امام علی(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت

    از ویکی‌نور
    امام علی(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت
    امام علی(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت
    پدیدآورانیغمایی، ابوالفضل (نویسنده)
    ناشراحسن الحدیث
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1378 ش
    چاپ1
    شابک964-91872-9-4
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث اهل سنت علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنبه‌های قرآنی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏104‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ی‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    امام على(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت، اثر ابوالفضل یغمایى، برخى از فضایل امیرالمؤمنین على(ع) با استناد به آیات قرآن مى‌باشد که در بخشى از آن، به احادیثى اشاره مى‌شود که علماى اهل سنت و جماعت از قول پیامبر(ص) - مبتنى بر شأن نزول برخى از آیات درباره فضایل حضرت على(ع) - نقل کرده‌اند.[۱]

    کتاب، به زبان فارسی و در سال 1378ش، نوشته شده است.

    ساختار

    کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب یا فصل‌بندى خاصى ارائه شده است.

    مطالب کتاب، دربردارنده مباحثى درباره شخصیت حضرت على(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت مى‌باشد که در پایان آن نیز در قسمتى تحت عنوان ملحقات، مختصرى از شرح حال شخصیت‌هاى معروفى که احادیث از آن‌ها نقل شده، آورده شده است.[۲]

    از جمله منابع مورد استفاده نویسنده، مى‌توان از کتب «الغدیر» علامه امینى، «إحقاق الحق» شوشترى، «امام على(ع) در قرآن» آیت‌الله شیرازى و «امام على(ع) در قرآن» استاد نجفى شاکرى نام برد.[۳]

    گزارش محتوا

    در مقدمه، به برخى از ویژگى‌هاى کتاب، اشاره شده است.[۴]

    از جمله آیاتى که نویسنده آن را درباره حضرت على(ع) دانسته و به توضیح آن پرداخته است آیه شریفه «اهدنا الصراط المستقیم» مى‌باشد که در تأیید آن، به روایتى از پیامبر(ص) به نقل از ابن عباس نیز اشاره نموده است.[۵]

    در توضیح این آیه شریفه، نویسنده به این نکته اشاره نموده که در قرآن مجید، دو نوع هدایت مطرح شده است: تکوینى و تشریعى؛ هدایت تکوینى مثل اینکه خورشید هر روز صبح طلوع کرده و شب غروب مى‌کند و زنبور عسل بنا به غریزه خدادادى، از شهد گل‌ها مکیده و آن‌ها را به عسل تبدیل مى‌کند، ولى هدایت تشریعى، همان راهنمایى‌هاى پیامبران(ع) است.[۶]

    نویسنده در تشریح این مطلب، این‌گونه بیان مى‌کند که در مسیر حرکت انسان‌ها، دام‌هایى نهاده شده است و پیامبران(ع) پیوسته به انسان‌ها تذکر مى‌دهند و با بیدار کردن آن‌ها از خواب غفلت، صراط مستقیم را براى آن‌ها کاملا روشن مى‌کنند، پس صراط مستقیم، همان راه خدا و راه پیامبران(ع) و راه پیروى از احکام و دستورات خداست؛ راه معتدل بودن از افراط و تفریط و به عبارتى، همان کتاب خدا و امام به‌حق است. نویسنده، معتقد است وقتى این دو، الگوى جامعه‌اى قرار گیرند، پیروان خویش را از تندروى‌ها و کندروى‌ها بازمى‌دارند؛ زیرا معیار و ملاک روشن حق‌خواهى و عدالت مى‌باشند و چنانچه در تفسیر صراط آمده است، صراط در دنیا، امامى است که اطاعت از او، واجب است.[۷]

    از دیگر آیاتى که نویسنده به تفسیر و تشریح آن‌ها پرداخته است، مى‌توان به آیات زیر اشاره نمود: «هدى للمتقین» (البقره: 2)، «هم المفلحون» (البقره: 5)، «استعینوا بالصبر و الصلوة و إنها لکبیرة إلا على الخاشعین» (البقره: 45)، «و الذین آمنوا و عملوا الصالحات أولئک أصحاب الجنه هم فیها خالدون» (البقره: 82)، «و کذلک جعلناکم أمة وسطا لتکونوا شهداء على الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا و ما جعلنا القبلة التی کنت علیها إلا لنعلم من یتبع الرسول ممن ینقلب على عقبیه و إن کانت لکبیرة إلا على الذین هدى الله» (البقره: 143) و...

