الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[أصل الشيعة و أصولها]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR01413J1.jpg|بندانگشتی| الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|175px]]
    [[پرونده:NUR01057J1.jpg|بندانگشتی|أصل الشيعة و أصولها|175px]]


    '''الإرشاد في معرفة حجج الله علی العباد'''، تألیف [[مفید، محمد بن محمد|محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (336-413ق)، با تحقیق مؤسسه آل‌البيت(ع) لإحياء التراث، کتابی کلامی - تاریخی به زبان عربی است، در شرح زندگانی ائمه(ع) و اسامی، کنیه‌ها، مدت عمر، سال تولد و شهادت، فرزندان و یاران معروفشان که مؤلف آن را به درخواست یکی از یاران خود نگاشته است.
    '''أصل الشيعة و أصولها'''، تألیف [[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، کتابی است مختصر و جامع در معرفی تاریخ، اعتقادات و احکام شیعه که در سال 1350ق، در نجف اشرف نوشته شده است.


    این کتاب از مهم‌ترین منابع معتبر شیعه در زمینه تاریخ زندگانی ائمه(ع) و محل مراجعه محققان سیره اهل‌بیت(ع) و مشتاقان تاریخ آن گرامیان است. افزون بر آن، این اثر مستند اکثر منابع بعد از خود و مهم‌ترین منبع در موضوع امامت بشمار می‌آید و مبلغان نیز از این منبع تاریخی، حدیثی و امام‌شناسی، هرگز بی‌نیاز نیستند و با مطالعه آن، بسیاری از اطلاعات و گمشده‌های خود را در این مجموعه ارزشمند خواهند یافت.
    نویسنده انگیزه خود را از تألیف این کتاب چنین بیان داشته است: به دنبال اتهامات وارده بر مذهب شیعه از طرف برخی از ‌نویسندگان و روزنامه‌نگاران سنی، فکر کردم نهایت ظلم و بی‌انصافی است که بیش از این سکوت کنم؛ نه به‌خاطر اینکه بخواهم از شیعه در برابر سیل تهمت‌ها دفاع کنم، بلکه از این نظر که پرده‌های نادانی را از چشمان مسلمانان کنار بزنم تا افراد باانصاف در داوری درباره شیعه راه عدالت پیش بگیرند و عذر و بهانه‌ای هم برای آن دسته از دانشمندان که یاوه‌هایی بر زیان شیعه می‌گویند و می‌نویسند، باقی نماند که بگویند دانشمندان شیعه، مذهب خود را معرفی نکردند.


    بخش اول که حدودا نیمی از کتاب است، به زندگانی [[امام على(ع)|امیر مؤمنان علی(ع)]] اختصاص دارد و این، حاکی از اهمیتی است که شیخ مفید برای آن حضرت قائل بوده است. وی در این بخش، بعد از مقدمه کوتاهی درباره علت و ضرورت تألیف کتاب، وارد باب اول می‌شود که درباره تاریخ [[امام على(ع)|امیر مؤمنان علی(ع)]] است. در این باب، فصل‌های مختلفی در موضوعات ولادت، خانواده، مبارزات و حضور در صحنه‌های مختلف نبرد با اهل باطل، دلایل ولایت، امامت و وصایت، علم و دانش، بیعت مردم با امام(ع) و خلافت ظاهری، فضایل و مناقب، قضاوت‌ها، جریان مباهله، سخنان، نامه‌ها، خطبه‌ها و مواعظ، جریان ناکثین و قاسطین و مارقین، شوری، آیات نازل‌شده درباره [[امام على(ع)|علی(ع)]]، مساوات با انبیا، پیشگویی‌ها، اصحاب، یاران و فرزندان آمده است. <div class="mw-ui-button">[[ الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|'''ادامه''']]</div>
    مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکل‌گیری مذهب شیعه سخن می‌گوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را به‌خوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، ابن عدی، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است.
     
    آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عده‌ای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به‌سوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمی‌خواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنی‌هاشم باشد. <div class="mw-ui-button">[[أصل الشيعة و أصولها|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۳

    أصل الشيعة و أصولها

    أصل الشيعة و أصولها، تألیف محمدحسین کاشف‌الغطاء، کتابی است مختصر و جامع در معرفی تاریخ، اعتقادات و احکام شیعه که در سال 1350ق، در نجف اشرف نوشته شده است.

    نویسنده انگیزه خود را از تألیف این کتاب چنین بیان داشته است: به دنبال اتهامات وارده بر مذهب شیعه از طرف برخی از ‌نویسندگان و روزنامه‌نگاران سنی، فکر کردم نهایت ظلم و بی‌انصافی است که بیش از این سکوت کنم؛ نه به‌خاطر اینکه بخواهم از شیعه در برابر سیل تهمت‌ها دفاع کنم، بلکه از این نظر که پرده‌های نادانی را از چشمان مسلمانان کنار بزنم تا افراد باانصاف در داوری درباره شیعه راه عدالت پیش بگیرند و عذر و بهانه‌ای هم برای آن دسته از دانشمندان که یاوه‌هایی بر زیان شیعه می‌گویند و می‌نویسند، باقی نماند که بگویند دانشمندان شیعه، مذهب خود را معرفی نکردند.

    مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکل‌گیری مذهب شیعه سخن می‌گوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را به‌خوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون سیوطی، ابن عدی، ابن حجر، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است.

    آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عده‌ای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از حضرت علی(ع) به‌سوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمی‌خواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنی‌هاشم باشد.