الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[فاطمه زهرا علیهاالسلام شادمانی دل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (ترجمه)]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[اراکی، محمدعلی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00983J1.jpg|بندانگشتی|فاطمه زهرا علیهاالسلام شادمانی دل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (ترجمه)|175px]]
    [[پرونده:NUR00096.jpg|بندانگشتی|اراکی، محمدعلی|175px]]


    '''فاطمه زهرا علیهاالسلام شادمانی دل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم'''، ترجمه كتاب [[فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|فاطمة الزهراء عليهاالسلام بهجة قلب المصطفى صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلم]] اثر [[رحمانی همدانی، احمد|احمد رحمانى همدانى]] است كه توسط [[افتخارزاده، حسن|سيد حسن افتخارزاده]] صورت گرفته است.
    '''آیت‌الله حاج شیخ محمدعلى اراکى'''، از عالمان قرن چهاردهم، معروف به شیخ الفقهاء و المجتهدین، مشارکت در تأسیس حوزه علمیه قم، امام جماعت مسجد امام حسن عسکری(ع) قم حدود ۳۰ سال، پس از رحلت [[گلپایگانی، محمدرضا|آیت‌الله محمدرضا گلپایگانی]] به عنوان یکی از مهمترین مراجع تقلید شناخته شد.


    اين كتاب، ترجمه چاپ نخست كتاب مذكور از متن عربى به فارسى است. قابل تذكّر است كه مستدركات (جلد دوم) نيز به آن اضافه گرديده، ولى برخلاف متن عربى كتاب، ترجمه مستدركات در انتهاى هر فصل و به تناسب موضوع فصل آورده شده است.
    آیت‌الله اراکى در طول بیش از 35 سال تدریس در حوزه علمیه قم، پیچیده‌ترین مباحث علمى را با گفتارى شیوا و بیانى رسا مطرح مى‌کرد. از ویژگى‌هاى درس ایشان پرهیز از تکرار و زیاده‌گویى بود. کلام را گزیده و پرمعنى ادا مى‌کرد. اعتقادش بر این بود که طالب علم باید قبل از حضور در درس، مطالعه نماید.


    ترجمه كتاب از نوع ترجمه معنوى است؛ يعنى در ترجمه، علاوه بر اينكه ترجمه مطابق با متن است به زبان مقصد و نحوه تركيب كلمات در آن زبان نيز توجه شده است.
    آیت‌الله اراکى پس از وفات [[خوانساری، محمدتقی|آیت‌الله سید محمدتقى خوانسارى]] (متوفاى 1371ش) به درخواست شمارى از شاگردان او، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. بسیاری از استادان برجسته حوزه علمیه قم و مسئولان نظام جمهورى اسلامى سا‌‌ل‌ها از محضر ایشان کسب فیض نمودند.


    مترجم، سعى كرده متون عربى كتاب، به‌جز مواردى كه نياز به ذكر متن عربى آن است، مثل ادعيه، اشعارو برخى از آيات و روايات و موارد جزئى ديگر كه به متن عربى آن نياز بوده را در ترجمه نياورد. و به ترجمه فارسى آن بسنده كند، ولى چون بخش اعظمى از كتاب شامل ادعيه و مواردى كه ذكر شد، مى‌باشد، لذا حجم ترجمه از اصل كتاب بيشتر است.
    مرجع بزرگ حضرت آیت‌الله اراکى(ره) از سال‌ها پیش از پیروزى انقلاب اسلامى، در مسجد امام حسن عسکرى قم نماز جمعه اقامه مى‌کردند. در نماز جمعه ایشان بسیارى از علما و فضلا و بزرگان حوزه علمیه قم شرکت مى‌جستند. وى همچنین حدود چهل سال در مدرسه فیضیه و حرم مطهر، نماز جماعت اقامه مى‌کردند و دانشمندان و طلاب حوزه با شور و اشتیاق در نماز ایشان حاضر مى‌شدند؛ به‌طورى‌که نماز جماعت ایشان مجمع و کانون علماى بزرگ و مجتهدان قم بود. کسانى که قبل از سال 1342ش، در نماز بسیار باصفا و سراسر معنویت مرحوم آیت‌الله اراکى در مدرسه فیضیه شرکت کرده‌اند، مى‌گویند لحظاتى قبل از اذان مى‌دیده‌اند که حضرت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى (رض)]] در نماز جماعت آقاى اراکى حاضر مى‌شدند و این نشان‌دهنده اوج احترام و علاقه و اطمینان امام به تقوا و ورع ایشان بود.