    نویسنده در ترجمه آیات منتخب قرآن مجید، از ترجمه استاد فولادوند استفاده نموده است.[۸]

    ترجمه احادیث، ترجمه آزاد بوده و در ترجمه آن‌ها، بخشى که مورد بحث نیست، ترجمه نشده است.[۹]

    اگر در موردى حدیث گویا نبوده، جهت توضیح حدیث و تفسیر آیه و تطبیق آن دو بر یکدیگر، مطالبى بیان شده است.[۱۰]

    فقط بعضى از آیاتى که در فضیلت حضرت على(ع) در شأن نزول‌ها و تفاسیر آمده، آورده شده و براى رفع تطویل، از ذکر همه آیات خوددارى شده است.[۱۱]

    اصل حدیثى که در منقبت مولى على(ع) آمده، از منابع حدیثى اهل سنت اخذ و بیان شده؛ گرچه ممکن است براى شرح آن از احادیث دیگر اهل سنت یا احادیثى که از طریق شیعه وارد شده، استفاده شده باشد.[۱۲]

    تمام سلسله سند احادیث به جهت طولانى شدن متن، بیان نشده و در عوض منبع و مأخذ حدیث در پاورقى ذکر گردیده است. ذکر منابع حدیث منقبت در پاورقى دقیقا به معنى آن نیست که عین آن حدیث در این منبع مذکور است، بلکه مراد این است که عین یا مانند آن حدیث، با مختصر تغییرى در این مأخذ موجود است.[۱۳]

    آیاتى که در فضیلت اهل‌بیت پیامبر(ص) وارد شده، به‌طور مختصر توضیح داده شده است؛ چون مراد بیان فضیلتى از فضایل حضرت على(ع) بوده و ایشان از جمله اهل‌بیت(ع) است.[۱۴]

    از آنجا که نقل تمام منابع، ناممکن است، نویسنده براى نقل یک حدیث، حداقل یک کتاب از منابع اهل سنت را بیان کرده است؛ گرچه در بیان بعضى از احادیث، بیش از 20 کتاب دیگر بیان گردیده است.[۱۵]

    جهت سهل‌الوصول بودن مطالب، نویسنده تلاش نموده تا از نقل احادیث مطول و تکرار احادیث و شرح آیات به‌طور مستوفى، در تفاسیر مختلف شیعه و سنى خوددارى کند.[۱۶]

    وضعیت کتاب

    کتاب، فاقد هرگونه فهرست مى‌باشد.

    در پاورقى‌ها، سلسله سند احادیث نقل شده است.

    پانویس

    1. فهرست کتاب‌هاى منتشرشده مردادماه سال 1379، ص88
    2. شیرازى، على، ص78
    3. همان، ص7
    4. مقدمه، ص5
    5. متن کتاب، ص9
    6. همان
    7. همان
    8. مقدمه، ص5
    9. همان، ص6
    10. همان
    11. همان
    12. همان
    13. همان
    14. همان
    15. همان
    16. همان


    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. شیرازى، على «امیرالمؤمنین در آیینه کتاب»، پایگاه مجلات تخصصى نور، نشریه: ادیان و عرفان «معرفت»، آذر و دى 1379، شماره 37 (10 صفحه، از 78 تا 87).
    3. «فهرست کتاب‌هاى منتشرشده مردادماه سال 1379»، پایگاه مجلات تخصصى نور، نشریه: اطلاع‌رسانى و کتابدارى «کتاب ماه دین»، شهریور 1379، شماره 35 (34 صفحه، از صفحه 66 تا 99).

    وابسته‌ها