رده:زندگینامه
محمدزاده، محمد جعفر
نويسنده، پژوهشگر، مدير فرهنگي؛ فرزند علي كرم، در سوم دی ماه 1347 خورشیدی در كوهدشت لرستان به دنيا آمد.
تحصيلات ابتدايي تا پایان متوسطه را در زادگاهش به پايان برد. در سال 1366 در آزمون سراسري مراكز تربيت معلم پذيرفته شد و در رشتة امور پرورشي در مركز تربيت معلم شهيد رجايي لاهيجان تحصیل کرد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد . هم زمان با تدريس در دبيرستانهاي شهرستان كوهدشت و مديريت و بنيانگذاري كانون فرهنگي تربيتي نور ، در سال 1371 در رشته زبان و ادبيات فارسي تحصيلاتش را ادامه داد. تدريس در دبيرستان و مراكز آموزش ضمن خدمت فرهنگيان شهرستانهاي اليگودرز و خرم آباد، معاونت فرهنگي نبياد شهيد انقلاب اسلامي شهرستان كوهدشت و مديريت كانون قرآن از ديگر تجربيات اوست. در 1380 به دعوت و درخواست سازمان صدا و رسماً به اين سازمان منتقل شد و در استانهاي ايلام و كردستان به عنوان معاون و قائم مقام تجربياتي كسب كرد. در سال 1381 در آزمون كارشناسي ارشد در رشته ادبيات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي سنندج پذيرفته شد و در سال 1384 فارغ التحصيل شد و از پايان نامه خود با عنوان« مقايسه شاهنامه فردوسي با غرر اخبار ملوك الفرس ثعالبي» دفاع کرد. در سال 1384 به عنوان معاون مدير مسئول و عضو هيأت مديرة روزنامه جام جم منصوب شد. يك سال بعد به عنوان مدير كل روابط عمومي و امور بين الملل ديوان محاسبات كشور منصوب شد. در سال 1386 به دولت رفت و در مشاغل فرهنگی و رسانه¬¬ای در ریاست جمهوری فعالیت کرد. دراين مدت سفرهاي بسياري به كشورهاي مختلف جهان از جمله: آمريكا، روسيه، چين، فرانسه ، سوئيس، مالزي، تركيه، قزاقستان، ارمنستان، اندونزي، كنيا، كمور، جيبوتي، سوريه، قطر، افغانستان، تاجيكستان، بنگلادش، كويت و... به عنوان عضو هیأت دولت جمهوري اسلامي ايران كرد و خاطرات و تجربيات خود را از اين سفرها به رشته تحرير درآورده است.
درسال همان سال به درخواست وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي وقت به عنوان معاون امور مطبوعاتي و اطلاع رساني منصوب شد و در مدت سه سال مسئوليت خود، شعار توسعه كيفي و تهذيب رسانه را سرلوحه کار خود قرار داد. از مهمترين اقدامات وی در دوره معاونت مطبوعاتی در بعد بين الملل تشكيل «اتحاديه مطبوعات جهان اسلام» بود كه خود عنوان دبيركلي آن را عهده دار شد و براي بسط و گسترش اين تشكل مطبوعاتي به برخي كشورهاي مسلمان از جمله بنگلادش، اندونزي و چین سفر كرد. در آبان ماه 1394 با دفاع از رسالة خود با عنوان« بررسي صورت و معني طنز در مطبوعات دورة مشروطه» با نمرة عالي از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران فارغ التحصيل شد. از سال 1392 تا 1396 به عنوان مشاور رسانه¬اي و مشاور فرهنگی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي فعالیت خود را در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد. او در كنار مشاغل اداري و مديرتهاي فرهنگي قریب سی سال کار تدريس و تأليف را رها نكرده و در دانشگاههاي علامه طباطبائي ، مذاهب اسلامي ، سوره، دانشكده خبر به تدريس دروس ادبيات و روزنامه نگاري مشغول است و تأليفات متعددي از ايشان در حوزه هاي ادبيات، رسانه و فلسفه و حكمت منتشر شده است. دکتر محمدجعفر محمدزاده از اسفند سال 1396 به عنوان مدیر رادیو سراسری ایران منصوب شده و در رسانه ملی مشغول کار است و در کنار فعالیت مدیریتی کارشناس برنامه پارسی گویان رادیو ایران است که برنامه¬ای برای فارسی زبانان خارج از مرزهای ایران است حضور مستمر دارد.
