الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۲۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله سید حسین بروجردی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00153.jpg|بی‌قاب|چپ|امام رضا علیه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR00363.jpg|بندانگشتی|بروجردی، سید حسین|175px]]


    '''سید حسین طباطبائی بروجردی''' (1254-1340ش)، از مراجع بزرگ تقلید در قرن چهاردهم، فقیه، اصولی، رجالی، استاد برجسته [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]
    '''ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳قملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر  علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم  علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.


    در 27سالگى به همراه برادر کوچکش سید اسماعیل، روانه نجف شدند. پس از ورود به نجف، از محضر علمایى چون آیات عظام: [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد کاظم خراسانى]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد|شریعت اصفهانى]] در فقه و اصول و رجال کسب فیض کرد.
    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.


    ایشان اجازه اجتهاد از آقایان [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد|شیخ الشریعه اصفهانى]] و [[دهکری، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم دهکردى]] داشته است.
    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.


    ایشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خویش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام این مدت به طور مستمر مشغول به تحصیل، تألیف، تدریس فقه واصول بودند. اکثر آثار مکتوب و ابتکارات علمى ایشان در فقه مانند حاشیه بر عروةالوثقى، اصول، حدیث و رجال، حاصل تلاش این دوره اقامت در بروجرد است.
    مشهور است كه به هنگام ورود حضرت رضا علیه‌السلام به نیشابور طالبان علم و محدثان دور محفۀ آن حضرت كه بر استرى نهاده شده بود جمع شدند و از ایشان خواستند كه حدیثى بر آنها املا فرماید.


    در سال ۱۳۴۵ق ایشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئیس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عالیات رفته و در نجف ساکن گردید اما هم‌زمان با اوج‌گیرى اعتراضهاى مردم علیه رضاخان و هجرت اعتراض‌آمیز روحانیان کشور به قم، ایشان به ایران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در نهایت به بروجرد رفت.
    حضرت حدیثى بطور مسلسل از آباء طاهرین خود از رسول‌اللّه صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم و جبرئیل از قول خداوند روایت كرد كه «كلمة لا إله إلا اللّه حصنی و من دخل حصنی أمن من عذابی» یعنى كلمۀ توحید یا لا إله إلا اللّه حصار و باروى مستحكم من است و هر كه به درون حصار من رفت از عذاب من در امان ماند. این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمۀ اطهار  علیهم‌السلام تا حضرت رسول صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم به حدیث «سلسلة الذهب» معروف شده است.<span id="mp-more">[[امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>
     
    ایشان در سال ۱۳۶۴ق، به دعوت چند نفر از فقهاى سرشناس حوزه علمیه قم خصوصاً [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]](ره)، جهت اقامت در قم و قبول مرجعیت جهان تشیع و رهبرى و مدیریت حوزه علمیه قم، وارد این شهر شدند.
     
    سرانجام این مرجع بزرگ و عالم جلیل‌القدر جهان تشیع، پس از عمرى پربرکت، در سیزدهم شوال 1380ق برابر با دهم فروردین 1340ش، دیده از جهان فانى فروبسته، روحش به ملکوت اعلى پیوست و در شهر قم، در مسجد اعظم قم، که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد..... <div class="mw-ui-button">[[بروجردی، سید حسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۹

    امام رضا علیه‌السلام

    ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.

    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.

    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.

    مشهور است كه به هنگام ورود حضرت رضا علیه‌السلام به نیشابور طالبان علم و محدثان دور محفۀ آن حضرت كه بر استرى نهاده شده بود جمع شدند و از ایشان خواستند كه حدیثى بر آنها املا فرماید.

    حضرت حدیثى بطور مسلسل از آباء طاهرین خود از رسول‌اللّه صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم و جبرئیل از قول خداوند روایت كرد كه «كلمة لا إله إلا اللّه حصنی و من دخل حصنی أمن من عذابی» یعنى كلمۀ توحید یا لا إله إلا اللّه حصار و باروى مستحكم من است و هر كه به درون حصار من رفت از عذاب من در امان ماند. این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمۀ اطهار علیهم‌السلام تا حضرت رسول صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم به حدیث «سلسلة الذهب» معروف شده است.ادامه ...