إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۴: خط ۴۴:




    «إتحاف السادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين»، تأليف سيد محمد بن محمد الحسينى الزبيدى معروف به مرتضى (متوفى 1205م) در موضوع آداب اعمال عبادى و فضائل و رذائل اخلاقى است.
    '''إتحاف السادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين'''، تأليف سيد [[محمد بن محمد حسينى زبيدى]] معروف به مرتضى (متوفى 1205م) در موضوع آداب اعمال عبادى و فضائل و رذائل اخلاقى است.


    «احياء علوم الدين » ابوحامد محمد غزالى (450-505) از چهار بخش، عبادات، عادات، مهلكات و منجيات تشكيل شده است كه زبيدى در 14 جلد به شرح آن پرداخته است.
    [[احياء علوم الدين]] [[ابوحامد محمد غزالى]] (450-505) از چهار بخش، عبادات، عادات، مهلكات و منجيات تشكيل شده است كه زبيدى در 14 جلد به شرح آن پرداخته است.


    شرح كتاب، شرحى مزجى است. شارح بخشى از كتاب را در بالاى صفحه ذكر كرده سپس شرح آن در پايين صفحه آورده است بدين گونه كه شارح متن كتاب را در شرح نيز تكرار كرده است و آن‌را در پرانتز قرار داده سپس آن‌را تكميل يا شرح داده است.
    شرح كتاب، شرحى مزجى است. شارح بخشى از كتاب را در بالاى صفحه ذكر كرده سپس شرح آن در پايين صفحه آورده است بدين گونه كه شارح متن كتاب را در شرح نيز تكرار كرده است و آن‌را در پرانتز قرار داده سپس آن‌را تكميل يا شرح داده است.
    خط ۵۲: خط ۵۲:
    به نظر مى‌رسد كه شرح كتاب مزجى است ولى در بسيارى از موارد نيز به صورت غير مزجى آمده است.
    به نظر مى‌رسد كه شرح كتاب مزجى است ولى در بسيارى از موارد نيز به صورت غير مزجى آمده است.


    پاورقى در كتاب به ندرت به چشم مى‌خورد كه حاوى اختلاف نسخ يا توضيح لغات است.(ج1 ص455 و 486)
    پاورقى در كتاب به ندرت به چشم مى‌خورد كه حاوى اختلاف نسخ يا توضيح لغات است.<ref>ج1 ص455 و 486</ref>.


    ارجاعات كتاب درون متنى است كه معمولا در متن آمده و در شرح تكرار شده است. معمولا اين ارجاعات مربوط به آيات قرآن مى‌باشد.
    ارجاعات كتاب درون متنى است كه معمولا در متن آمده و در شرح تكرار شده است. معمولا اين ارجاعات مربوط به آيات قرآن مى‌باشد.


    در پايان برخى از جلدهاى كتاب شارح مطالبى بيان كرده كه شرح كتاب نمى‌باشد. بلكه مطالبى است كه به نظر او مهم بوده است بايد تذكر بدهد. (ج1 ص781 و ج5 ص691 و...)
    در پايان برخى از جلدهاى كتاب شارح مطالبى بيان كرده كه شرح كتاب نمى‌باشد. بلكه مطالبى است كه به نظر او مهم بوده است بايد تذكر بدهد. <ref>ج1 ص781 و ج5 ص691 و...</ref>.


