کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله
| نام | کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله |
|---|---|
| نام های دیگر | شریف کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 988 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسير كبير منهج الصادقين في إلزام المخالفين / نوع اثر: کتاب / نقش: مصنف |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4996AUTHORCODE |
معرفی
ملا فتح اللّه کاشانی فرزند ملا شكر اللّه، مؤلف تفسير «منهج الصادقين» عالم، مفسر دانشمند، متكلم فقيه، از عالمان بزرگ اواخر قرن دهم هجرى و متوفاى 988 ه.ق در كشمير. وى از عالمان دولت شاه طهماسب صفوى بوده است.
کسب علم و دانش
او در تحصيلات خود اساتيد متعددى را ديده است كه از مشهورترين چهره‌هاى علمى، على بن حسن زواره‌اى مى‌باشد كه در علوم قرآنى و تفسير استاد ايشان بوده است. زواره‌اى از مفسران معروف قرن دهم مى‌باشد كه در محضر فقيه نامور، شيخ على بن عبدالعالى، معروف به محقق كركى شاگردى نموده است، ملا فتح اللّه به توسط استادش از محقق كركى روايت كرده است.
آثار
ملا فتح اللّه، از نويسندگان موفق دورۀ صفوى به شمار مى‌آيد، از تأليفات وى شرحى بر نهج‌البلاغه بنام «تنبيه الغافلين و تذكرة العارفين»، ترجمۀ احتجاج طبرسى بنام «كشف الاحتجاج» و سه تفسير قرآنى است بنامهاى:
الف) تفسير منهج الصادقين به زبان فارسى (تفسير مورد بحث)
ب) خلاصة المنهج كه گزينشى از تفسير منهج الصادقين است اين نيز به زبان فارسى بوده و از آثار ارزشمند تفسيرى است، حضرت آيت‌الله. حسن‌زادۀ آملى به تصحيح و تحقيق آن پرداخته و در سه جلد چاپ و منتشر ساختند. اين تفسير براى كسانی كه در پى آشنايى اجمالى با آيات قرآن هستند و حوصله و فرصتشان تفسيرهاى طولانى را بر نمى‌تابد، اثر بسيار سودمندى است. مخصوصا اينكه، در ترجمۀ آيات، بسيار دقيق و محتاط است.
آيت‌اللّه حسن‌زاده، بجز تصحيح دقيق متن تفسير «خلاصة المنهج»، مؤخره‌اى دارند پيرامون اختلاف قرائت ابوبكر و حفص، راويان عاصم و خود، در اين باره چنين فرموده‌اند: «در تأليف رساله‌اى كه در آخر (خلاصة المنهج) در اختلاف قرائت ابوبكر و حفص، راويان عاصم، است هر چند رساله‌اى موجز است، ولى در آن كار و دقت به سزا نموده‌ايم.»
ج) زبدة التفاسير، تفسيرى بزرگ به زبان عربى (انشاء اللّه در مقاله‌اى ديگر به آن خواهيم پرداخت.)
از آثار قرآنى ديگر مفسر، ترجمه‌اى از قرآن به فارسى است كه تا ساليان متمادى به همراه قرآن چاپ و قرائت مى‌شد.
انگيزۀ مفسر
انگيزۀ نويسنده، لزوم نگارش تفسيرى بوده است براى فارسى زبانان، نه بيش از اندازه مفصل و نه بسيار مختصر، با اسلوب زبانى و لغاتى كه ملال انگيز نباشد و نيز موافق باورها و عقايد اماميه و شامل آثار و اخبار اهل بيت(ع) باشد.
وابسته‌ها
تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین