آیتی، عبدالمحمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (غنی سازی متن)
    جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ')
     
    (۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۷: خط ۷:
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | آیتی بروجردی، عبدالمحمد
    | data-type="authorOtherNames" | آیتی بروجردی، عبدالمحمد
    Doctor Hamid Ayati
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |صادق
    | data-type="authorfatherName" |
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |1305 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1305 ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۱۸: خط ۱۹:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |1392 هـ.ش یا 1434 هـ.ق یا 2013 م
    | data-type="authorDeathDate" |1392 ش یا 1434 ق یا 2013 م
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    خط ۲۴: خط ۲۵:
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |
    | data-type="authorWritings" |[[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|‏]] [[ترجمه فارسی الغارات]]
    [[ترجمه فارسی الغارات]]  
    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)]]


    [[ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)]]  
    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|الصحیفة السجادیة]]


    [[الصحیفة السجادیة]]  
    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون]]


    [[العبر: تاریخ ابن خلدون]]
    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|مختصر تاريخ الدول (ترجمه)]]
     
    [[مختصر تاريخ الدول (ترجمه)]]
     
    [[معجم الأدباء]]  


    [[تفسیر هدایت]]  
    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|معجم الأدباء]]


    [[‏العبر: تاریخ ابن خلدون|تفسیر هدایت]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE1395AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01395AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|آیتی (ابهام زدایی)}}
    '''عبدالمحمد آیتی''' (1305-1392ش)، پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ، ادب پارسی و عربی
    ==ولادت ==
    در اردیبهشت سال 1305‌ش در بروجرد لرستان متولد شد.


    '''عبدالمحمد آيتى''' (1305-1392ش)، پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ، ادب پارسی و عربی، عضو پیوستۀفرهنگستان زبان و ادبیات فارسی
    ==تحصیلات ==
    در شهر بروجرد، نخست به ''مکتبخانه سنتی آغاباجی'' رفت ولی والدینش او را به دبستان اعتضاد که قدیمی‌ترین مدرسه مدرن در بروجرد بود فرستادند. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد.
    در سال 1305‌ش در بروجرد متولد شد.درس خواندنش را از مكتبخانه شروع كرد و سپس به مدرسه رفت. پس از پايان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد.


    تا كلاس سوم دبيرستان خواند، ولى هواى دروس طلبگى در سرش افتاد.
    تا كلاس سوم دبيرستان خواند، ولى هواى دروس طلبگى در سرش افتاد.


    در مهر ماه سال 1323 به مدرسۀ آقا يا مدرسۀ نوربخش بروجرد رفت.در مهر ماه سال 1324 به قم رفت و در مهر ماه سال 1325 از قم عازم تهران شد و با گرفتن تصديق مدرسى كه آن وقت معادل ديپلم بود در كنكور دانشكدۀ معقول و منقول شركت كرد و قبول شد.
    در مهر ماه سال 1323 به مدرسۀ آقا يا مدرسۀ نوربخش بروجرد رفت. در مهر ماه سال 1324 در قم بود.در مهر ماه سال 1325 از قم عازم تهران شد و با گرفتن تصديق مدرسى كه آن وقت معادل ديپلم بود در كنكور دانشكدۀ معقول و منقول شركت كرد و قبول شد.


    در خرداد سال 1328 به اخذ درجۀ ليسانس نائل آمد و چون دورۀ علوم تربيتى و روانشناسى را هم ديده بود براى تدريس در دبيرستانها به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) در آمد و در مهرماه سال 1328 به دبيرى دبيرستانهاى بابل منصوب شد.
    در خرداد سال 1328 به اخذ درجۀ ليسانس نائل آمد و چون دورۀ علوم تربيتى و روانشناسى را هم ديده بود، برای تدريس در دبيرستانها به استخدام وزارت فرهنگ(آموزش و پرورش) در آمد و در مهرماه سال 1328 به دبيرى دبيرستانهاى بابل منصوب شد.دو سال در بابل تدريس كرد و به خرم آباد لرستان منتقل شد.


    دو سال در بابل تدريس كرد و به خرم آباد لرستان منتقل شد. در مهر ماه سال 1330 از خرم آباد به تهران منتقل شد، ولى چون پنج سال تعهد دبيرى داشت، پس از چند سال كه در تهران بود او را به ساوه فرستادند. ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد.
    در مهر ماه سال 1330 از خرم آباد به تهران منتقل شد، ولى چون پنج سال تعهد دبيرى داشت، پس از چند سال كه در تهران بود، او را به ساوه فرستادند.


    ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد. ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد. مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود.
    ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد.ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود، تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد.مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود.


    ==وفات==
    ==وفات ==
    عبدالمحمد آیتی در روز چهار شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ در سن ۸۷سالگی بعد از طی یک دوره بیماری چشم از جهان فروبست.  
    عبدالمحمد آیتی بعد از طی یک دوره بیماری روز چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ در سن ۸۷سالگی چشم از جهان فروبست.


    ==آثار علمى==
    ==آثار علمى==


    پيش از آنكه بازنشسته شود، کتابهاى باتلاق، كشتى شكسته، كالسكۀ زرين، تحرير تاريخ وصاف و ترجمۀ تقويم البلدان را منتشر كرده بود.
    پيش از آنكه بازنشسته شود کتاب‌هاى باتلاق، كشتى شكسته، كالسكۀ زرين، تحرير تاريخ وصاف و ترجمۀ تقویم البلدان را منتشر كرده بود.در دورۀ بازنشستگى [[العبر: تاریخ ابن خلدون|تاريخ ابن خلدون]] (العبر) را در شش جلد ترجمه كرد و همچنین تاريخ دولت اسلامى در اندلس در 5 جلد و تاريخ ادبيات زبان عربى و تاريخ فلسفه در جهان اسلام و دربارۀ فلسفۀ اسلامى را ترجمه كرد، سپس به نظامى پرداخت و هر پنج کتاب:خسرو و شيرين، ليلى و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پیکر و اسكندرنامه را گزيده و شرح كرد.


    در دورۀ بازنشستگى [[العبر: تاریخ ابن خلدون|تاريخ ابن خلدون]] (العبر) را در شش جلد ترجمه كرد و کتابهاى ديگر را چون تاريخ دولت اسلامى در اندلس در 5 جلد و تاريخ ادبيات زبان عربى و تاريخ فلسفه در جهان اسلام و دربارۀ فلسفۀ اسلامى را ترجمه كرد، سپس به نظامى پرداخت و هر پنج کتاب:خسرو و شيرين، ليلى و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پيكر و اسكندرنامه را گزيده و شرح كرد.
    ترجمۀ غزلهاى ابونواس، ترجمۀ الغارات، ترجمۀ علویات سبع، نوشتن شكوه قصيده و شكوه سعدى در غزل و گنجور پنج گنج و پير نيشابور هم از ديگر آثار ایشان است. ترجمۀ قرآن مجيد و صحيفۀ سجاديه و نهج‌البلاغة و ترجمۀ کتاب حجاز در صدر اسلام بر تارك آثار او مى‌درخشند.


    ترجمۀ غزلهاى ابونواس، ترجمۀ الغارات، ترجمۀ علويات سبع، نوشتن شكوه قصيده و شكوه سعدى در غزل و گنجور پنج گنج و پير نيشابور هم از ديگر آثار ایشان است.
    ترجمۀ قرآن مجيد را در سال 1356 آغاز كرد و پس از سه سال به پایان برد. او مى‌خواست ترجمه‌اى روان و امروزى، ترجمه‌اى كه در عين صحت و فصاحت و بلاغت و در عين زيبايى عبارات خواندنش برای همگان آسان باشد به وجود آورد. ترجمه‌هایى را كه تا آن روز منتشر شده بودند، مانند ترجمۀ مرحوم الهى قمشه‌اى و ترجمۀ مرحوم پاينده و مرحوم رهنما را خواند و فراز و فرود و حسن و عيب هر كدام را در نظر گرفت. مى‌خواست چيزى به وجود آورد كه از حسن‌هاى همه آنها بهره‌مند و از عيبهاى آنها (اگر داشته باشند) مبرّا باشد.


    ترجمۀ قرآن مجيد و صحيفۀ سجاديه و نهج‌البلاغه بر تارك آثار ایشان مى‌درخشند.همچنین از آن جمله ترجمۀ کتاب حجاز در صدر اسلام است.
    در هنگام ترجمه از تفاسير غافل نبود.همواره به تفسير ابو[[الفتوح]]، كشف الاسرار، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، ترجمۀ تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، كشّاف و تفسير كبير امام فخر مراجعه مى‌كرد.در تجديد نظر چاپ بعد در [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير المیزان]] و [[تفسیر نمونه]] هم می‌نگريست..


