سيرة الأميرین الجليلین الشريفین الفاضلین القاسم و محمد ابنی جعفر ابن الإمام القاسم بن علي العیاني

    از ویکی‌نور
    ‏سيرة الأميرین الجليلین الشريفین الفاضلین القاسم و محمد ابنی جعفر ابن الإمام القاسم بن علي العیاني
    سيرة الأميرین الجليلین الشريفین الفاضلین القاسم و محمد ابنی جعفر ابن الإمام القاسم بن علي العیاني
    پدیدآورانربعی، مفرح بن احمد (نويسنده)

    سید، رضوان (محقق)

    عبدالغنی محمد عبدالعاطی (محقق)
    عنوان‌های دیگرنص تاريخي یمني من القرن الخامس الهجري
    ناشرمجد (المؤسسة الجامعية للدراسات و النشر و التوزيع)
    مکان نشرلبنان- بیروت
    سال نشر1993م , 1413ق
    چاپ1
    موضوعزيديه - سرگذشت‌نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏س‎‏9 56 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سيرة الأميرین الجليلین الشريفین الفاضلین القاسم و محمد ابنی جعفر ابن الإمام القاسم بن علي العیاني، نص تاريخي یمني من القرن الخامس الهجري، اثر مفرح بن حمد ربعی (متوفی)، کتابی است پیرامون سیره شریف فاضل قاسم (متوفی 468‌ق) و ذو‌شرفین‌ محمد (متوفی 477ق) دو فروند جعفر ابن امام‌ قاسم‌ بن‌ علی‌ عیانی‌ ‌که با تحقیق رضوان سید و عبدالغنی محمد عبدالعاطی به چاپ رسیده است.

    در ابتدای کتاب مقاله ویلفرد مادلونگ که در 1979م منتشر شده به عنوان «تمهید»؛ و نیز مقاله تحلیلی تاریخی و مضمونی بر نص سیره و عقاید فرقه حسینیه و سرنوشت أشراف و بزرگان قاسمیینی که موجب حرکت و تغذیه آن جنبش شده‌اند با عنوان «فی التقدیم»، آمده است.

    در انتها، بخش‌هایی از کتاب «تاريخ مسلّم اللحجي» درباره اشراف آل قاسم و شیعه حسینیه، «حقائق المعرفة» و «الحكمة الدرية» تألیف متوکل علی‌الله احمد بن سلیمان و «بیان الإشكال فيما حكی عن المهدي من الأقوال» تألیف حمیدان بن یحیی به کتاب ملحق شده است.

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از محققین آغاز و مطالب، به ترتیب سیر تاریخی و بدون تبویب یا فصل‌بندی خاصی، در عناوین متعدد و مختلف، عرضه شد است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه اول، به اهمیت اثر حاضر، به دلیل قلت منابع موجود پیرامون مذهب زیدیه، مخصوصاً شیعه حسینیه که منشعب از این مذهب می‌باشد، اشاره گردیده است[۱]. در مقدمه دوم، پیش از آغاز مطالب، مقاله ویلفرد مادلونگ در تعریف کتاب، به عنوان تمهید، آورده شده است[۲].

    این سیره، تألیف مؤلفی است که قاضی و ادیب و شاعر و خود بر مذهب حسینیه بوده است. مؤلف کتاب را به امر عمدةالاسلام‌ جعفر ابن ذی‌الشرفین که در رجب 485ق از وی درخواست تألیف سیره را کرده بوده، نگاشته است[۳].

    برو کلمان و نیز ایمن فؤاد سید در مصادر تاريخ الیمن في‌ العصر‌ الإسلامي (چاپ قاهره، 1974م) از این سیره یاد نکرده‌اند، ولی اهمیت آن را به‌ویژه مادلونگ در مقاله‌ای در همین باره مورد تأکید قرار داده است[۴].

    این سیره در شناخت اشراف قاسمی و فرقه حسینیه (از فرق زیدیه) و نیز تاریخ سیاسی و دینی شمال یمن و جغرافیای‌ تاریخی‌ و حیات دینی و اجتماعی آن‌ بسیار‌ مفید است[۵].