سوابق تحصیلی
- دکتری زبان و ادبيات فارسي از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران
- کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج
- کارشناسی زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه پيام نور لرستان
- کاردانی علوم تربیتی ، تربيت معلم شهيد رجايي لاهيجان
- دیپلم علوم انسانی
سوابق علمي فرهنگي و آموزشي
- تدريس دروس ادبيات و علوم ارتباطات در دانشکده خبرو دانشگاه سوره از سال ۱۳۸۸ تاکنون
- تدریس درس اندیشه های سیاسی قرن بیستم در دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی 1392
- تدريس ادبيات فارسي در دانشگاه مذاهب اسلامي(از 1392 تا كنون)
- پژوهشگر ارشد سازمان صدا وسیمای جمهوری اسلامی
- رئيس خانه مطبوعات استان كردستان (1382-84)
- مدیرمسئول نشريه گفتار سبز(1382-1392)
- مدير مسئول فصلنامه تخصصي مطبوعات ايران(از 1391 تا كنون)
- معاون مدير مسئول وعضو شوراي سياستگذاري روزنامه جام جم(1384-1385)
- عضو شورای سیاستگذاری مرکز پژوهش و اسناد ریاست جمهوری
- رئیس شورای پژوهشی معاونت مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
- سرپرست تدوین دانشنامه مطبوعات ایران از سال 1391
- مدير مسئول انتشارات دانشنامه مطبوعات ايران و انتشارات طهورا
- سردبير فصلنامه علمي تخصصي مطالعات رسانه و امت (از 1392 تا كنون)
تألیفات
- تک بیتهای حافظ ، نشر افلاک سال ۱۳۸۰
- گفتگویی در فراسوی زمان با امام علي (ع)، نشر افلاک سال ۱۳۸۰
- روش آسان مطالعه موضوعی قرآن، نشر سازمان آموزش و پرورش استان لرستان سال ۱۳۷۱
- از منزل کفر تا به دین (تأملاتی در ادبیات فارسی)، نشر آبرون ۱۳۸۸
- روزهای انتخاب، چاپ سوم، نشر مؤسسه مطبوعاتی ایران (۱۳۸۸)
- گفتار حکیم (نگاهی به اندیشه ها و آثار دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی)، نشر مؤسسه اطلاعات ۱۳90٫
- اسفندیار نامه، چاپ دوم، انتشارات امروز، ۱۳۹۰
- هستی و زبان،( نگاهي به جايگاه سخن در مراتب وجود) شرح اندیشه های دکتر دینانی در کتاب “فلسفه و ساحت سخن”انتشارات مؤسسه اطلاعات۱۳۹۰
- بیداری در باغ مومیائی، چاپ دوم (پژوهشی در شناخت شاهنامه) نشر امرود سال ۱۳۹۱
- انسان آرمانی از نگاه نیچه و اقبال،چاپ دوم انتشارات مؤسسه اطلاعات، ۱۳۹6
- چشم اسفندیار (داستانهای پهلوانی) ، نشر طهورا (1397)
- رسانه شناخت، ويراست اول، انتشارات دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها ،۱۳۹۰
- رسانه شناخت،ویراست دوم ،انتشارات دفتر مطالعات وبرنامه ریزی رسانه ها،۱۳۹۱
- رسانه شناخت،ویراست سوم، انتشارات دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها،۱۳۹۲
- دانشنامه مطبوعات ايران،(مداخل آ و الف) جلد يكم، انتشارات دانشنامه،1393
- سفرنامه حسین شجره به لرستان،تصحیح به همراه شرح و توضیح، نشر طهورا با همكاري نشر شاپور خواست ، 1395
- نيم قرن با مردم،آيت الله مروجي و كوهدشت،نشر طهورا،1393.
- فرهنگ روزنامه نگاران، دو جلدي، (در دست چاپ)
- تاریخ گزیده مطبوعات ایران، نشر دانشنامه مطبوعات ایران(1397)
- قول و غزل پارسی، نشر طهورا(1398)
مقالات
چاپ و انتشار چند مقاله با رتبة علمي پژوهشي در مجلات( قبسات، مطالعات رسانه و امت ، جستارهاي سياسي ) و دهها مقاله تخصصي در حوزه هاي فرهنگي، ادبي، رسانه و علوم ارتباطات در مجلات مختلف و نوشتن مقدمه براي قريب ده عنوان كتاب از نويسندگان مختلف و صدها يادداشت و مقاله در روزنامه ها و مطبوعات ملي و محلي از دیگر فعالیتهای مطبوعاتی دکتر محمدزاده است.
صفحهها در ردهٔ «زندگینامه»
۲۰۰ صفحۀ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۴٬۹۲۱ صفحه دارد.
