از آزادی تا پیروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۷: خط ۲۷:


==معرفی کتاب==
==معرفی کتاب==
مرد شماره 2 انقلاب اسلامی، این تعبیر را رسانه‌ها و گروههای مبارز به [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله سید محمود طالقانی]] اختصاص داده بودند. او از نامدارترین مبارزان دوران پهلوی به شمار می رفت. مبارزاتش را از دوران رضا شاه آغاز کرده بود و در کوران رقابتهای احزاب و گروههای متعدد و مختلفی که باایده‌ها و مرامهای چپی و راستی در شهرها جولان می‌دادند، به همراه اندک دلسوزان روحانی و مذهبی، بار تبلیغ دین را در میان جوانان بر دوش کشید. او در دوره پس از سقوط رضاشاه و خروجش از کشور، فضا را بیش از گذشته مناسب برای تبلیغ دین و آیین دانست و با تشکیل کانون اسلام در تهران دانشگاهیان را به سمت خود کشاند. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] همپای تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه به پیش می‌رفت و متناسب با جریانان و وقایع روز، واکنشهای لازم را از خود بروز می‌داد. چه در دوره ملی شدن صنعت نفت و چه در دوره کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 و چه در ماجرای رفراندوم انقلاب سفید. او در دوره آغاز نهضت اسلامی به رهبری [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] از خود توانمندیهایی نشان داد که در نهایت منجر به دستگیری و محکومیت ده ساله اش شد. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] بارها در دوران رژیم پهلوی به زندان افتاد ولی همواره نگاهش را از هدفی که در برابر داشت، برنگرفت و استوار ماند. نقش [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در انقلاب اسلامی پس از آزادی‌اش از زندان در هشتم آبان 1357 نمایان تر می‌شود. او رهبری انقلابیون و انقلاب را در داخل کشور بر عهده می‌گیرد و با اعلامیه‌ها و سخنرانیهای خود به بازتاب دیدگاههای رهبری انقلاب اسلامی، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] می‌پردازد که در آن مقطع، در نوفل لوشاتو به سر می برد. این رفتار [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]]، وحدت نظر در میان رهبران نهضت را نشان می‌داد و پس از بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] با ایران نیز همین روند را ادامه داد. او با حکم [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و پس از پیروزی انقلاب نیز ابتدا به نمایندگی از سوی مردم تهران در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی انتخاب شد سپس از جانب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] امامت جمعه پایتخت را بر عهده گرفت. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] علی رغم ارتباطات گسترده‌ای که با گروههای سیاسی مبارز در زمان شاه داشت، و این ارتباط را تا آستانه انقلاب حفظ کرده بود، اما برای دوری از تعلقات گروهی ارتباطش را با گروهای سیاسی قطع کرد تا نق هدایت و رهبری انقلاب در غیاب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] را به درستی بر عهده داشته باشد. دیدگاههای آیت‌الله طالقانی در دو مقطع پیش و پس از پیروزی انقلاب که در این کتاب بدان توجه شده است، بیانگر دور اندیشی و ذکاوت آن پیرمرد سالخورده است که در کوران مبارزات، جان و روح خود را صیقل داده بود تا در بزنگاه تاریخی ایران، نقشی اثرگذار را ایفا کند. با نگاهی به سیر مبارزات ایشان درمی‌یابیم که دوره اوج این مبارزات از 8 آبان تا 22 بهمن 1357 است. در این دوره زمانی کوتاه آیت‌الله با بیش از شصت اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نقش مؤثری ایفا کرد. از نکات قابل توجه اینکه با توجه با لغو سانسور در نشریات ایران اکثر این اقدامات [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در نشریات انعکاس فراوان یافت و مردم انقلابی در سراسر کشور را هدایت کرد.
مرد شماره 2 انقلاب اسلامی، این تعبیر را رسانه‌ها و گروههای مبارز به [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله سید محمود طالقانی]] اختصاص داده بودند. او از نامدارترین مبارزان دوران پهلوی به شمار می‌رفت. مبارزاتش را از دوران رضا شاه آغاز کرده بود و در کوران رقابتهای احزاب و گروههای متعدد و مختلفی که باایده‌ها و مرامهای چپی و راستی در شهرها جولان می‌دادند، به همراه اندک دلسوزان روحانی و مذهبی، بار تبلیغ دین را در میان جوانان بر دوش کشید. او در دوره پس از سقوط رضاشاه و خروجش از کشور، فضا را بیش از گذشته مناسب برای تبلیغ دین و آیین دانست و با تشکیل کانون اسلام در تهران دانشگاهیان را به سمت خود کشاند. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] همپای تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه به پیش می‌رفت و متناسب با جریانان و وقایع روز، واکنشهای لازم را از خود بروز می‌داد. چه در دوره ملی شدن صنعت نفت و چه در دوره کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 و چه در ماجرای رفراندوم انقلاب سفید. او در دوره آغاز نهضت اسلامی به رهبری [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] از خود توانمندیهایی نشان داد که در نهایت منجر به دستگیری و محکومیت ده ساله اش شد. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] بارها در دوران رژیم پهلوی به زندان افتاد ولی همواره نگاهش را از هدفی که در برابر داشت، برنگرفت و استوار ماند. نقش [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در انقلاب اسلامی پس از آزادی‌اش از زندان در هشتم آبان 1357 نمایان تر می‌شود. او رهبری انقلابیون و انقلاب را در داخل کشور بر عهده می‌گیرد و با اعلامیه‌ها و سخنرانیهای خود به بازتاب دیدگاههای رهبری انقلاب اسلامی، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] می‌پردازد که در آن مقطع، در نوفل لوشاتو به سر می برد. این رفتار [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]]، وحدت نظر در میان رهبران نهضت را نشان می‌داد و پس از بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] با ایران نیز همین روند را ادامه داد. او با حکم [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و پس از پیروزی انقلاب نیز ابتدا به نمایندگی از سوی مردم تهران در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی انتخاب شد سپس از جانب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] امامت جمعه پایتخت را بر عهده گرفت. [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] علی رغم ارتباطات گسترده‌ای که با گروههای سیاسی مبارز در زمان شاه داشت، و این ارتباط را تا آستانه انقلاب حفظ کرده بود، اما برای دوری از تعلقات گروهی ارتباطش را با گروهای سیاسی قطع کرد تا نق هدایت و رهبری انقلاب در غیاب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] را به درستی بر عهده داشته باشد. دیدگاههای آیت‌الله طالقانی در دو مقطع پیش و پس از پیروزی انقلاب که در این کتاب بدان توجه شده است، بیانگر دور اندیشی و ذکاوت آن پیرمرد سالخورده است که در کوران مبارزات، جان و روح خود را صیقل داده بود تا در بزنگاه تاریخی ایران، نقشی اثرگذار را ایفا کند. با نگاهی به سیر مبارزات ایشان درمی‌یابیم که دوره اوج این مبارزات از 8 آبان تا 22 بهمن 1357 است. در این دوره زمانی کوتاه آیت‌الله با بیش از شصت اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نقش مؤثری ایفا کرد. از نکات قابل توجه اینکه با توجه با لغو سانسور در نشریات ایران اکثر این اقدامات [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در نشریات انعکاس فراوان یافت و مردم انقلابی در سراسر کشور را هدایت کرد.


کتاب حاضر در سه بخش اصلی با یادداشت برداری از بیش از 130 عنوان کتاب و 50 عنوان نشریه و استفاده از آرشیو برخی مؤسسات پژوهشی تدوین شده است. در بخش اول کتاب روزشمار تفصیلی زندگانی [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] ارائه شده است.در این روزشمار به زندگی و مبارزات آیت‌الله از تولد تا رحلت پرداخته شده است. بخش دوم کتاب اختصاص به فعالیت‌های مبارزاتی آیت‌الله در قالب اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در دوره زمانی 8 آبان تا 22 بهمن 1357 دارد. در ابتدای هر ماه نیز روزشماری از حوادث انقلاب ارائه شده است تا خواننده با تحولات انقلاب اسلامی در دوره‌ای که [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] فعالیت داشته‌اند آشنا شود. علاوه بر این، برای برخی مقالات گویاسازی در پاورقی انجام شده است. بخش سوم کتاب نیز گزارشی تصویری از زندگی و مبارزات [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] از تولد تا رحلت ایشان است.<ref> [https://historylib.com/books/2119 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
کتاب حاضر در سه بخش اصلی با یادداشت برداری از بیش از 130 عنوان کتاب و 50 عنوان نشریه و استفاده از آرشیو برخی مؤسسات پژوهشی تدوین شده است. در بخش اول کتاب روزشمار تفصیلی زندگانی [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] ارائه شده است.در این روزشمار به زندگی و مبارزات آیت‌الله از تولد تا رحلت پرداخته شده است. بخش دوم کتاب اختصاص به فعالیت‌های مبارزاتی آیت‌الله در قالب اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در دوره زمانی 8 آبان تا 22 بهمن 1357 دارد. در ابتدای هر ماه نیز روزشماری از حوادث انقلاب ارائه شده است تا خواننده با تحولات انقلاب اسلامی در دوره‌ای که [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] فعالیت داشته‌اند آشنا شود. علاوه بر این، برای برخی مقالات گویاسازی در پاورقی انجام شده است. بخش سوم کتاب نیز گزارشی تصویری از زندگی و مبارزات [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] از تولد تا رحلت ایشان است.<ref> [https://historylib.com/books/2119 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>