    قسمت‌هایی از «تاریخ مسلم اللحجی» درباره اشراف آل قاسم و شیعه حسینیه[۶]، کتاب «حقائق المعرفة»[۷] و «الحکمة الدریة» از متوکل علی الله احمد بن سلیمان[۸] و کتاب «بیان الإشکال فیما حکمی المهدي من الأقوال» حمیدان بن یحیی[۹] به عنوان ملحقات، در انتهای کتاب آمده است.

    یحیی بن الحسین (متوفی 1099ق) در طبقات الزّیدیّه یا همان الطبقات الکبری وصفی از کتاب اخبار الزّیدیّه، تألیف مسلّم بن محمد بن جعفر اللّحجی (متوفی 545 یا 552 ق)، به دست داده است. او می‌نویسد که «مسلّم اللّحجی تاریخی دارد که بر اساس طبقات است و بیشتر در ذکر احوال مطرّفیّه، که خود از آنان است، سخن رانده است. او از اولاد الهادی، یعنی المرتضی و النّاصر، در این کتاب یاد کرده است. کتاب در چهار جزء کوچک است که همه آن در دو جلد متوسط جا می‌گیرد. کتاب شامل پنج طبقه است. طبقه نخست در احوال دو فرزند الهادی است و در آن جنگ‌های میان الناصر و قرامطه و دیگران را به‌تفصیل آورده است. طبقه دوم در ذکر احوال المختار و اولادش و بنی الضحاک است و در این بخش شرح مبسوطی در باب شیخ احمد بن موسی طبری آمده است. طبقه سوم در باب کسانی است که از طبری کسب دانش کرده‌اند، چون مطرّف بن شهاب و ابن ابی الفوارس و امام قاسم العیانی و دیگر علما که از طبقه دوم علم آموخته‌اند. در این طبقه از اختلاف زیدیّه نیز سخن رانده شده است. طبقه چهارم در باب کسانی است که از مطرّف بن شهاب بهره گرفته‌اند، چون نهد بن الصباح و ابن صعتر و دیگران. طبقه پنجم از کسانی یاد می‌کند که در زمان مسلّم اللّحجی بوده‌اند و از علمای مطرّفیه به شمار می‌آمده‌اند. اول کسی که مؤلّف در تاریخ خود از وی یاد می‌کند المرتضی محمد فرزند الهادی است...و از سیره الهادی و سیره دیگر کسانی که پیش از الهادی بوده‌اند. چیزی به میان نیاورده است، چرا که به سیرة الهادی و المصابیح ابوالعباس حسنی و الافاده [ابوطالب هارونی] و دیگر کتب تاریخی اکتفا کرده و نیازی به تکرار مطالب این کتب ندیده است».

