دو پلانول، گزاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    |-
    |-
    |نام‎های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    | data-type="authorOtherNames" | Xavier de Planhol (به فرانسوی)
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |سوم فوريه 1926م
    | data-type="authorbirthDate" |سوم فوریه 1926م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |
    | data-type="authorWritings" |[[تاریخ أرض الإسلام الأسس الجغرافیة لتاریخ الإسلام]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    </div>
    </div>


    '''گزاويه دوپلانول''' (1926-2016م)، استاد دانشگاه پاریس و سوربن، جغرافی‌دان
    '''گزاویه دوپلانول''' (1926-2016م)، استاد دانشگاه پاریس و سوربن، جغرافی‌دان، از نویسندگان [[تاریخ ایران کمبریج]] و [[دانشنامه ایرانیکا]]، شاخص‌ترین جغرافی‌دانان فرانسوی بود که در مورد جهان اسلام به‌خصوص ترکیه، ایران و شمال آفریقا کار کرده‌است.


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    در سوم فوريه 1926 در پاريس به دنيا آمد.
    در سوم فوریه 1926 در پاریس به دنیا آمد.
    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==


    وی در 1941 موفق به دريافت ديپلم در ادبيات و علوم و ليسانس علوم انسانى و در 1946 اگرژه جغرافيا شد. در 1956، با ارائه پايان‌نامه‌اى با عنوان «از دشت پامفوليا تا درياچه‌هاى پيسيديا»، به اخذ درجه‌ى دكترى علوم انسانى نايل آمد. وى به زبان‌هاى انگليسى، آلمانى، پرتغالى، اسپانيايى، تركى و عربى مسلط بوده و از متون فارسى بهره لازم را مى‌برد.
    وی در 1941 موفق به دریافت دیپلم در ادبیات و علوم و لیسانس علوم انسانى و در 1946 اگرژه جغرافیا شد. در 1956، با ارائه پایان‌نامه‌اى با عنوان «از دشت پامفولیا تا دریاچه‌هاى پیسیدیا»، به اخذ درجه‌ى دكترى علوم انسانى نایل آمد. وى به زبان‌هاى انگلیسى، آلمانى، پرتغالى، اسپانیایى، تركى و عربى مسلط بوده و از متون فارسى بهره لازم را مى‌برد.


    در زمينه‌ى جغرافياى كشورهاى اسلامى، به‌ويژه شرق ميانه و ايران، تحقيقاتى انجام داده است. محققین بسيارى از كشورهاى مختلف از شاگردان او بوده‌اند. در 1951 تا 1954، استاديار جغرافيا، در 1954 دانشيار و در 1956 استاد مسئول كنفرانس‌ها و پس از آن استاد جغرافيا در دانشگاه سوربن بود. در 1960 استاد جغرافيا در دانشكده‌ى ادبيات و علوم انسانى نانسى و از 1957 تا 1969 مدير مطالعات جغرافيايى آن دانشكده بود.
    در زمینه‌ى جغرافیاى كشورهاى اسلامى، به‌ویژه شرق میانه و ایران، تحقیقاتى انجام داده است. محققین بسیارى از كشورهاى مختلف از شاگردان او بوده‌اند. در 1951 تا 1954، استادیار جغرافیا، در 1954 دانشیار و در 1956 استاد مسئول كنفرانس‌ها و پس از آن استاد جغرافیا در دانشگاه سوربن بود. در 1960 استاد جغرافیا در دانشكده‌ى ادبیات و علوم انسانى نانسى و از 1957 تا 1969 مدیر مطالعات جغرافیایى آن دانشكده بود.


    از 1969 استاد كرسى جغرافياى آفريقاى شمالى و صحرا، از 1977 تا 1981 مدير گروه جغرافياى دانشگاه سوربن و از 1969 تا بازنشستگى استاد كرسى دروس جغرافيايى كشورهاى اسلامى افريقاى شمالى و خاورميانه در انستيتوى ملى زبان‌ها و تمدن‌هاى مشرق‌زمين بود.
    از 1969 استاد كرسى جغرافیاى آفریقاى شمالى و صحرا، از 1977 تا 1981 مدیر گروه جغرافیاى دانشگاه سوربن و از 1969 تا بازنشستگى استاد كرسى دروس جغرافیایى كشورهاى اسلامى افریقاى شمالى و خاورمیانه در انستیتوى ملى زبان‌ها و تمدن‌هاى مشرق‌زمین بود.


    او همچنين عضو آكادمى اروپا و استاد ممتاز دانشگاه سوربن كه از 1960 عضو شوراى انستيتوى مطالعات ترك در دانشگاه پاريس، از 1971 به بعد، دبير كل كنفرانس دايمى اروپايى در زمينه مطالعات ترك در دانشگاه پاريس، از 1971 به بعد، دبير كل كنفرانس دايمى اروپايى در زمينه مطالعات روستایى، از 1973 تا 1975 و از 1977 به بعد، عضو كميته‌ى مشورتى دانشگاه‌ها، از 1974 عضو مكاتبه‌اى جامعه‌ى جغرافى‌دانان ايتاليا، از 1976 رئيس كميسيون جغرافياى تاريخى در كميته‌ى ملى جغرافيا و از 1977 عضو همان كميته بوده است.
    او همچنین عضو آكادمى اروپا و استاد ممتاز دانشگاه سوربن كه از 1960 عضو شوراى انستیتوى مطالعات ترکدر دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر كل كنفرانس دایمى اروپایى در زمینه مطالعات ترکدر دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر كل كنفرانس دایمى اروپایى در زمینه مطالعات روستایى، از 1973 تا 1975 و از 1977 به بعد، عضو كمیته‌ى مشورتى دانشگاه‌ها، از 1974 عضو مكاتبه‌اى جامعه‌ى جغرافى‌دانان ایتالیا، از 1976 رئیس كمیسیون جغرافیاى تاریخى در كمیته‌ى ملى جغرافیا و از 1977 عضو همان كمیته بوده است.


    از 1961 عضو هيئت تحريريه مجله جغرافياى شرق بود و از 1965 تا 1972 مديريت همان نشريه را به عهده داشت. از 1969 با مجله‌ى تورسيا، از 1970 با روزنامه مناطق در حال توسعه دانشگاه ايلينويز غربى و مجله اكتاژئوگرافيكا، از 1976 با مجله‌ى جغرافيا (تهران) و از 1365 با فصلنامه تحقيقات جغرافيايى ايران همكارى داشت.
    از 1961 عضو هیئت تحریریه مجله جغرافیاى شرق بود و از 1965 تا 1972 مدیریت همان نشریه را به عهده داشت. از 1969 با مجله‌ى تورسیا، از 1970 با روزنامه مناطق در حال توسعه دانشگاه ایلینویز غربى و مجله اكتاژئوگرافیكا، از 1976 با مجله‌ى جغرافیا (تهران) و از 1365 با فصلنامه تحقیقات جغرافیایى ایران همكارى داشت.


