الوهابيون و البيوت المرفوعة

الوهابيون و البيوت المرفوعة
الوهابيون و البيوت المرفوعة
پدیدآوران	سنقری حائری، محمدعلی (نویسنده)
ناشر	[بی نا]
مکان نشر	[بی جا] - [بی جا]
سال نشر	1418 ق
چاپ	2
موضوع	وهابیه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏207‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ﻫ‎‏8‎‏و‎‏9
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

برای دیگر کاربردها، وهابیت (ابهام زدایی) را ببینید.

الوهابيون و البيوت المرفوعة، تألیف علامه محقق و محدث شيخ محمدعلى بن حسن همدانى سنقرى کردستانى، درباره عدم جواز تخريب اماکن و قبور ائمه و صالحين، به زبان عربى مى‌باشد و تحقيقى که بر روى اين کتاب انجام گرفته، توسط جمعى از علماء مى‌باشد.

انگيزه تألیف

زمانى که اصحاب فرقه ضاله وهابيت، بسيارى بعضى از مساجد و خانه‌هایى را که منسوب به اهل‌بيت(ع) و زوجات پيامبر اسلام و بعضى صحابه بود را خراب مى‌نمودند، ايشان اقدام به نوشتن چنين کتابى نمودند.

ساختار

کتاب با مقدمه‌اى درباره مؤلف و خود کتاب، از محققین محترم که گروهى از علماء مى‌باشند، شروع مى‌شود، سپس در سه مقام و یک خاتمه ادامه می‌یابد.

گزارش محتوا

مطالب این کتاب در سه مقام مورد بررسی قرار می‌گیرد.

در معناى عبادت است؛ مجرد خواندن شخصى ديگرى را عبادت نيست، بلکه عبادت علاوه بر خواندن، قصد عبوديت از طرف دعا کننده و الوهيت در مدعو نيز نياز دارد. لذا استغاثه به انبياء و ائمه و اولیاء، که آنان را واسطه به سوى خدا قرار مى‌دهد به خاطر قربى است که نزد خدا دارند، اين کار عبادت اين افراد نيست، بلکه عبادت خود خداست، زيرا اين نيز مامور از طرف خداوند مى‌باشد. همين طور است، استشفاع به آنان^[۱].
سپس مؤلف ادله‌اى بر ثبوت شفاعت نبى مکرم اسلام را بيان نموده‌اند^[۲].
ادله وهابيون در انکار شفاعت را جواب داده‌اند و گفته‌اند که استشفاء در حى و ميت بدون اين که فرقى بکند، محقق خواهد شد، به خاطر ورود اين مطلب در ادعيه و زيارات وارده، از اهل‌بيت عليهم‌السلام و همان طور که سيره امت اسلامى در طول عصرها و قرن‌هاى اولیه که بهترين قرون بوده و در طول سال‌هاى متعاقب، صورت گرفته است. همچنين در اين مقام رديه‌اى بر قول به جدايى زندگى و مرگ پيامبر(ص) و توسل به وى آورده شده است^[۳]
امور شرعيه‌اى که مربوط به توسل و استغاثه و زيارت اموات و بناء ضريح و قبه‌هاست، را عنوان نموده است. به علاوه جواب از شبهاتى را که در اين باب به اين منظور که بناء اين گونه موارد، تصرف در زمين و وقف مى‌باشد. و اثبات اينکه، قبه‌هایى که در بقيع وجود دارد، ملک آنان است نه وقف آنها و همچنين جواب از عدم بت بودن قبور و حرمت زيارت آن را بيان داشته‌اند^[۴].

در خاتمه‌ى کتاب، مؤلف احاديثى را که از پيامبر اسلام درباره‌ى ظهور اين فرقه و بر حذر بودن از آن - که خود اين خبر از دلائل نبوت و معجزه آن مى‌باشد - نقل نموده است^[۵] و همچنين فهرست‌هایى از گروه محققین، از آيات و احاديث و الفاظ نيز ذکر شده است^[۶].