أسد الغابة في معرفة الصحابة

    از ویکی‌نور
    أسد الغابة في معرفة الصحابة
    أسد الغابة في معرفة الصحابة
    پدیدآورانابن اثیر، علی بن محمد (نویسنده)
    ناشردار الفکر
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1409 ق یا 1989 م
    چاپ1
    موضوعصحابه - سرگذشت‌نامه صحابه زن
    زبانعربی
    تعداد جلد6
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏28‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏الف‎‏5‎‏ ‎‏1368
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أسد الغابة في معرفة الصحابة، اثر عزالدين ابوالحسن على بن محمد بن عبدالكريم، معروف به ابن اثير(555-630ق)، کتابى است در معرفی صحابه پیامبر(ص) که به شرح زندگانی بیش از هفت هزار و پانصد تن از ایشان، پرداخته است.

    اهمیت کتاب

    این کتاب، از جمله منابع مرجع و یکی از مهم‌ترین آثار نوشته شده در موضوع صحابه پیامبر(ص) می‌باشد.

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز شده است. اثر حاضر، تاريخ مختصر زندگانى هفت هزار وهفت‌صد و سه تن از ياران مرد و زن پيامبر(ص) را در خود جاى داده است كه از این شمار، شش هزار و ششصد و هشتاد و یک تن، مرد و هزار و بيست و دو نفر، زنند. از شش هزار و ششصد و هشتاد و یک صحابى مرد، ذكر پنج هزار و ششصد و پنجاه و شش نفر به نام و هزار و بيست و پنج نفر، به كنيه آمده است.[۱]

    صحابيان به نام يادشده و صحابيان به كنيه يادشده و صحابيان زن، به ترتيب، سه بخش کتاب را تشكيل مى‌دهند. ضمنا برخى از صحابه، هم به نام و هم به كنيه ياد شده‌اند.[۲]

    بخش‌هاى کتاب به ترتيب حروف الفبا به‌طور دقيق تنظيم و به اسم هر نفر، یک باب در هر بخش اختصاص دارد. در این ابواب، اطلاعات مفيدى از اصحاب، بيان شده است.

    ابن اثير در این اثر، محتویات کتاب‌هاى ابن منده، ابونعيم، ابن عبدالبر و ابوموسى را جمع كرده و اشتباهات آنان را باز نموده و مطالبى بر نوشته‌هاى آنان افزوده است.[۳]

    گزارش محتوا

    در مقدمه محقق، ضمن ارائه زندگى‌نامه مختصرى از ابن اثير، به ویژگى‌ها و خصوصيات کتاب اشاره شده است.[۴]

    مطالب کتاب با مقدمه‌اى از مؤلف، در باب شيوه و روش نگارش، ذكر بعضى از منابع و سندهاى آن‌ها و نيز توضيحى در این خصوص كه لفظ «صحابى» بر چه كسانى اطلاق مى‌گردد، آغاز مى‌شود.[۵]

    آنگاه شرح حال مختصرى از زندگى پيامبر(ص) و اطلاعات مربوط به حوادث مهم زندگانى آن حضرت از قبيل معجزات، همسران، تاريخ وفات و عمر و جز آن، زينت‌بخش صفحات آغازين این کتاب است.[۶]

    مؤلف در این باب مى‌گوید: «شايسته است شناخت مصحوب بر شناخت صاحب مقدم داشته شود». سپس، هر بخش از کتاب به‌گونه‌اى دقيق، به ترتيب حروف الفبا، نظم يافته است؛ به شرح مربوط به اسامى آغازشده با هر حرف، یک باب از هر بخش اختصاص دارد. مؤلف در ترتيب اسامى و كنيه‌ها تا آخرين حرف هر اسم يا كنيه، به رعايت نظم حروف الفبا، پاى‌بند بوده است؛ چنان‌كه به‌عنوان مثال، «ابان» را قبل از «ابراهیم» و «ابراهیم بن حارث» را قبل از «ابراهیم بن خلاد» آورده است و اگر نامى حروف آغازينش با نامى ديگر مشترك بوده و خود یک يا چند حرف بيشتر از آن داشته، ابتدا اسمى را آورده است كه حروف كمترى دارد و نام‌هاى هم‌نگاشت و داراى تلفظهاى متفاوت را با حروف تصحيح كرده است و ملاك این ترتيب حروف تشكيل‌دهنده هر اسم بوده است، نه حروف اصلى آن‌ها.[۷] ابن اثير در این کتاب، تا آنجا كه خود مى‌توانسته و گستره تحقيق اجازه مى‌داده و حوصله کتاب برمى‌تابيده، تاريخ و محل تولد، پدر، مادر، خویشاوندى، سال اسلام آوردن، میزان همراهى با پيامبر(ص)، شركت در حوادث، مسئولیت‌ها، انتساب به قبايل و... را بيان داشته است؛ اما به دليل تفاوت مقدار آگاهى‌هاى موجود، نسبت به صحابيان و اشتهار بعضى از آنان و دسترسى نداشتن به منابعى كه بتواند تصویرى روشن از بسيارى از صحابه ارائه دهد، اطلاعات داده‌شده به یک میزان نيست. در نتيجه، از بعضى، سخن بيشترى به میان آمده و از بسيارى، فقط به این عنوان كه راوى حديثى بوده‌اند يا گذشتگان را نظر به صحابى بودنشان بوده است يا به جهت حضورشان در حادثه‌اى، يادى در میان آمده است.[۸]

