مدنی، سید جلال‌‌الدین

    از ویکی‌نور
    مدنی، جلال‌الدین
    نام مدنی، جلال‌الدین
    نام‌های دیگر
    نام پدر جمال‌الدین
    متولد 1316ش
    محل تولد کرمان
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار تاریخ سیاسی معاصر ایران، مبانی و کلیات علم حقوق
    کد مؤلف AUTHORCODE08564AUTHORCODE

    سید جلال‌الدین مدنی (متولد 1316ش)، از پژوهشگران تاریخ معاصر ایران و حقوق‎دان، عضو حقوق‌دان سابق شورای نگهبان، استاد دانشگاه، وی آثار گوناگونی در زمینه حقوق و تاریخ منتشر کرده که «تاریخ سیاسی معاصر ایران» و دوره «حقوق مدنی» از جمله آنهاست.

    ولادت

    «دکتر مدنی»، در سال 1316ش، در شهر کرمان متولد شد.

    تحصیلات

    او در سال ۱۳۳۶ش وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۰ لیسانس حقوق گرفت. در همین سال دوره روزنامه‌نگاری را که برای نخستین بار توسط استادان خارجی تدریس می‌شد، طی یک سال به پایان رساند. سپس دوره دو ساله مؤسسه جرم شناسی دانشکده پزشکی و حقوق دانشگاه تهران را با موفقیت طی کرد. او به تحصیل در این دانشگاه ادامه داد تا سرانجام در سال ۱۳۴۶ش با ارائه پایان نامه «خلع سلاح و سازمان ملل متحد» دکترای حقوق گرفت. مدنی از سال ۱۳۵۰ش به تدریس در دانشکده حقوق دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی کنونی) مشغول شد. او از سال ۱۳۴۰ش در بخش‌های مختلف سیستم قضایی ایران از دادیاری تا ریاست شعبه دادگاه‌ها مشغول به کار بود. 

    پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ش جلال‌الدین مدنی از سوی شورای عالی قضایی به مجلس معرفی شد، که در دور اول نتوانست رأی اکثریت نمایندگان را بدست آورد. او مجددا در سال ۱۳۶۲ش به مجلس معرفی شد و این بار توانست به عضویت حقوقدانان این شورا در آید. او تا سال ۶۸ در این شورا حضور داشت. 

    جایگاه علمی

    او افزون بر پژوهش در عرصه تاریخ معاصر ایران، حقوق‎دانی مشهور است و دکترای علوم سیاسی نیز دارد. دکتر مدنی، در دوره دوم فعالیت شورای نگهبان، عضو حقوق‎دان این شورا بود. از وی آثار گوناگونی در زمینه حقوق و تاریخ منتشر شده که «تاریخ سیاسی معاصر ایران» و دوره «حقوق مدنی» از جمله آنهاست[۱].

    مسئولیت‎ها

    وی دارای فعالیت‎های قضایی در سمت‎هایی مانند: مشاور رئیس قوه قضائیه، استاد دانشگاه، دادیار دادسرای عمومی زابل، دادرس دادگاه بخش زاهدان، رئیس دادگاه بخش آمل، دادیار دادسرای عمومی تهران، رئیس دادگاه شهرستان تهران و مدیر کل آموزش دادگستری بوده است[۲].

    آثار

    از جمله آثار وی، می‌توان به مقالات زیر اشاره نمود:

    1. در راه شدن؛
    2. اولین خشت نظام (مروری بر تاریخچه تهیه و تصویب قانون اساسی)؛
    3. ایران معاصر: تحولات آموزش علم حقوق و سیاست در ایران؛
    4. همسایگی بدون حسن هم‎جواری! (مروری بر روابط ایران و روسیه تزاری)؛
    5. قوام و مصدق را چندان از یکدیگر دور نمی‌بینم (حلقه‌های مفقوده در تاریخ‌نگاری 30 تیر)؛
    6. تاریخ معاصر: ما شاهرگ بودیم؛
    7. تاریخ معاصر: هویت ایرانی در اعماق تاریخ؛
    8. تاریخ معاصر: تاریخچه مختصر تحزب در ایران؛
    9. خاطره‌نویسی برای همه؛
    10. تاریخ معاصر: گام‎های طی‌شده؛
    11. وکالت در حقوق مدنی؛
    12. روابط ایران و آلمان در تاریخ معاصر؛
    13. تاریخ معاصر: تجلی افکار عمومی ایرانیان در قیام 30 تیر؛
    14. تاریخ معاصر نقض بی‎طرفی ایران: فرجام سلطه استعمار؛
    15. آیت‌الله کاشانی و مسئله فلسطین؛
    16. سطرهای یک تاریخ: مروری بر ریشه‌های انقلاب مشروطه؛
    17. وحدت اقبال: نگاهی به زندگی و فلسفه سیاسی اقبال لاهوری؛
    18. به اسم صلح...؛
    19. دروازه شرق‎شناسی؛
    20. تکنیک‎های پیشینه‌نویسی؛

    و...[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مؤسسه فرهنگی هنری خراسان
    2. ر.ک: سایت شورای نگهبان
    3. ر.ک: پایگاه مجلات تخصصی نور

    منابع مقاله

    1. «مؤسسه فرهنگی هنری خراسان»، شنبه 19 اسفند 1396
    2. سایت شورای نگهبان، شنبه 19 اسفند 1396
    3. پایگاه مجلات تخصصی نور

    وابسته‌ها