    در ابتداى برخى از كتاب‌ها (منظور از كتاب، فصول است كه مولف آن را با نام كتاب ذكر شده است) يا جلدهاى كتاب مثل جلدهاى 1، 2 و 5 مقدمه‌اى ذكر شده است كه حاوى زندگينامه مولف و برخى ديگر از علما و يا خطبه كتاب مى‌باشد. فهرست محتويات كتاب در پايان كتاب ذكر شده است. ايشان در شرح از اشعار زيادى استمداد طلبيده و در بسيارى از موارد نام شارح را ذكر نكرده است.
    در ابتداى برخى از كتاب‌ها (منظور از كتاب، فصول است كه مولف آن را با نام كتاب ذكر شده است) يا جلدهاى كتاب مثل جلدهاى 1، 2 و 5 مقدمه‌اى ذكر شده است كه حاوى زندگينامه مولف و برخى ديگر از علما و يا خطبه كتاب مى‌باشد. فهرست محتويات كتاب در پايان كتاب ذكر شده است. ايشان در شرح از اشعار زيادى استمداد طلبيده و در بسيارى از موارد نام شارح را ذكر نكرده است.

    نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۱۱

    إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علوم الدین
    نام کتاب إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علوم الدین
    نام های دیگر کتاب احیاء علوم الدین. شرح
    پدیدآورندگان غزالی، محمد بن محمد (نويسنده)

    مرتضی زبیدی، محمد بن محمد (شارح)

    زبان عربی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏غ‎‏4‎‏ ‎‏الف‎‏3028
    موضوع اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14

    تصوف

    عرفان

    غزالی، احمد بن محمد، - 520ق. احیاء علوم الدین - نقد و تفسیر

    ناشر دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون
    مکان نشر بیروت - لبنان
    سال نشر 1426 هـ.ق یا 2005 م
    کد اتوماسیون 12887


    إتحاف السادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين، تأليف سيد محمد بن محمد حسينى زبيدى معروف به مرتضى (متوفى 1205م) در موضوع آداب اعمال عبادى و فضائل و رذائل اخلاقى است.

    احياء علوم الدين ابوحامد محمد غزالى (450-505) از چهار بخش، عبادات، عادات، مهلكات و منجيات تشكيل شده است كه زبيدى در 14 جلد به شرح آن پرداخته است.

    شرح كتاب، شرحى مزجى است. شارح بخشى از كتاب را در بالاى صفحه ذكر كرده سپس شرح آن در پايين صفحه آورده است بدين گونه كه شارح متن كتاب را در شرح نيز تكرار كرده است و آن‌را در پرانتز قرار داده سپس آن‌را تكميل يا شرح داده است.

    به نظر مى‌رسد كه شرح كتاب مزجى است ولى در بسيارى از موارد نيز به صورت غير مزجى آمده است.

    پاورقى در كتاب به ندرت به چشم مى‌خورد كه حاوى اختلاف نسخ يا توضيح لغات است.[۱].

    ارجاعات كتاب درون متنى است كه معمولا در متن آمده و در شرح تكرار شده است. معمولا اين ارجاعات مربوط به آيات قرآن مى‌باشد.

    در پايان برخى از جلدهاى كتاب شارح مطالبى بيان كرده كه شرح كتاب نمى‌باشد. بلكه مطالبى است كه به نظر او مهم بوده است بايد تذكر بدهد. [۲].

    در ابتداى برخى از كتاب‌ها (منظور از كتاب، فصول است كه مولف آن را با نام كتاب ذكر شده است) يا جلدهاى كتاب مثل جلدهاى 1، 2 و 5 مقدمه‌اى ذكر شده است كه حاوى زندگينامه مولف و برخى ديگر از علما و يا خطبه كتاب مى‌باشد. فهرست محتويات كتاب در پايان كتاب ذكر شده است. ايشان در شرح از اشعار زيادى استمداد طلبيده و در بسيارى از موارد نام شارح را ذكر نكرده است.

    لازم به يادآورى مى‌باشد كه اگر در كتاب مدحى از برخى از خلفاء توسط مولف يا شارح صورت گرفته است بدليل اين است كه اين دو از علماى اهل تسنن مى‌باشند.

    منبع مقاله:

    مقدمه و متن كتاب


    پیوندها

    مطالعه کتاب إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علوم الدین در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور

    1. ج1 ص455 و 486
    2. ج1 ص781 و ج5 ص691 و...