    اين اثر، صرفا کتابى روايى نيست، بلكه در موارد بسيارى مؤلف به تحليل پرداخته و اگر تعارض يا تفاوتى بين روايات وجود داشته، به نقد پرداخته و نظر خویش را به‌طور مستدل، درباره صحت يا سقم آن بيان و اشتباهات گذشتگان را گوش‌زد كرده است.[۹]

    در پایان يادكرد هر صحابى نيز، كلمات مشكل و ناآشناى متن را شرح و معنى كرده كه خواننده را در فهم بهتر يارى مى‌رساند.[۱۰]

    اين کتاب، هرچند تاريخ مختصر ویژه زندگانى اصحاب رسول اكرم(ص) است، منحصر در آن نيست. مؤلف به تناسب حال اشخاص، حوادث مهم و مشهورى، از قبيل هجرت به حبشه و مدينه و بيعت عقبه را ذكر كرده است.[۱۱]

    اين اثر، چنان‌كه از خود کتاب برمى‌آيد و مؤلف هم بدان اذعان دارد، برگرفته از مأخذى در فن تاريخ ویژه زندگانى اصحاب و نيز ساير منابعى است كه در مقدمه يا متن کتاب بدان اشارت رفته است. حاجى خليفه، به نقل از ذهبى در «تجريد الصحابة» (مختصر أسد الغابة) مى‌گوید: «أسد الغابة کتابى نفيس و دربردارنده همه نام‌هاى آن دسته از اصحاب است كه در کتاب محمد بن يحيى بن ابراهیم (منده) اصفهانى (وفات: 310ق)، کتاب ابونعيم احمد بن عبدالله بن احمد اصفهانى (336-430ق)، کتاب ابوموسى محمد بن عمر بن احمد اصفهانى (368-463ق) كه خود ذيلى طولانى بر کتاب ابن منده است و نام بسيارى ديگر از صحابيان را در خود دارد و کتاب ابوعمر يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر نمرى قرطبى مالكى آمده است».[۱۲]

    ابن اثير در مقدمه کتاب، اعتمادش را به کتاب‌هاى پيش‌گفته يادآور شده و مى‌گوید: «در حقيقت بين کتاب‌هاى قبلى همسازى ايجاد كردم و هرگز بدانچه صاحبان آن‌ها گفته‌اند، اكتفا نكردم، بلكه آراى ديگر عالمان را نيز آوردم».[۱۳]

    سند در این کتاب، به چند گونه ذكر شده است؛ ابتدا در مقدمه کتاب، علاوه بر چهار کتاب يادشده، شانزده اثرى را كه به‌طور عمده از آن‌ها بهره برده، با اندك شرحى در خصوص سندهاى آن‌ها، برشمرده و گفته است: «اين‌ها کتاب‌هایى هستند كه فراوان از آن‌ها نقل شده و ذكرشان بسيار در کتاب آمده است و برای آنكه اسنادها طولانى نشوند و در اثناى کتاب، به‌جز نام‌هاى مؤلفان در میان نيايد، ذكر مختصرش را به فصلى در ديباچه آورده‌ام».[۱۴]

    به منابع ديگرى نيز استناد شده كه به‌تفصيل در کتاب آمده است و از آن جهت كه چهار کتاب مذكور از منابع عمده کتابند، به جهت رعايت اختصار، برای ابن منده حرف «د»، برای ابونعيم حرف «ع»، برای ابن عبدالبر حرف «ب» و برای ابوموسى حرف «س» را در نظر گرفته است. ذكر این علايم نمودار آن است كه نام صحابى، موضوع بحث در کتاب‌هاى آنان آمده است نه آنكه مطالب و عبارات متن كه ابن اثير آورده از کتاب آنان نقل شده باشد؛ زيرا مستند حديث يا متن کتاب، جداگانه آمده است.[۱۵]

    وضعيت کتاب

    فهرست مطالب در انتهاى کتاب آمده است. در پاورقى‌ها، ضمن اشاره به اختلاف نسخ، به تشريح كلمات و لغات مشكل و ديرياب متن و ارجاع به ساير منابع پرداخته شده است.

    پانویس

    1. انصارى خوشابر، مسعود، ص215
    2. همان
    3. ر.ک: رضازاده لنگرودى، ج2، ص703
    4. مقدمه محقق، ص3-8
    5. انصارى خوشابر، مسعود، ص215
    6. همان
    7. همان
    8. همان
    9. همان، ص215-216
    10. همان، ص216
    11. همان
    12. همان
    13. همان
    14. همان
    15. همان

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. انصارى خوشابر، مسعود، «فرهنگ آثار ایرانى-اسلامى؛ معرفى آثار مكتوب از روزگار كهن تا عصر حاضر»، تحت نظر هيئت علمى سيد‌ ‎على آل داود، احمد سمیعى (گیلانى) و رضا سيد‌ ‎حسينى، به سرپرستى احمد سمیعى (گیلانى)، تهران، سروش، 1385.
    3. رضازاده لنگرودى، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى و همكاران (چاپ دوم)، تهران، 1377، جلد دوم.

    وابسته‌ها