    هرچند در اين كتاب، نه مؤلف محترم را فرصت تحقيق و بررسى كلمات و فرمايش‌هاى حضرت زهرا(ع) و يا روايات واردشده از معصومين و يا تفسير و تبيين بيشترى از آيات مربوط به مقام ولايت و عصمت آن حضرت بوده، نه صفحات كتاب را گنجايش تحقيق و پژوهشى بيشتر و نه مترجم را به همان دلايل، توفيق تعليق و شرح و بسط و يا احيانا نقد و انتقاد برخى از مطالب نيازمند به بررسى بوده، امّا درعين‌حال گهگاهى به نقل شرح و بسط و يا نقد و انتقاد ديگر دانشمندان پرداخته است.
    سرانجام در شامگاه روز سه‌شنبه هشتم آذرماه 1373 (۲۵ جمادی‌الثانی ۱۴۱۵ ه.ق) مرجع جهان تشیع، حضرت آیت‌الله اراکى پس از یک قرن زندگى افتخارآمیز به ملکوت اعلى پیوست. با شنیدن خبر ارتحال این مرجع عالى‌قدر، ایران اسلامى به سوگ نشست. پیکر مطهر ایشان پس از مراسم تشییع پرشکوه و کم‌نظیرى در تهران و قم، بعد از ظهر روز پنج‌شنبه دهم آذرماه 1373 در مسجد بالاسر، در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.




    <div class="mw-ui-button">[[فاطمه زهرا علیهاالسلام شادمانی دل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (ترجمه)|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[اراکی، محمدعلی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۵۹

    اراکی، محمدعلی

    آیت‌الله حاج شیخ محمدعلى اراکى، از عالمان قرن چهاردهم، معروف به شیخ الفقهاء و المجتهدین، مشارکت در تأسیس حوزه علمیه قم، امام جماعت مسجد امام حسن عسکری(ع) قم حدود ۳۰ سال، پس از رحلت آیت‌الله محمدرضا گلپایگانی به عنوان یکی از مهمترین مراجع تقلید شناخته شد.

    آیت‌الله اراکى در طول بیش از 35 سال تدریس در حوزه علمیه قم، پیچیده‌ترین مباحث علمى را با گفتارى شیوا و بیانى رسا مطرح مى‌کرد. از ویژگى‌هاى درس ایشان پرهیز از تکرار و زیاده‌گویى بود. کلام را گزیده و پرمعنى ادا مى‌کرد. اعتقادش بر این بود که طالب علم باید قبل از حضور در درس، مطالعه نماید.

    آیت‌الله اراکى پس از وفات آیت‌الله سید محمدتقى خوانسارى (متوفاى 1371ش) به درخواست شمارى از شاگردان او، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. بسیاری از استادان برجسته حوزه علمیه قم و مسئولان نظام جمهورى اسلامى سا‌‌ل‌ها از محضر ایشان کسب فیض نمودند.

    مرجع بزرگ حضرت آیت‌الله اراکى(ره) از سال‌ها پیش از پیروزى انقلاب اسلامى، در مسجد امام حسن عسکرى قم نماز جمعه اقامه مى‌کردند. در نماز جمعه ایشان بسیارى از علما و فضلا و بزرگان حوزه علمیه قم شرکت مى‌جستند. وى همچنین حدود چهل سال در مدرسه فیضیه و حرم مطهر، نماز جماعت اقامه مى‌کردند و دانشمندان و طلاب حوزه با شور و اشتیاق در نماز ایشان حاضر مى‌شدند؛ به‌طورى‌که نماز جماعت ایشان مجمع و کانون علماى بزرگ و مجتهدان قم بود. کسانى که قبل از سال 1342ش، در نماز بسیار باصفا و سراسر معنویت مرحوم آیت‌الله اراکى در مدرسه فیضیه شرکت کرده‌اند، مى‌گویند لحظاتى قبل از اذان مى‌دیده‌اند که حضرت امام خمینى (رض) در نماز جماعت آقاى اراکى حاضر مى‌شدند و این نشان‌دهنده اوج احترام و علاقه و اطمینان امام به تقوا و ورع ایشان بود.

    سرانجام در شامگاه روز سه‌شنبه هشتم آذرماه 1373 (۲۵ جمادی‌الثانی ۱۴۱۵ ه.ق) مرجع جهان تشیع، حضرت آیت‌الله اراکى پس از یک قرن زندگى افتخارآمیز به ملکوت اعلى پیوست. با شنیدن خبر ارتحال این مرجع عالى‌قدر، ایران اسلامى به سوگ نشست. پیکر مطهر ایشان پس از مراسم تشییع پرشکوه و کم‌نظیرى در تهران و قم، بعد از ظهر روز پنج‌شنبه دهم آذرماه 1373 در مسجد بالاسر، در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.