الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:


    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خوانساری، احمد|آیت‌الله سید احمد خوانساری]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[معرفت، محمدهادی|آیت‌الله محمدهادی معرفت]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00073.jpg|بندانگشتی|موسوی خوانساری، احمد|175px]]
    [[پرونده:NUR00051.jpg|بندانگشتی|معرفت، محمدهادی|175px]]


    '''سید احمد موسوی خوانساری''' (1309-1405قفقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] به مرجعیت شیعیان رسید.
    '''محمدهادی معرفت''' (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و پژوهشگر علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم


    او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر عليه‌السلام مى‌رسد.
    او در سال 1309 ش در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شد. پدرش‌ مرحوم‌ شيخ‌ علي‌ معرفت‌ از روحانيان‌ با فضيلت‌ بود كه‌ از پانزده‌ سالگی ساكن‌ كربلا شده‌ بود.


    آيت‌الله خوانسارى در 18 ماه محرم 1309 در شهر خوانسار در يك خانواده روحانى‌ ديده به جهان گشود. پدرش سید یوسف امام جمعه خوانسار، جدش سید محمد مهدی، رجالی معروف و برادرش محمدحسن خوانساری (م 1337 ه . ق) از عالمان کامل عصر خود بودند.  
    ادبيات و منطق را نزد اساتيد به نام در آن زمان همچون سيد سعيد تنكابنى، [[حسینی شیرازی، محمد|آيت‌الله سيد محمد شيرازى]] و شيخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.


    او پس از تحصیلات علوم مقدماتى در زادگاهش و حوزه اصفهان، به نجف اشرف عزيمت نمود و و در آن حوزه هزار ساله، دو سال در درس آيت‌الله [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] و چندين سال هم در درس مرحوم [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب‌العروة]]  و مرحوم [[عراقی، ضیاءالدین|آيت‌الله آقا ضياءالدين عراقى]] و اساتيد ديگر فقه و اصول شركت جست تا به مدارج عاليه علمى در بخش فقه، اصول، فلسفه و رياضيات نائل آمد. سپس در سال 1335 ه‍.ق با دست پر به ايران بازگشت و در اراك اقامت گزيد و از محضر پر فيض [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حاج شيخ عبدالكريم حائرى]] در اراك استفاده شايانى برد.  
    دروس فقه و اصول را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا مير قزوينى تلمّذ نموده در اين دوره در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق نيز اشتغال داشته در رشته‌هاى ادبى و علمى از محضر ايشان استفاده مى‌نموده‌اند.


    پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، جمع كثيرى از مردم ايران و برخى از كشورهاى مجاور، به ايشان رجوع و از رساله ايشان استفاده كردند، و در اواخر، مرجعيت ايشان عظيم‌تر و فراگيرتر گرديد، به حدى كه اداره مالى حوزه‌هاى علمى ايران و ساير بلاد، بيشتر بر دوش مبارك ايشان قرار داشت.
    در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نمايد.


    سرانجام اين عالم بزرگوار، پس از 94 سال عمر پر بركت، در اثر كسالت در نخستين ساعات بامداد روز شنبه مورخ دی ماه 1363ش، مطابق27 ربيع الثانى 1405 ه‍.ق  دار فانى را وداع، و به ديار جاودان شتافت، و جهان اسلام و حوزه‌هاى علميه را عزادار ساخت.
    هدف اصلى از اين مهاجرت شركت در جلسات درسى فرهيختگان علم و فقاهت آن دوران همچون [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، آيت ا..[[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنكه دروس فلسفه و حكمت متعاليه را نزد اساتيد معروف آن زمان فرا گرفته است.


    در سال 1351 كه حكومت بعث عراق دستور مهاجرت ايرانيان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ايران شد و در حوزۀ علميۀ قم به فعاليت‌هاى علمى خود همچون تدريس و تألیف ادامه داد كه محصول آن تألیف كتاب ارزشمند«[[صيانة القرآن من التحريف]]» و ترجمۀ كتاب «التفسير و المفسرون» مى‌باشد.وى هم اكنون‌ضمن تدريس در مراكز حوزوى و دانشگاهى، مشغول تألیف كتابى است به نام «التفسير الجامع الاثرى» که در آن روايات تفسيرى فريقين جمع آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته و تا كنون يك جلد آن انتشار يافته است.


    <div class="mw-ui-button">[[موسوی خوانساری، احمد|'''ادامه''']]</div>
    سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
     
     
    <div class="mw-ui-button">[[معرفت، محمدهادی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۶

    معرفت، محمدهادی

    محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و پژوهشگر علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

    او در سال 1309 ش در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شد. پدرش‌ مرحوم‌ شيخ‌ علي‌ معرفت‌ از روحانيان‌ با فضيلت‌ بود كه‌ از پانزده‌ سالگی ساكن‌ كربلا شده‌ بود.

    ادبيات و منطق را نزد اساتيد به نام در آن زمان همچون سيد سعيد تنكابنى، آيت‌الله سيد محمد شيرازى و شيخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.

    دروس فقه و اصول را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا مير قزوينى تلمّذ نموده در اين دوره در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق نيز اشتغال داشته در رشته‌هاى ادبى و علمى از محضر ايشان استفاده مى‌نموده‌اند.

    در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نمايد.

    هدف اصلى از اين مهاجرت شركت در جلسات درسى فرهيختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سيد محسن حكيم، آيت ا..سيد ابوالقاسم خوئى و امام خمينى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنكه دروس فلسفه و حكمت متعاليه را نزد اساتيد معروف آن زمان فرا گرفته است.

    در سال 1351 كه حكومت بعث عراق دستور مهاجرت ايرانيان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ايران شد و در حوزۀ علميۀ قم به فعاليت‌هاى علمى خود همچون تدريس و تألیف ادامه داد كه محصول آن تألیف كتاب ارزشمند«صيانة القرآن من التحريف» و ترجمۀ كتاب «التفسير و المفسرون» مى‌باشد.وى هم اكنون‌ضمن تدريس در مراكز حوزوى و دانشگاهى، مشغول تألیف كتابى است به نام «التفسير الجامع الاثرى» که در آن روايات تفسيرى فريقين جمع آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته و تا كنون يك جلد آن انتشار يافته است.

    سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.