مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة در تزكيه نفس و حقايق و معارف الهى
| نام کتاب | مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة در تزكيه نفس و حقايق و معارف الهى |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه. فارسی |
| پدیدآورندگان | جعفر بن محمد(ع)، امام ششم (نويسنده)
مصطفوی، حسن (مترجم) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 248 /ج7 م6041 |
| موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 2ق.
اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14 عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| ناشر | انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ايران |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1360 هـ.ش یا 1401 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2685AUTOMATIONCODE |
در باره ترجمه
مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة در تزكيه نفس و حقايق و معارف الهى، مجموعه‌اى است از احاديث گوهربار امام صادق(ع) كه توسط آقاى حسن مصطفوى به فارسى ترجمه شده و ذيل هر حديثى توضيحى نيز به‌عنوان شرح ذكر شده است.
مترجم، مى‌گويد: «اين كتاب، به‌طور مسلم از مراكز وحى و الهام گرفته شده و به‌وسيله شخصيتى كه ارتباط با عالم غيب داشته است، تأليف شده است.
در اين كتاب، دقائق معارف و اسرار حقايق و لطائف اخلاقيات و مراحل سير و سلوك و خصوصيات مراتب ايمان، به اندازه‌اى دقيق و تحقيقى و عميق ذكر شده است كه كمترين نقطه ضعف و انحراف و سستى در خلال جملات و مطالب آن ديده نمى‌شود و آنچه مسلم است، اين كتاب، در مرتبه فوق كتب مؤلفه متداوله علماء و محققين و عرفاء است.
روى اين نظر، با تأييد پروردگار متعال و توفيق او خواستم ترجمه و توضيحى از اين كتاب، به اندازه فهم محدود و ضعيف خود، بيان كنم تا برادران عزيز كه علاقه‌مند به اين مطالب بوده و در صراط سير و سلوك و تكميل نفس و درك فيوضات الهى هستند، از حقايق و معارف و لطايف اين كتاب شريف استفاده كنند...
اين مجموعه، گذشته از ترجمه و توضيح، از لحاظ تصحيح و مقابله متن كتاب نيز بر نسخه سابق در مواردى امتياز پيدا مى‌كند و ما در مقام اختلاف نسخ آنچه را كه مناسب‌تر است، متن قرار داده و عبارات و كلمات ديگر را در ميان پرانتز ذكر نموديم و هر باب را به دو يا سه قسمت تقسيم كرده و بعد از ذكر متن، ترجمه آن را توأم با مختصر توضيح، نوشته و سپس نتيجه دقيق و حاصل آن مطالب را به بيان ساده يادآور شديم...»
تأليف اين كتاب شريف، در ايام مسافرت‌هاى مترجم به زيارت اعتاب مقدسه و بدون وسايل عادى صورت گرفته است و از اين لحاظ از نقل روايات وارده و مطالب منقوله ديگر معذور بوده و فقط براى استشهاد و شيرين بودن، اشعار مناسبى بعدا آورده شده است.
وى، شرح و تفصيل خصوصيات اين كتاب و انتساب آن را به حضرت امام جعفر بن محمد صادق(ع) در مقدمه آن كه در سال(1378)، در تهران، طبع و منتشر شده است، ذكر نموده است و ثابت كرده كه اين كتاب شريف، لفظ و عبارات آن حضرت نيست، بلكه بهترين و پرارزش‌ترين مجموعه‌اى است حاوى آداب و معارف و اخلاق و سنن مذهب شيعه جعفرى كه يكى از بزرگان برجسته شيعه، آن را در مقابل مؤلفات مذاهب ديگر تأليف و تدوين فرموده و به تناسب اين مرام، آن را به حضرت صادق(ع) كه يگانه مروج و مبين أحكام و آداب اين مذهب است، نسبت داده است و حقيقت اين نسبت، از لحاظ معنى و حقيقت است، نه از نظر لفظ و عبارت.
احتمال قوى دارد كه مؤلف بزرگوار اين كتاب شريف، تمام اين مطالب را از روايات و أخبار منقوله از حضرت صادق(ع) استنباط و استنتاج كرده و مضامين و معانى آنها را به اين‌صورت ترتيب و تنظيم كرده است.
منابع
متن و مقدمه كتاب.