    در 1965 مديريت و ويراستارى بخش اعظم راهنماى تركيه را بر عهده گرفت. در 1966 با راهنماى ايران و راهنماى مصر و در 1973 با راهنماى الجزاير همكارى داشت. همچنين مديريت علمى انتشارات انستيتوى جغرافياى دانشكده ادبيات و علوم انسانى نانسى و انتشارات دپارتمان جغرافياى دانشگاه سوربن را بر عهده داشت. در 1959 مفتخر به دريافت مدال بزرگ از انجمن جغرافيا (جايزه ليدوكرك) و در 1960 موفق به اخذ مدال برنز از مركز ملى مطالعات علمى و جايزه لويى مارن گرديد. از 1968 با دايرةالمعارف جهانى پاريس همكارى داشت و مقالات «آسياى جنوبى»، «ايران»، «اسرائيل»، «تركيه» را نوشت و در تزاروس ايندكس آن، مدخل‌هاى «آبادان»، «آذربايجان»، «بلوچستان»، «شيراز»، «فارسى»، «گوبى»، «گرگان»، «گيلان»، «حيفا»، «اصفهان»، «بيت‌المقدس»، «خراسان»، «خوزستان»، «كردستان»، «تبريز»، «تهران»، «تل‌آويو»... را تأليف كرد. از 1970 نيز مقاله‌هاى آبادان، عدن، افغانستان، حلب، امان، آنكارا، عربستان و ده‌ها مدخل ديگر را براى دايرةالمعارف بزرگ لاروس تهيه كرد. همچنين مقاله‌هاى تركيه، عراق، ايران و... را در دايرةالمعارف آلفا به چاپ رسانيد.
    در 1965 مدیریت و ویراستارى بخش اعظم راهنماى تركیه را بر عهده گرفت. در 1966 با راهنماى ایران و راهنماى مصر و در 1973 با راهنماى الجزایر همكارى داشت. همچنین مدیریت علمى انتشارات انستیتوى جغرافیاى دانشكده ادبیات و علوم انسانى نانسى و انتشارات دپارتمان جغرافیاى دانشگاه سوربن را بر عهده داشت. در 1959 مفتخر به دریافت مدال بزرگ از انجمن جغرافیا (جایزه لیدوكرك) و در 1960 موفق به اخذ مدال برنز از مركز ملى مطالعات علمى و جایزه لویى مارن گردید. از 1968 با دایرةالمعارف جهانى پاریس همكارى داشت و مقالات «آسیاى جنوبى»، «ایران»، «اسرائیل»، «تركیه» را نوشت و در تزاروس ایندكس آن، مدخل‌هاى «آبادان»، «آذربایجان»، «بلوچستان»، «شیراز»، «فارسى»، «گوبى»، «گرگان»، «گیلان»، «حیفا»، «اصفهان»، «بیت‌المقدس»، «خراسان»، «خوزستان»، «كردستان»، «تبریز»، «تهران»، «تل‌آویو»... را تألیف كرد. از 1970 نیز مقاله‌هاى آبادان، عدن، افغانستان، حلب، امان، آنكارا، عربستان و ده‌ها مدخل دیگر را براى دایرةالمعارف بزرگ لاروس تهیه كرد. همچنین مقاله‌هاى تركیه، عراق، ایران و... را در دایرةالمعارف آلفا به چاپ رسانید.


    وى، استاد ممتاز كرسى جغرافيا، بازنشسته دانشگاه سوربن، عضو آكادمى علوم ماوراء بحار و يكى از معدود جغرافى‌دانان بزرگ جهان است كه درباره جهان اسلام و ايران بسيار كار كرده است. در حقيقت مى‌توان او را بزرگ‌ترين جغرافى‌دان اروپايى كه درباره جهان اسلام كار كرده است معرفى نمود.
    وى، استاد ممتاز كرسى جغرافیا، بازنشسته دانشگاه سوربن، عضو آكادمى علوم ماوراء بحار و یكى از معدود جغرافى‌دانان بزرگ جهان است كه درباره جهان اسلام و ایران بسیار كار كرده است. در حقیقت مى‌توان او را بزرگ‌ترین جغرافى‌دان اروپایى كه درباره جهان اسلام كار كرده است معرفى نمود.


    اين استاد برجسته، از سال 1944 تاكنون بيش از 55 سال است كه در راه شناساندن يكى از مهم‌ترين شاخه‌هاى دانش بشرى؛ يعنى جغرافيا، گام‌هاى بسيار ارزنده‌اى برداشته است. اهميت او براى جامعه جغرافيايى ايران دوچندان است. او در عين حال كه يكى از ميراث‌هاى گران‌بهاى جامعه جغرافيايى جهان است، يكى از ارزنده‌ترين جغرافى‌دانان پژوهشگر در زمينه جغرافياى ممالك اسلامى، به‌ويژه خاورميانه و ايران است.
    این استاد برجسته، از سال 1944 تاكنون بیش از 55 سال است كه در راه شناساندن یكى از مهم‌ترین شاخه‌هاى دانش بشرى؛ یعنى جغرافیا، گام‌هاى بسیار ارزنده‌اى برداشته است. اهمیت او براى جامعه جغرافیایى ایران دوچندان است. او در عین حال كه یكى از میراث‌هاى گران‌بهاى جامعه جغرافیایى جهان است، یكى از ارزنده‌ترین جغرافى‌دانان پژوهشگر در زمینه جغرافیاى ممالکاسلامى، به‌ویژه خاورمیانه و ایران است.


    وى ديدگاه‌هاى جامعه دانشگاهى و روشنفكرى غرب را در مقابل دنياى اسلام تحت تأثير قرار داده است. اين جغرافى‌دان برجسته و ممتاز، علاوه بر ده‌ها كتاب، بيش از 550 مقاله علمى در مجلات و دايرةالمعارف‌ها چاپ كرده است. پرفسور دوپلانول، ده‌ها شاگرد ممتاز پژوهشگر براى كشورهاى خاورميانه از مراكش تا پاکستان تربيت كرده است. بسيارى از شاگردان او در جهان اسلام منشأ خدمات ارزنده علمى و ادارى شده‌اند.
    وى دیدگاه‌هاى جامعه دانشگاهى و روشنفكرى غرب را در مقابل دنیاى اسلام تحت تأثیر قرار داده است. این جغرافى‌دان برجسته و ممتاز، علاوه بر ده‌ها كتاب، بیش از 550 مقاله علمى در مجلات و دایرةالمعارف‌ها چاپ كرده است. پرفسور دوپلانول، ده‌ها شاگرد ممتاز پژوهشگر براى كشورهاى خاورمیانه از مراكش تا پاکستان تربیت كرده است. بسیارى از شاگردان او در جهان اسلام منشأ خدمات ارزنده علمى و ادارى شده‌اند.


    == وفات ==
    == وفات ==
    او در 17 می 2016 م در گذشت.
    او در 17 می 2016 م در پاریس درگذشت.
    == آثار ==
    == آثار ==


    # بنيادهاى جغرافيايى تاريخ اسلام؛
    {{ستون-شروع|2}}
    # ملت‌هاى پيامبر (اين كتاب، يكى از ماندگارترين اثرهاى جغرافيايى درباره مسائل جغرافياى سياسى دنيا و اسلام خواهد بود. در اين اثر، بيش از 1350 رفرانس استفاده شده است كه در نوع خود بى‌نظير است)؛
    # بنیادهاى جغرافیایى تاریخ اسلام؛
    # اقليت‌هاى مذهبى در اسلام؛
    # ملت‌هاى پیامبر (این كتاب، یكى از ماندگارترین اثرهاى جغرافیایى درباره مسائل جغرافیاى سیاسى دنیا و اسلام خواهد بود. در این اثر، بیش از 1350 رفرانس استفاده شده است كه در نوع خود بى‌نظیر است)؛
    # آيين زمين‌دارى در ايران؛
    # اقلیت‌هاى مذهبى در اسلام؛
    # مطالعاتى درباره جغرافياى انسانى شمال ايران؛
    # آیین زمین‌دارى در ایران؛
    # سگ چوپان، توسعه و مفهوم جغرافيايى يك شيوه شبانى؛
    # مطالعاتى درباره جغرافیاى انسانى شمال ایران؛
    # انهدام پوشش جنگلى ايران؛
    # سگ چوپان، توسعه و مفهوم جغرافیایى یك شیوه شبانى؛
    # انهدام پوشش جنگلى ایران؛
    # مناطق حاره‌اى خشك و مناطق نزدیک به آن؛
    # مناطق حاره‌اى خشك و مناطق نزدیک به آن؛
    # مديترانه شرقى و خاورميانه؛
    # مدیترانه شرقى و خاورمیانه؛
    # جغرافياى تاريخى فرانسه؛
    # جغرافیاى تاریخى فرانسه؛
    # اقليت‌ها در اسلام، جغرافياى سياسى و اجتماعى.
    # اقلیت‌ها در اسلام، جغرافیاى سیاسى و اجتماعى.
     
