|
|
(۲۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[مامقانی، عبدالله|عبدالله مامقانی]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR00153.jpg|بیقاب|چپ|امام رضا علیهالسلام|175px]] |
| [[پرونده:NUR00086.jpg|بندانگشتی|مامقانی، عبدالله|175px]] | |
|
| |
|
| '''عبدالله مامقانى''' (1290-1351ق)، معروف به علامه مامقانى و فاضل مامقانى، فقیه، اصولی، از مشاهیر علمای رجال، مؤلف کتاب [[تنقیح المقال في علم الرجال (آل البیت)|تنقیح المقال فی علم الرجال]]، [[مامقانی، محمدحسن|محمدحسن مامقانى]] و [[مامقانی، محیالدین|محىالدین مامقانى]] فرزند ایشان هستند. | | '''ابوالحسن على بن موسى علیهماالسلام''' (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنیعشر علیهمالسلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهمالسلام است که به مدت 20 سال عهدهدار امامت بود. |
|
| |
|
| او فرزند آیتالله شیخ محمدحسن در تاریخ پانزدهم ربیعالاول 1290ق در شهر علم و فقاهت، نجف اشرف و در خانوادهاى از سلسله جلیله روحانیت پا به عرصه وجود نهاد. به خاطر انتسابش به خانواده مامقانى به «مامقانى» منتسب شد. مامقان، بخش کوچکى از توابع شهر تبریز و در هشت فرسخى آن قرار دارد.
| | سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیعالاول گفتهاند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است. |
|
| |
|
| تحصیلات عبدالله مامقانى در پنج سالگى همراه با یادگیرى خواندن و نوشتن و یادگیرى قرآن کریم آغاز شد. انس با قرآن کریم و سرپرستى پدر و مادرى عالم و مهربان، شوق یادگیرى علوم اسلامى را در او بیش از پیش زنده کرد. پدر عالمش چون به استعداد ذاتى و شوق فراوان او در فهم و دانستن واقعیتها پى برد، سرپرستى علمى او را خود به عهده گرفت و قسمت زیادى از علوم مقدماتى حوزه را مثل: ادبیات، منطق و حساب را به او تعلیم داد. او علاوه بر پدرش، نزد عالمان و فقیهان نجف اشرف مراحل سطح را در مدت کوتاهى با موفقیت کامل به پایان برد.پشتکار فراوان، دقت در فهم مطالب و استمرار و تکرار معلومات، از ویژگىهاى تحصیلى شیخ عبدالله مامقانى است. چه اینکه در یادگیرى علم و معرفت، هیچ تعطیلى جز روز عاشورا نمىشناخت بهطورى که گاه بعضى از استادانش نگران سلامتى جسمى و روحى او مىشدند. شیخ عبدالله مامقانى، 18ساله بود که درس خارج اصول و فقه را نزد پدرش که از استادان درس خارج فقه و اصول در نجف بود آغاز کرد تا این که بعد از سالها تحصیل و پژوهش در علوم مختلف اسلامى، به درجه عالى اجتبهاد رسید و از ناحیه پدرش که در اعطاى اجازهنامه روایت و اجتهاد به شاگردان خود سختگیر بود به دریافت اجازهنامه اجتهاد مفتخر شد. تصویر اجازه مذکور در کتاب مخزن المعانى موجود است که در آن، شیخ عبدالله مورد تمجید قرار گرفته است.
| | مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است. |
|
| |
|
| آیتالله مامقانى بعد از سالها تحصیل، تحقیق، تدریس و تألیف در روز یک شنبه شانزدهم شوال 1351ق در 61سالگى، روح پرفتوحش به عالم بقا پر کشید. خبر وفات آن دانشمند بزرگ، در شهر نجف پیچید. مردم دستهدسته براى وداع با پیکر وى به سوى منزلش به حرکت در آمدند و ضمن تسلیت به بازماندگان او، پیکرش را طبق وصیتى که کرده بود بر روى دوش خود گرفته و به سوى نهر چرى در خارج شهر نجف، حمل کردند. بعد از غسل و کفن، عدهاى از فقیهان و عالمان بر او نماز میت خواندند و سپس با تشییعى کمسابقه، در مقبره پدرش آیتالله شیخ محمدحسن واقع در محله العماره نجف به خاک سپردند.... <div class="mw-ui-button">[[مامقانی، عبدالله|'''ادامه''']]</div>
| | مشهور است كه به هنگام ورود حضرت رضا علیهالسلام به نیشابور طالبان علم و محدثان دور محفۀ آن حضرت كه بر استرى نهاده شده بود جمع شدند و از ایشان خواستند كه حدیثى بر آنها املا فرماید. |
| | |
| | حضرت حدیثى بطور مسلسل از آباء طاهرین خود از رسولاللّه صلىاللهعلیهوآلهوسلم و جبرئیل از قول خداوند روایت كرد كه «كلمة لا إله إلا اللّه حصنی و من دخل حصنی أمن من عذابی» یعنى كلمۀ توحید یا لا إله إلا اللّه حصار و باروى مستحكم من است و هر كه به درون حصار من رفت از عذاب من در امان ماند. این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمۀ اطهار علیهمالسلام تا حضرت رسول صلىاللهعلیهوآلهوسلم به حدیث «سلسلة الذهب» معروف شده است.<span id="mp-more">[[امام رضا علیهالسلام|'''ادامه ...''']]</span> |