مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة

    از ویکی‌نور
    مفتاح الکرامة في شرح قواعد العلامة
    مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة
    پدیدآورانعلامه حلی، حسن بن یوسف (نویسنده)

    حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد (نویسنده)

    خالصی، محمدباقر (محقق)
    عنوان‌های دیگرقواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام. شرح
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1419 ق
    چاپ1
    موضوععلامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. قواعد الاحکام فی معرفه الحلال و الحرام - نقد و تفسیر فقه جعفری - قرن 8ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد26
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ ‎‏ق‎‏9023‎‏ ‎‏1378
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة تألیف علامه سيد محمد جواد بن محمدحسینى شقرائى عاملى نجفى (م 1226 ق).

    كتاب مفتاح الكرامة بى‌نظيرترين شرح «قواعد الأحكام» تأليف علامۀ حلى (م 726 ق) (قده) است. اگر چه شروح متعددى نظير «إيضاح الفوائد»، «كنز الفوائد»، «كشف اللثام» بر قواعد علامه نوشته شده است اما هيچ كدام از آنان هم‌سطح و هم‌طراز با اين كتاب نيستند.

    منزلت كتاب

    اين كتاب مشهورترين و بهترين تأليف علامه سيد محمد جواد عاملى مى‌باشد و در نوع خود بى‌نظير است.

    در اين كتاب تمام اقوال و نظريات فقهاى عظام، اجماع اصحاب و حتى موارد مشهورترين آنان با دقتى كم‌نظير و روشى بديع گردآورى شده است.

    آن گونه كه در خطبۀ كتاب آمده است «مفتاح الكرامة» را به دستور استادش شيخ جعفر بن خضر جناحى (م 1228 ق)، معروف به کاشف‌الغطاء، اعجوبۀ فقه و فقاهت در زمان خود تأليف نموده است و حدود سى سال (1226 - 1197) تأليف آن طول كشيده است.

    با توجه به اين كه كتاب در اواخر عمر مؤلف تأليف شده است و بنابراین چكيده و خلاصۀ افكار علمى بلند و فقهى اين فقيه بزرگوار بوده و همين‌طور حلقۀ واسطۀ افكار بلند اساتيد بزرگوارش همچون سيد محمد مهدى طباطبايى مشهور به بحر العلوم (م 1212 ق) و شيخ جعفر کاشف‌الغطاء (م 1228 ق) و شاگردانى هم‌چون شيخ محمدحسن نجفى، صاحب جواهر الكلام (م 1266 ق) و شيخ حسن بن جعفر کاشف‌الغطاء (م 1262 ق) مى‌باشد.

    تاريخ تأليف و انتشار

    تأليف كتاب از سال 1197ق آغاز و حدود سى سال بعد در سال 1226ق پايان يافته است.

    تأليف اين كتاب بر اساس نظم و ترتيب «قواعد الأحكام» از كتاب طهارت آغاز نشده است بلكه ابتدا در سال 1199ق جلد هشتم (كتاب مواريث يا فرائض) به پايان رسيده است.

    سپس كتاب طهارت در سال 1201ق پايان يافته است.

    نكتۀ قابل ذكر اين كه سال 1301ق كه به عنوان تاريخ اتمام كتاب طهارت در آخر جلد اول «مفتاح الكرامة» و هم‌چنين در «الذريعة» ذكر شده است صحيح نيست و سال 1201ق با 1301ق اشتباه شده است.[۱]

    پس از كتاب طهارت، كتاب صلاة در سال 1205ق پايان يافته است و از تاريخ اتمام كتاب زكات اطلاعى در دست نيست و آنچه در انتهاى جلد سوّم آمده كه: قد عاقه الأجل عن إكماله و إكمال باقي العبادات، يعنى مؤلف قبل از پايان يافتن كتاب زكات و باقى مباحث قسمت عبادات دار فانى را وداع گفته است، صحيح نمى‌باشد، زيرا مؤلف در آخرين سال‌هاى زندگانى خود يعنى سال 1226 ق، كتاب‌هاى اقرار، قضاء و قسمتى از ديات را تأليف نموده است.

    تاريخ اتمام جلد چهارم (كتاب متاجر) نيز مشخص نيست. در جلد پنجم كتاب‌هاى دين و توابع آن را بين سال‌هاى 1216 تا 1221ق تأليف نموده است.

    جلد ششم شامل كتاب‌هاى امانات و توابع آن، جعاله، غصب و شفعه در سال 1223ق تأليف شده است.

    جلد هفتم شامل كتاب‌هاى احياء موات تا وكالت در سال 1225ق پايان يافته است، جلد هشتم كه قبلا گذشت.

    جلد نهم، كتاب‌هاى وقوف و صدقات، و اقرار در جمادى الاولى و ذى القعدۀ سال 1226ق پايان يافته است. در اين مجلد كتاب وصايا ناتمام مانده و تاريخ اتمام آن مشخص نيست.

    جلد دهم شامل كتاب‌هاى قضاء و قسمتى از ديات، از تاريخ اتمام آنها اطلاع دقيقى در دست نيست. اگر چه در الذريعةتاريخ اتمام كتاب قضاء را سال 1226ق اعلام نموده است.[۲]

    تاريخ اتمام جلد يازدهم كه حاشيۀ مؤلف بر كشف اللثام في شرح قواعد الأحكام تأليف محمد بن حسن اصفهانى معروف به فاضل هندى (م 1137 ق) است، نيز مشخص نمى‌باشد.

    به نظر مى‌رسد كه كتاب‌هايى كه تاريخ اتمام آنها مشخص نيست. بين سال‌هاى 1205ق تا 1216ق تأليف شده‌اند.

    نكتۀ قابل توجه اين كه علامۀ محقق آقا بزرگ تهرانى در «الذريعة» گفته است كه كتاب نكاح و اوائل كتاب طلاق مفتاح الكرامة را در كتابخانۀ شيخ عبدالحسين تهرانى در كربلا ديده است كه در چاپ‌هاى فعلى موجود نيست.[۳]

    كتاب مفتاح الكرامة در ابتدا 32 جلد خطى بوده است كه بعدها به صورت ده جلدى چاپ شده است.[۴]

    از اين ده جلد، جلدهاى اول تا پنجم و همين‌طور جلد هشتم در سال 1326ق و جلد هفتم در سال 1327ق بوسيلۀ چاپخانۀ شورى مصر در قاهره چاپ شده است.

    جلد ششم و امانات و توابع آن در سال 1333 در چاپخانۀ وطن علويه در دمشق بوسيلۀ سيد محمد محسن امين مؤلف أعيان الشيعة چاپ شده است.[۵]

    جلد نهم و دهم و يازدهم به دستور آیت‌الله آقا حسين بروجردى (م 1276 ق) و به مديريت و تصدى آقاى محمدحسین كوشان‌پور در سال 1376ق در تهران چاپ شده است.

    مصحح و مسئول تحقيق جلد نهم محمدباقرحسينى شهيدى بوده است.

    جلد دهم و يازدهم توسط احمد بن محمد صادق قمى در سال 1307ق نسخه بردارى شده است.

    ويژگى‌ها

    از ويژگى‌هاى بسيار مهم كتاب، استقراء تام در اقوال و نظريات فقها و مراجعۀ مستقيم به كتاب‌هاى آنان مى‌باشد، مؤلف داراى كتابخانۀ‌اى بوده است كه تمام كتاب‌هاى فقهى مورد نيازش در اختيار او بوده است و بنابراین به كمتر كتابى به صورت نقل قول اشاره دارد.[۶]

    از ديگر ويژگى‌هاى كتاب احترام مؤلف به اساتيد بزرگوارش مى‌باشد. صاحب أعيان الشيعة در اين رابطه مى‌گويد:

    أما تعظيمه لأهل العلم و لا سيما مشايخه فلم يعهد مثله من غيره قديما و حديثا كما يظهر من ديباجات كتبه و قال بعض العلماء ما رأيت مصنفا كصاحب مفتاح الكرامة فإنه و إن نسب جميع ما حققه من مصنفاته إلى مشايخه هضما لنفسه و قال في خطبة بعض مصنفاته: ما كان فيها من تحقيق سمين فهو للأستاد و ما كان فيه من غش فهو لي، و هذا ما رأيته من غير المصنفين.[۷]

    مؤلف در نگارش اين كتاب به تلاشى شبانه روزى دست زده است بطورى كه بسيارى از كتاب‌ها را در نيمه‌هاى شب يا نزديك فجر به پايان رسانيده است.

    به عنوان مثال كتاب طهارت را در ربع آخر شب و كتاب دين را ساعتى قبل از اذان صبح، جلد هفتم (احياء موات و توابع آن) را بعد از نيمه‌شب نهم ماه مبارک رمضان، كتاب شفعه و اقرار را در شب‌هاى قدر و شب عيد فطر به پايان رسانيده است. حتى در ماه مبارک رمضان و شب‌هاى قدر به تأليف كتاب اقدام نموده بطورى كه 8 تا 10 جزء از كتاب اقرار را در ماه مبارک رمضان به پايان رسانيده است.

    در اين رابطه نيز شعرى به اين مضمون سروده است.

    اتعبت نفسي بهذا الشرح مجتهداما صدّني عنه شيء قلّ أو أكثرا
    كل النهار و كل الليل في شغلفلا أبالي أطال الليل أم فطرا [۸]

    مؤلف در سال‌هاى 1221ق تا 1226ق در حالى كه شهر نجف اشرف و كربلاى معلا و حلّه به محاصره وهابى‌ها و آل سعود درآمده بود، به تأليف جلدهاى ششم و هفتم و هشتم مفتاح الكرامة پرداخته است در واقع اواخر اين كتاب‌ها تاريخچه‌اى از زمان و رويدادهاى آن را در بردارد و اوضاع آن زمان در آنها حكايت شده است. مؤلف در اين قسمت‌هاى كتاب از قتل مردان و كودكان و گرفتن اموال و تسلط بر شهر مكه و مدينۀ منوره و تخريب قبرستان بقيع و حمله به نجف اشرف و تعطيلى سه سالۀ زيارت مكۀ منوره و بسته شدن راه‌ها و قتل عام زائرين امام حسين(ع) و به آتش كشيده شدن مزارع خبر داده است.

    از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، قلم روان و تسلط مؤلف به لغات و ادبيات عرب و سرودن شعرهاى عربى است كه متن كتاب شاهد بر اين مدعى است.

    در پايان بعضى از مجلدها نصايح وى به طالبين علم و معرفت ديده مى‌شود كه آنها را تشويق به فراگيرى فقه و علوم دينى نموده است. در آخر جلد نهم (كتاب اقرار) اين گونه مى‌خوانيم: و أوصى إخواني بالجد و الجهد و الاشتغال و تتبع الأخبار و الأقوال مع كمال الضبط و عدم التعويل على الانفال و بالاشتغال في الليل و النهار و أن لا يغادر من أوقاتهم في غير تحصيل و بالزهد في هذه الدنيا فإن الميل إليها آفة التحصيل.

    گفتار بزرگان

    أعيان الشيعة: له مصنفات كثيرة: 1 - مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلاّمة و هو أكبر مصنفاته و أشهرها و هو أعظم معين لتلميذه على تصنيف الجواهر فهو في بابه عديم النظير بين مصنفات أصحابنا....و قد حاز هذا الكتاب شهرة واسعة و استنسخت منه عده نسخ في حياة مؤلّفه و بعد وفاته و تنافس أهل المكتبات في اقتناعه و إيداعه مكتباتهم.[۹]

    مؤلف أعيان الشيعة سپس در صفحۀ 292 شعرهايى را در مدح كتاب‌هاى وصيت و وكالت و غيره از مفتاح الكرامة را بيان مى‌نمايد كه شاعران آنان مشخص نيست و سپس خود شعرى را در مدح آن آورده است:

    شرح به تنحل كل عويصةفي حلها قد اعيت الشراحا
    جمع المقاصد كاشفا للثامهاو لكل مشكلة عدا إيضاحا
    كنز الفوائد و الفوائد و هو فيظلم الجهالة قد بدا مصباحا
    بحر تدقق من يراع محمدتلقى البحور بجنبه ضحضاحا
    للّه آية معجز ظهرت بهفعدت لكل كرامة مفتاحا

    الذريعة: و هو كتاب جليل و لنعم ما قيل فيه.