    {{پایان}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۷۸: خط ۷۹:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:خاورشناسان]]
    [[رده:استادان دانشگاه]]
    [[رده:نویسندگان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۹

    پلانول، گزاویه دو
    نام پلانول، گزاویه دو
    نام‎های دیگر Xavier de Planhol (به فرانسوی)
    نام پدر
    متولد سوم فوریه 1926م
    محل تولد پاریس فرانسه
    رحلت 17 می 2016م
    اساتید
    برخی آثار تاریخ أرض الإسلام الأسس الجغرافیة لتاریخ الإسلام
    کد مؤلف AUTHORCODE00539AUTHORCODE

    گزاویه دوپلانول (1926-2016م)، استاد دانشگاه پاریس و سوربن، جغرافی‌دان، از نویسندگان تاریخ ایران کمبریج و دانشنامه ایرانیکا، شاخص‌ترین جغرافی‌دانان فرانسوی بود که در مورد جهان اسلام به‌خصوص ترکیه، ایران و شمال آفریقا کار کرده‌است.

    ولادت

    در سوم فوریه 1926 در پاریس به دنیا آمد.

    تحصیلات

    وی در 1941 موفق به دریافت دیپلم در ادبیات و علوم و لیسانس علوم انسانى و در 1946 اگرژه جغرافیا شد. در 1956، با ارائه پایان‌نامه‌اى با عنوان «از دشت پامفولیا تا دریاچه‌هاى پیسیدیا»، به اخذ درجه‌ى دكترى علوم انسانى نایل آمد. وى به زبان‌هاى انگلیسى، آلمانى، پرتغالى، اسپانیایى، تركى و عربى مسلط بوده و از متون فارسى بهره لازم را مى‌برد.

    در زمینه‌ى جغرافیاى كشورهاى اسلامى، به‌ویژه شرق میانه و ایران، تحقیقاتى انجام داده است. محققین بسیارى از كشورهاى مختلف از شاگردان او بوده‌اند. در 1951 تا 1954، استادیار جغرافیا، در 1954 دانشیار و در 1956 استاد مسئول كنفرانس‌ها و پس از آن استاد جغرافیا در دانشگاه سوربن بود. در 1960 استاد جغرافیا در دانشكده‌ى ادبیات و علوم انسانى نانسى و از 1957 تا 1969 مدیر مطالعات جغرافیایى آن دانشكده بود.

    از 1969 استاد كرسى جغرافیاى آفریقاى شمالى و صحرا، از 1977 تا 1981 مدیر گروه جغرافیاى دانشگاه سوربن و از 1969 تا بازنشستگى استاد كرسى دروس جغرافیایى كشورهاى اسلامى افریقاى شمالى و خاورمیانه در انستیتوى ملى زبان‌ها و تمدن‌هاى مشرق‌زمین بود.

    او همچنین عضو آكادمى اروپا و استاد ممتاز دانشگاه سوربن كه از 1960 عضو شوراى انستیتوى مطالعات ترکدر دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر كل كنفرانس دایمى اروپایى در زمینه مطالعات ترکدر دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر كل كنفرانس دایمى اروپایى در زمینه مطالعات روستایى، از 1973 تا 1975 و از 1977 به بعد، عضو كمیته‌ى مشورتى دانشگاه‌ها، از 1974 عضو مكاتبه‌اى جامعه‌ى جغرافى‌دانان ایتالیا، از 1976 رئیس كمیسیون جغرافیاى تاریخى در كمیته‌ى ملى جغرافیا و از 1977 عضو همان كمیته بوده است.

    از 1961 عضو هیئت تحریریه مجله جغرافیاى شرق بود و از 1965 تا 1972 مدیریت همان نشریه را به عهده داشت. از 1969 با مجله‌ى تورسیا، از 1970 با روزنامه مناطق در حال توسعه دانشگاه ایلینویز غربى و مجله اكتاژئوگرافیكا، از 1976 با مجله‌ى جغرافیا (تهران) و از 1365 با فصلنامه تحقیقات جغرافیایى ایران همكارى داشت.