    آنچه آمد توصیفی بود که یحیی بن حسین در باب کتاب لحجی آورده است. به‌هرحال تصوّر محققان اندیشه و تاریخ زیدیّه چنین بود که از کتاب لحجی جز بخشی از مجلّد اوّل باقی نمانده است. بخشی که تنها اخبار المرتضی و الناصر و بخشی نیز از اخبار احمد بن موسی الطبری را شامل می‌شد. این بخش ضمن نسخه‌ای خطّی از مجموعه Glaser در کتابخانه دولتی برلین، به شماره 1300(در فهرست به شماره 9644) به دست ما رسیده است. استاد ویلفرد مادلونگ، اسلام‌شناس برجسته معاصر، بخش اعظم نسخه خطّی برلین را که متضمن شرح احوال الناصر احمد ابن الهادی (متوفی 315ق) و برخی اخبار برادر النّاصر، یعنی المرتضی محمد (متوفی 130ق) است در این کتاب به چاپ رسانده است. ولی چند سالی است که نسخه‌ای کهن و ناقص از مجلّد دوم که به سال 566ق کتابت شده است و متضمّن بخش دوم طبقه سوم و نیز طبقه‌های چهارم و پنجم تاریخ لحجی است (یعنی از حوالی سال 450ق تا حوالی سال 520ق) به دست ما رسیده است که قطعاً در تحقیقات زیدی شناسی تحوّلاتی ایجاد خواهد کرد. از این نسخه چندین عکس در صنعاء(یمن) موجود است، از جمله در کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعاء. درباره مؤلّف کتاب یعنی مسلّم بن محمد بن جعفر اللّحجی الشّظبی باید گفت که او حوالی سال 485 به دنیا آمده و سال 545 یا 552ق درگذشته است. در جوانی به لغت و ادب و شعر اهتمام می‌ورزید و دراین‌باره کتابی با عنوان الأترنجه فی شعراء الیمن نگاشته است. مطلب یاقوت حموی در معجم البلدان (ذیل ماده لحج) اشاره دارد که وی در حدود سال 530ق در قید حیات بوده است و ظاهراً این تاریخ مربوط به تألیف کتاب الأترنجه است. لحجی به فرقه مطرّفیه زیدیّه علاقه‌مند شد و ظاهراً همین امر او را واداشت که تاریخ زیدیّه و رجال و افکار آن را در یمن بنویسد و هدفش در این نگارش، اثبات بینش و منظر مطرّفیه نیست به میراث مذهب زیدی در یمن بود و اینکه مطرّفیه پیروان حقیقی الهادی اند. فرقه مطرّفیه از اوایل قرن ششم از سوی اشراف و علمای مرتبط با سنت‌های حکومتی اعقاب الهادی الی الحق در یمن مورد تعرّض جدی قرار گرفت، به‌ویژه همراه با دعوت المتوکّل علی‌الله احمد بن سلیمان و بازگشت قاضی جعفر بن احمد بن عبدالسلام از عراق و همراه آوردن کتب بسیاری از میراث زیدیّة جبل و دیلم و نیز کتب معتزله.

    در نسخه خطّی تازه پیدا شده تاریخ لحجی مفصلاً در باب نزاع مطرّفیه و مخالفانشان(مخترعه) سخن رانده شده است. از این بخش همچنین می‌توان مطالب بسیاری در باب زندگی خود مسلّم لحجی به دست آورد؛ کما اینکه مطالب بسیاری در باب روابط قبیله‌ای و دینی در شمال یمن و آثار سیطره صلیحیان در هم‌پیمانی‌های قبائل و مراکز استقرار این قبائل و نیز چگونگی انتشار مذهب زیدی در یمن در قرن پنجم و آغاز قرن ششم به دست می‌آید. افزون بر این، دانسته‌های زبانی و مردم‌شناسی و جمعیت‌شناسی و تجمع‌های شهری پراکنده‌ای در جای‌جای کتاب آمده است. ازآنجاکه رضوان السید در پایان کتاب سیرة الامیرین الجلیلین، قطعاتی کوتاه از تاریخ لحجی را چاپ کرده است که مبتنی بر نسخه جدید آن و مرتبط با موضوع فرقه حسینیه است[۱۰].

    وضعیت کتاب

    رضوان السیّد و عبد‌الغنی‌ محمود عبدالعاطی این سیره را بر اساس نسخه موجود آن، که ظاهراً مختصر سیره ربعی است و در کتابخانه غربی جامع کبیر صنعا نگهداری‌ می‌شود‌، در بیروت به سال 1413‌ق/ 1993‌م به کوشش دارالمنتخب العربی انتشار دادند[۱۱].

    فهرست مطالب، به همراه فهرست مصادر و مراجع مورد استفاده محققان، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع[۱۲] و اشاره به اختلاف نسخ[۱۳]، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است[۱۴].

    پانویس

    1. مقدمه، ص5
    2. متن کتاب، ص7- 30
    3. انصاری قمی، حسن، ص141
    4. همان
    5. همان
    6. متن کتاب، ص317
    7. همان، ص345
    8. همان، ص351
    9. همان، ص355
    10. انصاری قمی، حسن، ص132-134
    11. همان، ص141
    12. ر.ک: پاورقی، ص168
    13. همان، ص171
    14. ر.ک: همان، ص190

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. انصاری قمی، حسن، «تاریخ مسلم لحجی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله معارف، آذر- اسفند 1377- شماره 45 ‏(21 صفحه- از 132 تا 152).


    وابسته‌ها