قرآن مجید (ترجمه پورجوادی)

    از ویکی‌نور
    قرآن مجید
    قرآن مجید (ترجمه پورجوادی)
    پدیدآورانآمدی، حامد (خطاط) پورجوادی، کاظم (مترجم)
    عنوان‌های دیگرقرآن. فارسی - عربی
    ناشربنیاد دائرةالمعارف اسلامی
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1372 ش یا 1414 ق
    چاپ1
    موضوعقرآن - ترجمه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏پ‎‏9
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf



    قرآن مجيد ترجمه كاظم پورجوادى، ترجمه‌ای است فارسى بر كتاب آسمانى قرآن كه در عصر حاضر نگاشته شده است.

    مترجم كه خود از علاقه‌مندان به موضوعات قرآنى است و به زبان فارسى و ادبيات آن آشنايى دارد براى ترجمۀ قرآن، ابتدا به فراگيرى زبان عربى نموده و براى اين كار به چند كشور عربى نيز مسافرت كرده تا از لهجه‌هاى مختلف نيز آگاهى پيدا نمايد و پس از آن طى چند سال قرآن را به زبان فارسى ترجمه نموده است. با توجه به آشنايى نسبى ايشان به زبان عربى، توانسته است ترجمۀ نسبتا دقيقى را از قرآن به مردم مسلمان ايران (و كليۀ فارسى زبانان) عرضه نمايد به گونه‌اى كه براى اكثر مردم قابل فهم و درك مى‌باشد.

    اين ترجمه از لحاظ سلاست و روانى يكى از روان‌ترين و خوش‌خوان‌ترين ترجمه‌ها در عصر حاضر به شمار مى‌رود و مترجم توانسته است با استفاده از كلماتى سليس و روان ترجمه‌ايى ارائه نمايد كه براى عموم مردم قابل فهم بوده باشد.

    ويژگى‌ها

    1. در ابتداى هر سوره نام آن سوره را معنى كرده است.
    2. حروف مقطعه را به طور كامل ترجمه كرده است.
    3. مطالب اضافى كمتر دارد.
    4. ترجمه سليس و روان و براى عموم قابل فهم مى‌باشد.
    5. از نظر بلاغت و رسائى، انتخاب كلمات و جمله‌بندى، داراى نظم و شيوائى خاصى مى‌باشد مانند آيه اول سورۀ جمعه: «آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح‌گوى خداوند فرمانرواى، منزه پيروزمند فرزانه است. و يا آيه اول و دوم سورۀ النجم: سوگند به آن ستاره چون فرود آيد، يارتان گمراه نيست و كجراهه نرفته است.

    اشكالات

    1. جملات آيات در ترجمه خلاصه شده و به صورت دقيق ترجمه نشده مانند آيۀ 7 سورۀ بقره: ان الذين كفروا سواء عليهم كه چنين ترجمه شده:بر حذر داشتن و نداشتن براى كافران يكسان است و آنان ايمان نخواهند آورد و يا مانند آيه 216 سورۀ بقره.
    2. بيشتر «واو»هاى ابتداى آيات و يا در وسط آيات در ترجمه نيامده.
    3. كلمات «اذ» كه در اول آيات ذكر شده، ترجمه نشده است مانند آيۀ 42 سورۀ آل عمران: و اذ قالت الملائكة ... فرشتگان گفتند و يا آيه 45 همين سوره.
    4. در مواردى كه ادات تاكيد در آيات آمده، در ترجمه ملاحظه نشده است مانند آيه 80 سورۀ حجر: و لقد كذّب اصحابى الحجر المرسلين كه چنين ترجمه شده: اصحاب حجر رسولان را تكذيب كردند و يا آيۀ 75 همين سوره: انّ فى ذلك لايات للمتوسمين ... در اين نشانه‌هايى براى هوشياران است، ترجمه شده است.
    5. عدم مراعات فعل مجهول و معلوم: مانند آيه 40 سورۀ مريم... و الينا يرجعون : كه چنين ترجمه شده: همگى به سوى ما باز مى‌گردند در حاليكه يرجعون فعل مجهول است-و معناى آن «بازگردانده مى‌شوند» مى‌باشد و يا مانند آيۀ 57 سورۀ عنكبوت: ثم الينا ترجعون : سپس به سوى ما باز مى‌گرديد.
    6. مطالب اضافى، از متن اصلى ترجمه جدا نشده و داخل پرانتز قرار نگرفته است مانند آيه 30 آل عمران: تودّ لو انّ بينها و بينه امدا بعيدا : آرزو كند كه كاش بين او و عمل بدش فاصله‌اى بعيد در ميان بود. كلمه «در ميان» بايد داخل پرانتز باشد و يا در آيۀ 26 سورۀ انبياء: و قالوا اتخذ الرحمن ولدا : گفتند: خداى رحمان فرزندى برگزيده است-كلمۀ خدا بايد داخل پرانتز باشد
    7. در ترجمه جملات مطابق با جملات آيات نمى‌باشد و مقدم و مؤخر شده است-مانند آيۀ 30 آل عمران: و يحذركم الله نفسه و الله رؤف بالعباد چنين ترجمه شده: خداوند بنده نواز شما را از خودش بيم مى‌دهد.