سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می‌آمد: تفاوت میان نسخه‌ها

ملّای جوان، در آن سرمای کشنده که در تهران هیچ پیشینه نداشت، برف بلند را  میکوبید و پیش می رفت.  حاج آقا روح الله از میدان مخبرالدوله که گذشت،  بخشی از شاه آباد را طی کرده به کوچه ی مسجد به در خانه ی حاج آقا مدرس رسید و ایستاد، در گشوده نبود،اما کلون هم نبود، حاج آقا، در را قدری فشار داد، در گشوده شد. ملّای جوان پا به درون آن حیاط محقر گذاشت و به خود گفت: «خوب است که نمی ترسد…».  

ملّای جوان، وارد اتاق آقای مدرس شد، سلام کرد، قدری خمید و همان جا پای در نشست- که سوز برف بود و درزهای دهان گشوده ی در. آقای مدرس، ملّا را به اندازه ی سه بار دیدن  میشناخت. اما نه به اسم و رسم .برادرش، حاج آقا مرتضی پسندیده را که در  مدرسهی سپهسالار طلاب جوان، به حاج آقا  روح‌الله، بد نگاه کردند….