هارون امت: اثبات افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شروط خلافت از مدارک معتبر اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

هارون امت: اثبات افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شروط خلافت از مدارک معتبر اهل سنت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۸

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۳٬۱۷۲

ویرایش

@@ خط ۳۴: / خط ۳۴: @@
 #جمع آوری نظر محققین علمای عامه در مورد سند روایات مورد استدلال.
 #استناد به بررسی های سندی و احکام برنامه ی معتبر جوامع الکلم.
-#ارائه ی همه ی طرق یک روایت با توجه به این قاعده که تعدد طرق موجب تقویت سند می شود.
+#ارائه ی همه ی طرق یک روایت با توجه به این قاعده که تعدد طرق موجب تقویت سند می‌شود.
 #بررسی جامع، کامل و دقیق رجالی در موارد بحث برانگیز و اختلافی.
 مزیت دوم: تسهیل دستیابی به مصادر، با کارهای ذیل:
@@ خط ۸۹: / خط ۸۹: @@
 مؤلف  احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیه‌السلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانسته‌اند، ریشه ی پیدایش این احادیث را  آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد.
-مؤلف  سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کرده‌اند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.»
+مؤلف  سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی‌شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کرده‌اند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.»
 مؤلف  سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد.