الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[تاریخ قم یا حریم مطهر بانوی عالیقدر اهل‌بیت عصمت و طهارت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مفتح، محمد|شهید آیت‌الله مفتح]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR14225J1.jpg|بندانگشتی|تاریخ قم یا حریم مطهر بانوی عالیقدر اهل‌بیت عصمت و طهارت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها|175px]]
    [[پرونده:NUR08105.jpg|بندانگشتی|مفتح، محمد|175px]]


    '''تاریخ قم یا حریم مطهر بانوی عالیقدر اهل‌بیت عصمت و طهارت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها''' اثر [[ناصر الشریعه، محمد حسین|محمدحسین ناصر الشريعه]] كه به زبان فارسی پيرامون شهر قم، حضرت معصومه و عالمان مدفون در اين شهر و اماكن مقدسه سخن مى‌گويد. این کتاب با تصحیح و مقدمه و تعلیقات و اضافات [[دوانی، علی|حجةالاسلام علی دوانی]] به چاپ رسیده است.
    '''آيت‌الله محمد مفتح''' (۱۳۰۷ – ۱۳۵۸ش)، معروف به شهید مفتح، از مبارزین دوران ستم‌شاهی، عضو شورای انقلاب، سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه تهران، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، که در سال ۱۳۵۸ش به دست گروهک فرقان به شهادت رسید.  


    نویسنده نخست به فضيلت شهر قم ازصدر اسلام تاكنون پرداخته و مركز تشيع براى قم، اوضاع شهر قم صفويه و وجود عالمان بزرگ اسلامى در اين شهر را بررسى و بيان مى‌كند. وى آنگاه به معرفى اماكن متبرکه استان قم پرداخته و حدود چهل امامزاده مدفون در شهر قم را به صورت اجمالى معرفى كرده است. توصيف مرقد حضرت معصومه، معرفى مساجد موجود در قم، معرفى راويان و محدثان معروف قم و فهرست شاعران قمى از ديگر مباحث اين كتاب است.
    محمد از كودكى در محضر پدر به فراگيرى ادبيات پرداخت و پس از گذراندن دوره ابتدايى، جهت فراگيرى معارف اسلامى، به مدرسه «آخوند ملاعلى» وارد شد و پس از مدتى جهت استفاده از محضر اساتيد بزرگ، به حوزه علميه قم مهاجرت كرد و در مدرسه «دارالشفاء» با جديت فراوان به كسب علوم معارف پرداخت و از محضر بزرگانى چون آيات عظام: [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه كمره‌اى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[محقق داماد، سید محمد|سيد محمد محقق (داماد)]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علاّمه طباطبايى]] صاحب [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) استفاده نمود و خود مدرسى بزرگ در حوزه گرديد.


    در باب اول ذيل سيزده فصل از موقعيت جغرافيايى و تاريخى قم سخن مى‌رود، همچنين به برخى حوادث طبيعى از جمله سيل‌هاى عظيم اشاره مى‌گردد كه به اين شهر خساراتى وارد نموده است. ورود نخستين طايفه عرب اشعرى به قم و برخى مطالب تاريخى ديگر، مطالب باب اول را تشكيل مى‌دهد.  
    در دورانى كه تبليغات استثمارگران، دانشگاه را در نظر علما كفرستان كرده بود و «تحصيل علوم جديد» را اعراض از دين و رفتن به دانشگاه را براى عالِم ننگ مى‌دانستند، وى در حالى كه در قم استادى بزرگ بود، پا به عرصه دانشگاه گذاشت. وى كه در حوزه علميه به درجه اجتهاد رسيده بود، در دانشگاه نيز موفق به اخذ درجه «دكترى» گرديد. رساله دكتراى وى «تحقيقى درباره نهج‌البلاغه» است كه با درجه بسيار خوب، مورد قبول دانشگاه قرار گرفت. وى پس از گذراندن دوره دانشگاه، علاوه بر تدريس در حوزه، به تدريس در دبيرستان‌هاى قم پرداخت.


    باب دوم در دو فصل تدوين شده به رواياتى درباره اين شهر اختصاص دارد. در اين باب به راه‌هاى قم در زمان قديم و امروز اشاره شده است.  
    سرانجام ايشان پس از عمرى تلاش و جهاد مستمر و خستگى‌ناپذير در راه تبليغ دين، در ساعت 9 صبح روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشكده الهيات، توسط عناصر منحرف گروهك فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نايل آمد. پيكر مطهر آن عالم ربانى پس از برپايى مراسم با شكوه تشييع، در صحن مطهر حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد و اين روز به مناسبت فعالیت‌های چشمگير اين شهيد والامقام در راه تحقق وحدت بين حوزه و دانشگاه، «روز وحدت روحانى و دانشجو» نامگذارى شد.


    باب سوم با شرح ورود حضرت معصومه(س) به قم آغاز مى‌شود و در پى آن، تاريخچه گنبد و بارگاه با اشاره به پادشاهان مدفون در قم درج مى‌گردد. همچنين امامزاده‌هایى كه در قم و اطراف اين شهر دفن شده‌اند، معرفى مى‌شوند.
    <div class="mw-ui-button">[[مفتح، محمد|'''ادامه''']]</div>
     
    مؤلف در باب چهارم مساجد و مدارس قم را معرفى مى‌كند. فصل پنجم به معرفى فقها، راويان، محدثين و دانشمندان نامى قم از عصر محقق قمى تا عصر حاضر اختصاص يافته است.
     
    <div class="mw-ui-button">[[تاریخ قم یا حریم مطهر بانوی عالیقدر اهل‌بیت عصمت و طهارت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۷

    مفتح، محمد

    آيت‌الله محمد مفتح (۱۳۰۷ – ۱۳۵۸ش)، معروف به شهید مفتح، از مبارزین دوران ستم‌شاهی، عضو شورای انقلاب، سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه تهران، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، که در سال ۱۳۵۸ش به دست گروهک فرقان به شهادت رسید.

    محمد از كودكى در محضر پدر به فراگيرى ادبيات پرداخت و پس از گذراندن دوره ابتدايى، جهت فراگيرى معارف اسلامى، به مدرسه «آخوند ملاعلى» وارد شد و پس از مدتى جهت استفاده از محضر اساتيد بزرگ، به حوزه علميه قم مهاجرت كرد و در مدرسه «دارالشفاء» با جديت فراوان به كسب علوم معارف پرداخت و از محضر بزرگانى چون آيات عظام: سيد محمد حجت كوه كمره‌اى، بروجردى، سيد محمد محقق (داماد)، علاّمه طباطبايى صاحب الميزان و امام خمينى(ره) استفاده نمود و خود مدرسى بزرگ در حوزه گرديد.

    در دورانى كه تبليغات استثمارگران، دانشگاه را در نظر علما كفرستان كرده بود و «تحصيل علوم جديد» را اعراض از دين و رفتن به دانشگاه را براى عالِم ننگ مى‌دانستند، وى در حالى كه در قم استادى بزرگ بود، پا به عرصه دانشگاه گذاشت. وى كه در حوزه علميه به درجه اجتهاد رسيده بود، در دانشگاه نيز موفق به اخذ درجه «دكترى» گرديد. رساله دكتراى وى «تحقيقى درباره نهج‌البلاغه» است كه با درجه بسيار خوب، مورد قبول دانشگاه قرار گرفت. وى پس از گذراندن دوره دانشگاه، علاوه بر تدريس در حوزه، به تدريس در دبيرستان‌هاى قم پرداخت.

    سرانجام ايشان پس از عمرى تلاش و جهاد مستمر و خستگى‌ناپذير در راه تبليغ دين، در ساعت 9 صبح روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشكده الهيات، توسط عناصر منحرف گروهك فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نايل آمد. پيكر مطهر آن عالم ربانى پس از برپايى مراسم با شكوه تشييع، در صحن مطهر حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد و اين روز به مناسبت فعالیت‌های چشمگير اين شهيد والامقام در راه تحقق وحدت بين حوزه و دانشگاه، «روز وحدت روحانى و دانشجو» نامگذارى شد.