راهنمای حقیقت

    از ویکی‌نور
    راهنمای حقیقت
    راهنمای حقیقت
    پدیدآورانسبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرپرسش و پاسخ پیرامون عقاید شیعه
    ناشرمشعر
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1387 ش
    چاپ5
    شابک964-540-012-0
    موضوعشیعه - تاریخ

    شیعه - عقاید - پرسشها و پاسخها

    شیعه امامیه - عقاید
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏211‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏ر‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    راهنماى حقيقت (پرسش و پاسخ پيرامون عقايد شيعه) به قلم استاد آیت‌الله جعفر سبحانى به زبان فارسى در بحثهاى كلامى، فقهى و اعتقادى می‌باشد.

    انگيزه تألیف

    در مراسم عبادى سياسى حج كه مسلمانان تمام دنيا در آنجا جمع هستند در محاورات مذهبى و دينى سؤالات و شبهاتى به وجود مى‌آيد كه مؤلف در راستاى پاسخ به اين سؤالات و شبهات اين كتاب را نوشته‌اند.

    از آنجايى كه اين سؤالات و شبهات را يك عالم و مرجع دينى پاسخ داده‌اند هم براى شبهه افكن‌ها و هم براى محققین شيعه از اهميت خاصى برخوردار شده است.

    ساختار

    كتاب از ده فصل به شرح زير تشكيل شده است:

    1- تاريخ تشيع و گسترش آن 2- عقايد شيعه 3- توسل به اولياى الهى 4-منزلت قرآن در نزد شيعه 5- امامت در نزد شيعه 6- اهل‌بيت عليهم‌السلام 7- محدوديت در اسلام 8- مسائل فقهى 9- مسائل تاريخى 10- صحابه.

    در تمامى مراحل كتاب ابتدا سؤال و شبهه تبيين شده سپس با استفاده از قرآن و منابع روايى و فقهى شيعه و سنى پاسخ داده می‌شوند. ابتدا از آيات قرآن، سپس از رواياتى كه در منابع اهل سنت و شيعه آمده استفاده شده، آنگاه با حوادث تاريخى تطبيق يافته است.

    گزارش محتوا

    اگر چه در مقدمه كتاب آمده كه سؤالات جمعآورى شده از طرف مسلمانان حاضر در مراسم حج بوده است اما بايد دانست كه اغلب سؤالات، شبهه افكنى درباره باورهاى دينى شیعیان است. آيا بنا بر روى قبور جايز است يا خير؟ آيا توسل به اولياى الهى صحيح و مشروع است؟ چرا على(ع) را وصى پيامبر مى دانيد؟ و نظير اين سؤالات نشانگر آن است كه طراحان آن اعتقادات شيعه را نشانه گرفته‌اند.

    اما از آنجايى كه شيعه با توجه به آموزه‌هاى دينى و اعتقادى خود پيوسته در پى وحدت و انسجام اسلامى است در پاسخ به شبهات و سؤالهاى طراحى شده، منصفانه و از در علم و منطق وارد شده و كوچكترين اهانت و توهينى به طراحان آن ننموده است.

    مهمترين نتيجه گيريهاى مؤلف كه پس از بحث و تحليل به دست آورده‌اند به شرح زير است:

    1. شيعه يكى از بزرگ ترين فرق اسلامى است كه در عصر رسالت پى ريزى شده و پيروانى پيدا كرده و پس از رحلت پيامبر(ص) به تدريج رشد نموده است.
    2. امامت يكى از اصول اسلامى است كه شیعیان به آن اعتقاد راسخ دارند و آنچه اين طايفه را از ديگر گروه‌ها جدا مى سازد اعتقاد به انتصابى بودن مقام امامت؛ بسان انتصابى بودن مقام نبوت است. شیعیان معتقدند كه مقام امامت يك مقام الهى و آسمانى است.
    3. مسلمانان جهان با همه اختلافاتى كه در برخى مسائل دارند در بسيارى از مسائل عقيدتى و احكام عملى وحدت نظر دارند؛ و منشأ بسيارى از اختلاف نظرها اجتهاد و نحوه برداشت از منابع دينى است.
    4. قرآن در حالى كه در آياتى از قرآن از صحابه تمجيد مى‌كند، در آيات ديگرى گروه‌هايى از آنان را نكوهش مى‌كند. هر نوع قضاوت درباره صحابه در گرو ملاحظه همه آيات قرآنى به ضميمه سنت نبوى است.
    5. اولياى الهى و عارفان وارسته آينه كمال و جمال مطلق هستند، توسل به آنها، در حقيقت توسل به قدرت مطلقه است كه اين آينه از آن حكايت مى‌كند، نگرش به آيينه نگرش طريقى است نه موضوعى. همين نگرش موضوعى به توسل است كه وهابيت را به دام شرك انداخته است.


    پيشينه كتاب

    فهرست مطالب كه به موضوعات و ريز مطالب كتاب پرداخته، در ابتداى آن آمده است. پاورقى كتاب از طرف مؤلف می‌باشد كه با استناد به آنها به طرح مطالب خود پرداخته است.

    وابسته‌ها