    در 1965 مدیریت و ویراستارى بخش اعظم راهنماى تركیه را بر عهده گرفت. در 1966 با راهنماى ایران و راهنماى مصر و در 1973 با راهنماى الجزایر همكارى داشت. همچنین مدیریت علمى انتشارات انستیتوى جغرافیاى دانشكده ادبیات و علوم انسانى نانسى و انتشارات دپارتمان جغرافیاى دانشگاه سوربن را بر عهده داشت. در 1959 مفتخر به دریافت مدال بزرگ از انجمن جغرافیا (جایزه لیدوكرك) و در 1960 موفق به اخذ مدال برنز از مركز ملى مطالعات علمى و جایزه لویى مارن گردید. از 1968 با دایرةالمعارف جهانى پاریس همكارى داشت و مقالات «آسیاى جنوبى»، «ایران»، «اسرائیل»، «تركیه» را نوشت و در تزاروس ایندكس آن، مدخل‌هاى «آبادان»، «آذربایجان»، «بلوچستان»، «شیراز»، «فارسى»، «گوبى»، «گرگان»، «گیلان»، «حیفا»، «اصفهان»، «بیت‌المقدس»، «خراسان»، «خوزستان»، «كردستان»، «تبریز»، «تهران»، «تل‌آویو»... را تألیف كرد. از 1970 نیز مقاله‌هاى آبادان، عدن، افغانستان، حلب، امان، آنكارا، عربستان و ده‌ها مدخل دیگر را براى دایرةالمعارف بزرگ لاروس تهیه كرد. همچنین مقاله‌هاى تركیه، عراق، ایران و... را در دایرةالمعارف آلفا به چاپ رسانید.

    وى، استاد ممتاز كرسى جغرافیا، بازنشسته دانشگاه سوربن، عضو آكادمى علوم ماوراء بحار و یكى از معدود جغرافى‌دانان بزرگ جهان است كه درباره جهان اسلام و ایران بسیار كار كرده است. در حقیقت مى‌توان او را بزرگ‌ترین جغرافى‌دان اروپایى كه درباره جهان اسلام كار كرده است معرفى نمود.

    این استاد برجسته، از سال 1944 تاكنون بیش از 55 سال است كه در راه شناساندن یكى از مهم‌ترین شاخه‌هاى دانش بشرى؛ یعنى جغرافیا، گام‌هاى بسیار ارزنده‌اى برداشته است. اهمیت او براى جامعه جغرافیایى ایران دوچندان است. او در عین حال كه یكى از میراث‌هاى گران‌بهاى جامعه جغرافیایى جهان است، یكى از ارزنده‌ترین جغرافى‌دانان پژوهشگر در زمینه جغرافیاى ممالکاسلامى، به‌ویژه خاورمیانه و ایران است.

    وى دیدگاه‌هاى جامعه دانشگاهى و روشنفكرى غرب را در مقابل دنیاى اسلام تحت تأثیر قرار داده است. این جغرافى‌دان برجسته و ممتاز، علاوه بر ده‌ها كتاب، بیش از 550 مقاله علمى در مجلات و دایرةالمعارف‌ها چاپ كرده است. پرفسور دوپلانول، ده‌ها شاگرد ممتاز پژوهشگر براى كشورهاى خاورمیانه از مراكش تا پاکستان تربیت كرده است. بسیارى از شاگردان او در جهان اسلام منشأ خدمات ارزنده علمى و ادارى شده‌اند.

    وفات

    او در 17 می 2016 م در پاریس درگذشت.

    آثار

    1. بنیادهاى جغرافیایى تاریخ اسلام؛
    2. ملت‌هاى پیامبر (این كتاب، یكى از ماندگارترین اثرهاى جغرافیایى درباره مسائل جغرافیاى سیاسى دنیا و اسلام خواهد بود. در این اثر، بیش از 1350 رفرانس استفاده شده است كه در نوع خود بى‌نظیر است)؛
    3. اقلیت‌هاى مذهبى در اسلام؛
    4. آیین زمین‌دارى در ایران؛
    5. مطالعاتى درباره جغرافیاى انسانى شمال ایران؛
    6. سگ چوپان، توسعه و مفهوم جغرافیایى یك شیوه شبانى؛
    7. انهدام پوشش جنگلى ایران؛
    8. مناطق حاره‌اى خشك و مناطق نزدیک به آن؛
    9. مدیترانه شرقى و خاورمیانه؛
    10. جغرافیاى تاریخى فرانسه؛
    11. اقلیت‌ها در اسلام، جغرافیاى سیاسى و اجتماعى.

    وابسته‌ها