مصطفی، شاکر

    از ویکی‌نور
    NUR09407.jpg
    نام شاکر مصطفی
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1921م
    محل تولد دمشق سوریه
    رحلت 1997م
    اساتید
    برخی آثار التاريخ العربي و المؤرخون

    المدن في الإسلام حتی العصر العثماني

    موسوعة دول العالم الإسلامي و رجالها

    کد مؤلف AUTHORCODE09407AUTHORCODE

    شاکر مصطفی (1921-‌1997م)، مورخ، نویسنده، ادیب و محقق اهل سوریه است که منتقدان و محققان، او را ادیب مورخین و مورخ ادباء لقب داده‌اند. وی تلاش‌های فراوانی نمود که تاریخ عربی اسلامی را با پیراستن آن از شوائب و دسیسه‌ها و مشوهات، بازنویسی نماید و تاریخ‌نگاری را از شکل نقالی حوادث به‌صورت علم تاریخ و فلسفه آن درآورد. «الأندلس في التاريخ» و «بين الأدب والتاريخ»، از جمله آثار ارزشمند وی می‌باشد.

    ولادت

    شاکر مصطفی در سال 1921م، در شهر دمشق سوریه، دیده به جهان گشود.

    تحصیلات

    وی تحصیلات ابتدایی را در سال 1931م و متوسطه را در سال 1939م، به پایان برد و در سال 1945م، موفق به دریافت لیسانس تاریخ از دانشگاه قاهره گردید.

    فعالیت‌ها

    در سال 1946م، او به‌عنوان معلم دبیرستان درعا منصوب شد. سپس برای تدریس، به دبیرستان دمشق منتقل شد و پس از آن، به‌زودی به‌عنوان مدیر آموزش در حوران، مدیر خانه معلمان ابتدایی در دمشق و سپس به‌عنوان دبیر دانشگاه دمشق تا سال 1955م، منصوب گردید.

    دیگر فعالیت‌های وی، عبارتند از:

    1. در دهه پنجاه، وی در تأسیس دارالرواد برای چاپ، انتشار و توزیع شرکت کرد.
    2. در تأسیس انجمن نویسندگان عرب (هسته اصلی اتحادیه نویسندگان عرب) شرکت کرد.
    3. در سال 1956م، به‌عنوان مشاور فرهنگی در سفارت سوریه در قاهره انتخاب شد.
    4. در سال 1957م، به‌عنوان کاردار امور سودان معین شد.
    5. در سال 1958م، وی در بوگوتا پایتخت کلمبیا به‌عنوان وزیر تام الاختیار انتخاب شد.
    6. از سال 1961 تا 1963م، به‌عنوان سرکنسول در برزیل منصوب شد.
    7. در سال 1946م، به‌عنوان مدیر کل امور سیاسی وزارت امور خارجه و سپس به‌عنوان دبیر کل منصوب شد.
    8. در سال 1965م، تا 23/2/1966م، به‌عنوان وزیر اطلاعات انتخاب شد.
    9. در آگوست 1966م، به کویت سفر کرد و به‌عنوان استاد تاریخ عربی اسلامی در دانشگاه آنجا کار کرد و حدود یک ربع قرن در این کار ماند.
    10. در سال 1970م، وی از دانشگاه ژنو سوئیس، دکترای تاریخ گرفت و پس از بازگشت با دکترای خود، به‌عنوان رئیس دانشکده هنر در دانشگاه کویت منصوب شد.
    11. عضو هیئت تحریریه مجموعه دنیای دانش و مشاور تحریریه مجله بین‌المللی فرهنگ بود که در کویت منتشر می‌شود.

    وی پس از پایان مأموریت خود در اتحادیه عرب، به‌عنوان مشاور در دیوان امیری در ایالت کویت منصوب شد و بر بسیاری از پروژه‌های ملی نظارت نمود.

    وفات

    وی در سال 1997م، درگذشت.

    آثار

    وی دارای بیش از چهل عنوان کتاب چاپی و ده‌ها مقاله پژوهشی و مقاله منتشرشده در نشریات و روزنامه‌های عربی است؛ برخی از آثار وی، عبارت است از:

    1. الأدب في البرازيل؛
    2. الأندلس في التاريخ؛
    3. بين الأدب والتاريخ؛
    4. بيني وبينك؛
    5. تاريخ العرب والإسلام، بالاشتراك مع بسام كرد علي وجورج حداد؛
    6. التاريخ العربي والمؤرخون؛ دراسة في تطور علم التاريخ؛
    7. تاريخنا وبقايا صور؛
    8. التخطيط لتنمية عربية: آفاقه وحدوده (بالاشتراك)؛
    9. التعليم والثقافة كحاجات أساسية في الوطن العربي - ‌تعليقات عادل عبدالكريم ياسين وشاكر مصطفى؛
    10. الثقافة العربية والاعتماد على الذات؛ نحو تنمية عربية تعتمد على الذات، بالاشتراك مع الدكتور فؤاد زكريا؛‏
    11. جنوب بلاد الشام في العصر العباسي؛
    12. الحروب الصليبية في شمال إفريقيا وأثرها الحضاري، ‌بالاشتراك مع ممدوح حسين؛
    13. حضارة الطين؛
    14. الدليل في التاريخ العربي الإسلامي؛
    15. دول العالم الإسلامي ورجالها (الجزء الأول)؛
    16. دولة بني‌العباس؛
    17. الذكرى والتاريخ: أبحاث تاريخية مهداة إلى قسم التاريخ في الجامعة الكويتية - ‌إشراف الدكتور شاكر مصطفى؛
    18. رجال وشياطين؛
    19. سوريا ولبنان جغرافياً - ‌بالاشتراك مع بسام كرد علي وأنور الرفاعي؛
    20. صلاح‌الدين؛ الفارس المجاهد والملك الزاهد المفترى عليه؛
    21. صور أندلسية من التاريخ؛

    و...[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: بی‌نام

    منابع مقاله

    1. سید احمد، عزت، «شاكر مصطفى أديب المؤرخين»، برگرفته از سایت «ستارتایمز»، پنج‌شنبه 25 دی‌ماه 1399
    2. مقالات شاکر مصطفی در پایگاه مجلات نورمگز

    وابسته‌ها