(صفحهٔ قبلی) (صفحهٔ بعدی)ا
- ابن عتیق، ماءالعینین
- ابن عثمان، موفقالدین
- ابن عثمان، محمد بن عبدالوهاب بن عثمان
- ابن عدی، عبدالله بن عدی
- ابن عدیم، عمر بن احمد
- ابن عذاری، ابیالعباس احمد بن محمد
- ابن عراقی، احمد بن عبدالرحیم
- ابن عراق، ابوعلى شمسالدين محمد بن على بن عبدالرحمان
- ابن عربشاه، ابراهیم بن محمد
- ابن عربشاه، احمد بن محمد
- ابن عربشاه، ابونصر هبةالله عبدالوهاب بن احمد حاج طرخانى
- ابن عربی، محمد بن علی
- ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر
- ابن عريف، احمد بن محمد
- ابن عزرا، ابراهام بن مئير (ماير)، ابواسحاق ابراهیم بن مجید
- ابن عزور، محمد مکى
- ابن عسال، صفیالدین بن ابوالفضل
- ابن عسال، هبةالله
- ابن عساکر، علی بن حسن
- ابن عصفور، علی بن مؤمن
- ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد
- ابن عطیه، مقاتل
- ابن عظم، جمیل بن مصطفی
- ابن عقده، احمد بن محمد
- ابن عقیل، عبدالله بن عبدالرحمن
- ابن عقیل، علی بن عقیل
- ابن علان صدیقی، احمد بن ابراهیم
- ابن علی، حمزه
- ابن عماد، عبدالحی بن احمد
- ابن عمار بصری، ابیعمر زبان بن علاء
- ابن عمرانى، محمد بن على
- ابن عنبه، سید احمد بن علی
- ابن عنین، محمد بن نصرالله
- ابن غانم، عبدالسلام بن احمد
- ابن غضائری، احمد بن حسین
- ابن غلبون طرابلسی، محمد بن خلیل
- ابن غلبون، طاهر بن عبدالمنعم
- ابن غلبون، عبدالمنعم بن عبیدالله
- ابن غنام، حسین
- ابن فارس، احمد بن فارس
- ابن فارض، عمر بن علی
- ابن فحام، عبدالرحمن
- ابن فراء، عتیق بن احمد
- ابن فراء، محمد بن حسین
- ابن فرات، محمد بن عبدالرحیم
- ابن فرحون، ابراهيم بن على
- ابن فرحون، عبدالله بن محمد
- ابن فرح، احمد بن فرح
- ابن فرضی، عبدالله بن محمد
- ابن فضلان، احمد
- ابن فضلالله عمری، احمد بن یحیی
- ابن فقیه، احمد بن محمد
- ابن فهد حلی، احمد بن محمد
- ابن فهد مکی، یحیى بن عمر
- ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر
- ابن فهد، عمر بن محمد
- ابن فهد، محمد بن محمد
- ابن فهد، محمد بن عبدالعزيز
- ابن فورجه، محمد بن حمد
- ابن فورک، محمد بن حسن
- ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد
- ابن قارح، على بن منصور
- ابن قاصح، علی بن عثمان
- ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد
- ابن قاضی شهبه، محمد بن ابوبکر
- ابن قاضی شهبه، يوسف بن محمد
- ابن قاضی، احمد بن محمد
- ابن قانع بغدادی، عبدالباقی
- ابن قبه رازی
- ابن قدامه، عبدالله بن احمد
- ابن قرقماس، محمد
- ابن قسى، احمد
- ابن قضیب البان، عبدالقادر بن محمد
- ابن قضیب البان، عبدالله بن محمد
- ابن قطاع، علی بن جعفر
- ابن قطان، علی بن محمد
- ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا
- ابن قف، امین الدولة بن یعقوب
- ابن قلانسی، حمزه بن اسد
- ابن قنیتو، عبدالرحمن بن ابراهیم
- ابن قوطیه، محمد بن عمر
- ابن قولویه، جعفر بن محمد
- ابن قیسرانی، محمد بن طاهر
- ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر
- ابن ماجد، احمد بن ماجد
- ابن ماجه، محمد بن یزید
- ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه
- ابن مالک، محمد بن محمد
- ابن ماکولا، علی بن هبةالله
- ابن مبرد، یوسف بن حسن
- ابن متویه، حسن بن احمد
- ابن مجاهد، احمد بن موسی
- ابن مجاور، یوسف بن یعقوب
- ابن محاسن، یحیی بن ابیالصفا
- ابن محبوب، حسن بن محبوب
