الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:


    <div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00144.jpg|بندانگشتی|امینی نجفی، عبدالحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR17891J1.jpg|بندانگشتی|اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)|175px]]


    '''عبدالحسين امینی نجفی'''، فرزند شيخ احمد، فرزند شيخ نجف‌قلى (امين‌الشرع)، فرزند شيخ عبدالله (سرمست)، در سال 1320ق، در تبريز به دنيا آمد.
    '''اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)'''، ترجمه سليس و روان دكتر [[حجتی، محمد باقر|محمدباقر حجتى]] از کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد]]» تأليف [[شهيد ثانى]] (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.


    جد ايشان، شيخ نجف‌قلى، ملقب به «امين‌الشرع»، در سال 1257ق، در روستاى «سردها» از توابع شهرستان «سراب» زاده شد، سپس به تبريز مهاجرت نمود و از علماى بنام آنجا گرديد. وى در سال 1340ق، به رحمت ايزدى پيوست و جنازه‌اش به وادى‌السلام منتقل شد.
    کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.


    پدر ايشان، مرحوم شيخ احمد امينى، در سال 1287ق، به دنيا آمد و در سال 1304ق، تحصيلات حوزوى را نزد علماى بنام تبريز آغاز نمود و عالمى مقبول و مشهور گرديد و امامت جماعت يكى از مساجد آن ديار را عهده‌دار شد. وى در سال 1360ق، براى زيارت، به نجف اشرف مشرف گرديد و مورد استقبال علماى آنجا قرار گرفت. سرانجام در سال 1370ق، در همان خاك پاك، جان به جان‌آفرين تسليم كرد.
    مترجم، درخواست مسئولين انتشارات رشد و تسلى بخشيدن به آلام پدران و مادرانى كه عزيزانى را در جنگ تحميلى از دست داده بودند، انگيزه نگارش اين کتاب دانسته است.


    ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.
    مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى [[شهيد ثانى]] پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.


    او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد.
    <div class="mw-ui-button">[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)|'''ادامه''']]</div>
     
    پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.
     
    علامه مجاهد در عصر روز 28 ربيع‌الثانى 1390، برابر با 12 تيرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خويش شتافت و پس از تشييع باشكوه در تهران، با هواپيما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس كاظمين و كربلا تشييع گرديد و سرانجام به نجف اشرف منتقل شد و پس از تجديد عهد با مولايش، در مقبره شخصى كنار كتابخانه به خاك سپرده شد.
     
    <div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۵۷

    اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)

    اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)، ترجمه سليس و روان دكتر محمدباقر حجتى از کتاب «مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد» تأليف شهيد ثانى (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.

    کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.

    مترجم، درخواست مسئولين انتشارات رشد و تسلى بخشيدن به آلام پدران و مادرانى كه عزيزانى را در جنگ تحميلى از دست داده بودند، انگيزه نگارش اين کتاب دانسته است.

    مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى شهيد ثانى پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.