    للّه آية معجز ظهرت بهفعدت لكل كرامة مفتاحا

    فالجواهر بمفتاح كرامته استخرجت و الهداية بمصباح رعايته استضائت بل سائر الكتب المبسوطة في الأحكام التقطت من أرقام صحائفه الكرام و للّه الحمد على طبعه و نشره في هذه الأعوام بأحسن طبع في طي عشر مجلدات صخام.[۱۰]

    روضات الجنات: و له أيضا من المصنفات المشهورة شرحه الضخم المبسوط على (قواعد) العلامّة و هو المسمّى ب‍ «مفتاح الكرامة» في نحو من ثمانين و عشرين مجلدا كتابیا، و قيل غالب تفصيلات شرح تلميذه الأخير على (الشرائع) منه، و لم ير عين الزمان أبدا بمثله كتابا مستوفيا لأقوال الفقهاء، و مواقع الإجماعات، و موارد الاشتهادات، و أمثال ذلك من غير خيانة في شيء منها و لا اجتهاد له في فهم ذلك كما هو عادة تلميذه - شكرا للّه سعيه الجميل - في تسهيل الأمر بما لا مزيد عليه لكل من يريد اجتهادا في مسألة. هذا.[۱۱]

    كرام البررة: و ترك آثارا جليلة تدل على تحقيقه و تدقيقه و تبحره في الفقه و الأصول و تتبعاته لأقوال الفقهاء من المتقدمين و المتأخرين و ما امتاز به من ضبط و اتقان مع جودة الخط و أهم آثاره و أشهرها «مفتاح الكرامة» في شرح (قواعد العلاقة) من خيرة أسفار و المتأخرين جمع أكثر أبواب الفقه بأسلوب جيد و هو في اثنين مجلدا ألّفه بأمر أستاذه کاشف‌الغطاء أيام اشتغاله عليه كما صرّح به في أوّله.[۱۲]

    كنايه‌ها و رمزها

    در نسخه‌هاى خطى جلد هشتم مفتاح الكرامة به نقل از مؤلف، اسامى افرادى كه با رمز و كنايه ذكر شده‌اند نقل شده است كه عبارتند از:

    السيد حمزة - ابن زهرة

    الطوسي - صاحب الوسيلة

    الكاتب - ابن الجنيد

    الحسن بن عيسى - ابن عقيل

    يوسفي - صاحب كشف الرموز

    صميري - الشيخ مفلح

    العجلي - ابن إدريس

    الأستاذ الشريف - السيد محمد مهدى حسنى طباطبايى

    شارح المفاتيح - آقا محمدباقر

    شيخنا - الشيخ جعفر کاشف‌الغطاء

    و امّا اسامى كتاب‌ها:

    غاية الإيجاز - كتاب شيخ احمد بن فهد

    تخليص التخليص - شرح الإرشاد (تأليف ابن سيد عميدالدين)

    الغرية - شرح الجعفرية

    الفوائد العليّة - شرح النفلية

    فوائد الشرايع - حاشيۀ محقق كركى به شرايع

    قوائد القواعد - حاشيۀ شهيد بر قواعد

    المقاصد العلية - شرح الفيۀ شهيد اول

    الميسية - حاشيۀ فاضل يسمى به شرايع

    جامع الشرايع - كتاب يحيى بن سعيد پسر عموى محقق

    شرح شيخ نجيب‌الدين - شرح شيخ نجيب‌الدين بر كتاب استادش صاحب معالم

    پانویس

    1. الذريعة ج 21، ص 340
    2. الذريعة ج 21 ص 341
    3. الذريعة341/21
    4. أعيان الشيعة ج 292/4
    5. أعيان الشيعة ج 292/4
    6. أعيان الشيعة ج 293/4
    7. أعيان الشيعة ج 290/4 و 291
    8. أعيان الشيعة ج 294/4
    9. أعيان ج 291/4
    10. الذريعة ج 21 ص 340
    11. روضات الجنات ج 217/3
    12. كرام البررة ج 287/1

    وابسته‌ها