نمایش مبدأ برای أخبار الوافدات من النساء علی معاوية بن أبي‌سفيان

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR14275J1.jpg
| عنوان =أخبار الوافدات من النساء علی معاویة بن أبيسفیان
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =
[[شهابی، سکینه]] (محقق)
[[ضبی، عباس بن بکار]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏DS‎‏ ‎‏238‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6‎‏الف‎‏2‎‏*
| موضوع =
معاویه بن ابی‌سفیان، خلیفه اموی، 20 قبل از هجرت - 60ق.
| ناشر =
مؤسسة الرسالة
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| سال نشر =1403 ق یا 1983 م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14275AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14275
| کتابخوان همراه نور =14275
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''اخبار الوافدات من النساء على معاویه بن ابى سفيان''' تأليف [[عباس بن بكار ضبى]] (129-222ق) با تحقيق [[شهابی، سکینه|سكينه شهابى]] به زبان عربى منتشر شده است. موضوع کتاب ذكر اخبار بانوانى است كه به جهت ارائه شكايت و يا در مجالس عمومى و مانند آن با معاویه ملاقات كرده و به افشاگرى نسبت به حكومت ظالمانه او پرداخته‌اند.

==ساختار==
کتاب، شامل یک مقدمه از محقق<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=5&viewType=html ر.ک: مقدمه، ص 5]</ref> و متن کتاب شامل شانزده روايت مى‌باشد.
مؤلف در ابتدا نام بانویى را كه با معاویه ملاقات داشته بيان نموده، سند خبر مذكور را آورده و سپس متن خبر را ذكر كرده است. وى تنها متن راویت را آورده است و هيچ‌گونه شرح يا توضيحى در مورد آن نداده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=5&viewType=html ر.ک: همان، ص5]</ref>.

==گزارش محتوا==
محقق در مقدمه‌اش بر کتاب پيرامون موضوع، عنوان<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=5&viewType=html ر.ک: همان، ص5]</ref>، شرح حال مؤلف<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=10&viewType=html ر.ک: همان، ص10]</ref>، نسخ خطى و نسبت کتاب به مؤلف<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=11&viewType=html ر.ک: همان، ص11]</ref> مطالبى را ارائه كرده است.
اين کتاب از آن جهت حائز اهمیت است كه از ديدگاه مردم و به‌ویژه بانوان نسبت به حكومت غاصبانه معاویه و جايگاه امیرالمؤمنين در اذهان عرب آن مقطع تاريخى را بر ما روشن مى‌نمايد.
به عنوان نمونه خبر دوازدهم ملاقات سوده دختر عماره همدانى با معاویه را متذكر مى‌شویم:
«پس از شهادت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] سوده همدانى به خاطر شكايت از والى معاویه، بسر بن اركاة، نزد معاویه رفت. زمانى كه معاویه وى را شناخت، به خاطر يادآورى گذشته و تحقير وى، خطاب به او گفت: آيا تو همان كسى نيستى كه در تشجيع برادرانت در جنگ صفّين شعر مى‌خواندى و آن‌ها را تحریک مى‌كردى؟ سپس اشعار وى را خواند.
سوده گفت: آرى، اى معاویه! من این سخنان را گفتم و شايسته من نيست كه از حقيقت روى‌گردان شوم و به دروغ متوسّل گردم.
معاویه پرسيد: چه چيزى تو را واداشت تا این سخنان را بگویى؟
سوده پاسخ داد: چون عاشق و دوستدار على(ع) هستم و از حق و حقيقت پيروى مى‌كنم. پس از آن، معاویه از وى خواست تا علت حضور خود را در آنجا بيان كند.سوده گفت: اى معاویه! تو سرور مردم شده‌اى و اموالشان را به دست گرفته‌اى و خداوند از تو درباره مسائل ما و آنچه از حق ما بر تو واجب گردانده است، بازخواست خواهد كرد.
اما بايد بدانى شخصى كه پيوسته مى‌خواهد در قدرت با تو برابرى كند، ما را چون خوشه گندم درو شده تباه كرده و قلع و قمع نموده و خفيف و خوارمان ساخته است. او بسر بن أرطاة است كه به شهر ما وارد شده، مردان ما را كشته و دارایى‌هایمان را به غارت برده است. اگر او را عزل كنى، ما آرام خواهيم بود، و گرنه به تو نشان خواهيم داد!
معاویه در مقابل این تهديد سوده آرام ننشست و پاسخ داد: آيا مرا از قبيله‌ات مى‌ترسانى و به قيام تهديد مى‌كنى؟ تو را با وضع دردناكى از همین‌جا به سوى بسر بن ارطاة مى‌فرستم تا حكم خود را بر تو جارى سازد و هر آنچه مى‌خواهد انجام دهد.
در این هنگام، سوده سرش را پايين انداخت و گريست. سپس سرش را بلند كرد و دو بيت در رثاى [[امام على(ع)]]سرود. معاویه پس از شنيدن این اشعار، پرسيد: كسى كه این چنين او را توصيف مى‌كنى، كيست؟
سوده پاسخ داد: او امیرالمؤمنين علىّ بن ابى طالب(ع) است.
معاویه پرسيد: درباره على(ع) چه مى‌دانى و چقدر او را مى‌شناسى؟
سوده پاسخ داد: مشابه همین صحنه در زمان خلافت على بن ابى طالب(ع) پيش آمد و ما به عنوان شكايت از یک كارگزار، به مركز حكومت علوى مراجعه كرديم. من به عنوان نماينده قوم خود حركت كردم تا شكايت به محكمه [[امام على(ع)|امیرالمؤمنين(ع)]] ببرم. وقتى وارد منزل [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] شدم، ديدم در حال نماز و مشغول عبادت خداوند است. پس از نماز، با رحمت و رأفت رو به من كرد و فرمود: حاجتى دارى؟ من هم ماجراى ظلم و ستم آن مرد را برای امام(ع) تعريف كردم. امام وقتى موضوع را شنيد، گريست و فرمود: خدايا! تو شاهد و گواه من و اينان باش كه من كارگزارانم را به ستم‌كارى و اهمال در حقوق مردم وادار نكرده‌ام. آن‌گاه قطعه پوستى از جيب خود درآورد و پس از ذكر آياتى از سوره هود، خطاب به كارگزار خود چنين فرمود: وقتى نامه‌ام را دريافت كردى، هر چه از حقوق مردم در دست دارى نگهدار تا كسى را بفرستم كه از تو بستاند و به صاحبانش بدهد. والسلام.
سوده در ادامه گفت: امام این نامه را به من داد و با آن نامه مشكل ما حل شد.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14275?pageNumber=67&viewType=html ر.ک: متن، ص67]</ref>»
==وضعيت کتاب==

فهرست مطالب، اشعار، اعلام، رجال، اماكن و اقوام در آخر کتاب بيان شده است. محقق کتاب با بررسى نسخه‌هاى کتاب و منابع ديگر اختلافات نسخ و روايات را در پاورقى متذكر شده است.
==پانويس ==
<references />

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[أخبار الوافدين من الرجال من أهل البصرة و الكوفة علی معاوية بن أبي‌سفيان]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: تاریخ (عمومی)]]
[[رده: تاریخ آسیا]]
[[رده: تاریخ شبه جزیره]]
[[رده:بهمن (1400)]]