    ترجمۀ قرآن مجيد را در سال 1356 آغاز كرد و پس از سه سال به پايان برد. او می‌خواست ترجمه‌اى روان و امروزى، ترجمه‌اى كه در عين صحت و فصاحت و بلاغت و در عين زيبايى عبارات خواندنش براى همگان آسان باشد به وجود آورد. به همین جهت ترجمۀ مرحوم الهى قمشه‌اى و ترجمۀ مرحوم پاينده و مرحوم رهنما را خواند و فراز و فرود و حسن و عيب هر كدام را در نظر گرفت.  او مى‌خواست چيزى به وجود آورد كه از حسن‌هاى همه آنها بهره‌مند و از عيبهاى آنها (اگر داشته باشند) مبرّا باشد. در هنگام ترجمه از مطالعه تفاسير غافل نبود. همواره به تفسير ابو[[الفتوح]]، كشف الاسرار، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، ترجمۀ تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، كشّاف و تفسير كبير امام فخر مراجعه مى‌كرد.


    او سعی نمود در تجديد نظر چاپ بعد در [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير الميزان]] و [[تفسیر نمونه]] را هم مورد توجه قرار دهد.
    ==وابسته‌ها==
     
     
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


    خط ۸۸: خط ۸۷:
    [[العبر: تاریخ ابن خلدون]]  
    [[العبر: تاریخ ابن خلدون]]  


    [[مختصر تاريخ الدول (ترجمه)]]  
    [[ترجمه مختصر تاریخ الدول]]
     
    [[تقويم البلدان (ترجمه)]]


    [[معجم الأدباء]]  
    [[معجم الأدباء]]  
    خط ۱۰۲: خط ۱۰۳:
    [[حجاز در صدر اسلام]]  
    [[حجاز در صدر اسلام]]  


    [[تاریخ دولت اسلامی در اندلس (ترجمه عبدالمحمد آیتی)]]  
    [[تاریخ دولت اسلامی در اندلس]]  


    [[تحریر تاریخ وصاف]]  
    [[تحریر تاریخ وصاف]]  
    خط ۱۱۲: خط ۱۱۳:
    [[معلقات سبع]]
    [[معلقات سبع]]


    [[الحوادث الجامعة (رویدادهای قرن هفتم هجری) (ترجمه)]]  
    [[الحوادث الجامعة (رویدادهای قرن هفتم هجری)]]  


    [[بهارستان سخن]]  
    [[بهارستان سخن]]  
    خط ۱۲۰: خط ۱۲۱:
    [[شکوه قصيده]]  
    [[شکوه قصيده]]  


    [[گزيده اسکندر نامه از پنج گنج نظامي گنجوي]]  
    [[گزيده اسکندر نامه از پنج گنج نظامی گنجوی]]  


    [[پير نيشابور، گزيده اي از مثنويهاي عطار]]  
    [[پير نيشابور، گزيده‌ای از مثنویهای عطار]]  


    [[گزیده مخزن الاسرار از پنج گنج نظامی گنجوی]]  
    [[گزیده مخزن الاسرار از پنج گنج نظامی گنجوی]]  


    [[گزيده خسرو و شيرين از پنج گنج نظامي گنجوي]]  
    [[گزيده خسرو و شيرين از پنج گنج نظامی گنجوی]] تصحيح و توضيحات


    [[گزيده ليلي و مجنون از پنج گنج نظامي گنجوي]]  
    [[گزيده ليلي و مجنون از پنج گنج نظامی گنجوی]]  


    [[گزيده هفت پيکر از پنج گنج نظامي گنجوي]]  
    [[گزيده هفت پيکر از پنج گنج نظامی گنجوی]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
     
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:25 دی الی 24 بهمن]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:مترجمان قرآن]]
    [[رده:نهج‌البلاغه‌پژوهان]]
    [[رده:زادگان 1305 شمسی]]
    [[رده:مترجمان نهج‌البلاغه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱

    آیتی، عبدالمحمد
    نام آیتی، عبدالمحمد
    نام‌های دیگر آیتی بروجردی، عبدالمحمد

    Doctor Hamid Ayati

    نام پدر
    متولد 1305 ش
    محل تولد بروجرد
    رحلت 1392 ش یا 1434 ق یا 2013 م
    اساتید
    برخی آثار ترجمه فارسی الغارات

    ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)

    الصحیفة السجادیة

    ‏العبر: تاریخ ابن خلدون

    مختصر تاريخ الدول (ترجمه)

    معجم الأدباء

    تفسیر هدایت

    کد مؤلف AUTHORCODE01395AUTHORCODE

    عبدالمحمد آیتی (1305-1392ش)، پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ، ادب پارسی و عربی

    ولادت 

    در اردیبهشت سال 1305‌ش در بروجرد لرستان متولد شد.