- ابن مدبر، ابراهیم بن محمد
- ابن مرثد، علقمه
- ابن مریم تلمسانی، محمد بن محمد
- ابن مستوفی، مبارک بن احمد
- ابن مشهدی، محمد بن جعفر
- ابن مضاء قرطبی، احمد بن عبدالرحمن
- ابن مطران، اسعد بن الیاس
- ابن مطروح، یحیی بن عیسی
- ابن معتز، عبدالله بن محمد
- ابن معذل، عبدالصمد بن معذل
- ابن معروف، محمد بن عبدالخالق
- ابن معطى، يحيى بن عبدالمعطى
- ابن معن، حسین بن فخرالدین
- ابن مغازلی، علی بن محمد
- ابن مفتاح، عبدالله بن ابوالقاسم
- ابن مفرغ، یزید بن زیاد
- ابن مفلح حنبلی، ابراهيم بن محمد
- ابن مفلح، محمد بن مفلح
- ابن مقبل، تمیم بن ابی
- ابن مقری، محمد بن ابراهیم
- ابن مقله، محمد بن على
- ابن ملکا، هبةالله بن علی
- ابن مماتی، اسعد بن مهذب
- ابن منادی، احمد بن جعفر
- ابن منجویه، احمد بن على
- ابن منده، عبدالوهاب بن محمد
- ابن منده، ابوزکريا يحيى
- ابن منده، عبدالرحمن بن محمد بن اسحاق
- ابن منده، محمد بن اسحاق
- ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن
- ابن منذر، محمد بن ابراهیم
- ابن منظور، محمد بن مکرم
- ابن منقذ، اسامة بن مرشد
- ابن منکلی، محمد بن محمود
- ابن منیر طرابلسی، احمد بن منیر
- ابن منیر، احمد بن محمد
- ابن مهران، احمد بن حسین
- ابن میاده، رماح بن ابرد
- ابن میسر، محمد بن علی
- ابن میمون، علی بن میمون
- ابن میمون، محمد بن علی
- ابن میمون، موسی بن میمون
- ابن ناجی، ابوالفضل
- ابن ناعمه، عبدالمسیح بن عبدالله
- ابن نباته، عبدالعزیز بن عمر
- ابن نباته، محمد بن محمد
- ابن نبیه، علی بن محمد
- ابن نجار، محمد بن محمود
- ابن نجیم، زینالدین بن ابراهیم
- ابن نحاس، عبدالرحمن بن عمر
- ابن نحاس، محمد بن ابراهیم
- ابن نحوی، یوسف بن محمد
- ابن ندیم، محمد بن اسحاق
- ابن نصوح
- ابن نفیس، علی بن ابیحزم
- ابن نقرات، علی بن موسی
- ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی
- ابن نقّاش، محمد بن علی
- ابن نقیب، حسن بن شاور
- ابن نما، محمد بن جعفر
- ابن هارون، یحیی بن حسین
- ابن هاشم، راشد بن عمیر
- ابن هبةالله، محمد بن محمد
- ابن هبیره، یحیی بن محمد
- ابن هذیل، علی بن عبدالرحمن
- ابن هشام، عبدالله بن یوسف
- ابن هشام، عبدالملک بن هشام
- ابن وادران
- ابن واصل، محمد بن سالم
- ابن واصل، محمد بن واصل
- ابن وافد، عبدالرحمن بن محمد
- ابن والی، ابراهیم بن والی
- ابن وحشیّه، احمد بن علی
- ابن وراق، محمد بن عبدالله
- ابن وردی، عمر بن مظفر (زینالدین)
- ابن وردی، عمر بن مظفر (سراجالدین)
- ابن وزان زیاتی، حسن بن محمد
- ابن وزان، ابراهیم بن عثمان
- ابن وزیر، محمد بن ابراهیم
- ابن وفا، علی بن محمد
- ابن ولاد، احمد بن محمد
- ابن ولاد، محمد بن ولید
- ابن ولید، محمد بن حسن
- ابن وهب، عبدالله بن وهب
- ابن وکیل، محمد بن عمر
- ابن کربلایی، حافظ حسین
- ابن کلبی، هشام بن محمد
- ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان
- ابن کمونه، سعد بن منصور
- ابن کنان، محمد بن عیسی
- ابن کیسان نحوی، محمد
- ابن یونس عاملی
- ابن ساعاتی، احمد بن علی
- ابن ملا فروخ، محمد بن عبدالعظیم
- ابن نحاس، احمد بن ابراهیم
- ابن نطاح، محمد بن صالح
- ابن نظر، احمد بن سلیمان
- ابن هانی اندلسی، محمد بن هانی
- ابن هانی، محمد بن علی
- ابن هباریه، محمد بن محمد
- ابن هبل، علی بن احمد
- ابن وزیر، عبدالله بن احمد
- ابن ونان، احمد بن محمد
- ابن وَدعان، محمد بن علی
- ابن وَهْبون، عبدالجلیل بن وهبون