    تحصیلات

    در شهر بروجرد، نخست به مکتبخانه سنتی آغاباجی رفت ولی والدینش او را به دبستان اعتضاد که قدیمی‌ترین مدرسه مدرن در بروجرد بود فرستادند. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد.

    تا كلاس سوم دبيرستان خواند، ولى هواى دروس طلبگى در سرش افتاد.

    در مهر ماه سال 1323 به مدرسۀ آقا يا مدرسۀ نوربخش بروجرد رفت. در مهر ماه سال 1324 در قم بود.در مهر ماه سال 1325 از قم عازم تهران شد و با گرفتن تصديق مدرسى كه آن وقت معادل ديپلم بود در كنكور دانشكدۀ معقول و منقول شركت كرد و قبول شد.

    در خرداد سال 1328 به اخذ درجۀ ليسانس نائل آمد و چون دورۀ علوم تربيتى و روانشناسى را هم ديده بود، برای تدريس در دبيرستانها به استخدام وزارت فرهنگ(آموزش و پرورش) در آمد و در مهرماه سال 1328 به دبيرى دبيرستانهاى بابل منصوب شد.دو سال در بابل تدريس كرد و به خرم آباد لرستان منتقل شد.

    در مهر ماه سال 1330 از خرم آباد به تهران منتقل شد، ولى چون پنج سال تعهد دبيرى داشت، پس از چند سال كه در تهران بود، او را به ساوه فرستادند.

    ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد.ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود، تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد.مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود.

    وفات

    عبدالمحمد آیتی بعد از طی یک دوره بیماری روز چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ در سن ۸۷سالگی چشم از جهان فروبست.

    آثار علمى

    پيش از آنكه بازنشسته شود کتاب‌هاى باتلاق، كشتى شكسته، كالسكۀ زرين، تحرير تاريخ وصاف و ترجمۀ تقویم البلدان را منتشر كرده بود.در دورۀ بازنشستگى تاريخ ابن خلدون (العبر) را در شش جلد ترجمه كرد و همچنین تاريخ دولت اسلامى در اندلس در 5 جلد و تاريخ ادبيات زبان عربى و تاريخ فلسفه در جهان اسلام و دربارۀ فلسفۀ اسلامى را ترجمه كرد، سپس به نظامى پرداخت و هر پنج کتاب:خسرو و شيرين، ليلى و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پیکر و اسكندرنامه را گزيده و شرح كرد.

    ترجمۀ غزلهاى ابونواس، ترجمۀ الغارات، ترجمۀ علویات سبع، نوشتن شكوه قصيده و شكوه سعدى در غزل و گنجور پنج گنج و پير نيشابور هم از ديگر آثار ایشان است. ترجمۀ قرآن مجيد و صحيفۀ سجاديه و نهج‌البلاغة و ترجمۀ کتاب حجاز در صدر اسلام بر تارك آثار او مى‌درخشند.

    ترجمۀ قرآن مجيد را در سال 1356 آغاز كرد و پس از سه سال به پایان برد. او مى‌خواست ترجمه‌اى روان و امروزى، ترجمه‌اى كه در عين صحت و فصاحت و بلاغت و در عين زيبايى عبارات خواندنش برای همگان آسان باشد به وجود آورد. ترجمه‌هایى را كه تا آن روز منتشر شده بودند، مانند ترجمۀ مرحوم الهى قمشه‌اى و ترجمۀ مرحوم پاينده و مرحوم رهنما را خواند و فراز و فرود و حسن و عيب هر كدام را در نظر گرفت. مى‌خواست چيزى به وجود آورد كه از حسن‌هاى همه آنها بهره‌مند و از عيبهاى آنها (اگر داشته باشند) مبرّا باشد.

    در هنگام ترجمه از تفاسير غافل نبود.همواره به تفسير ابوالفتوح، كشف الاسرار، مجمع البيان، ترجمۀ تفسير طبرى، كشّاف و تفسير كبير امام فخر مراجعه مى‌كرد.در تجديد نظر چاپ بعد در تفسير المیزان و تفسیر نمونه هم می‌نگريست..


    وابسته‌ها