الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مفتح، محمد|شهید آیت‌الله مفتح]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خوانساری، احمد|آیت‌الله سید احمد خوانساری]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR08105.jpg|بندانگشتی|مفتح، محمد|175px]]
    [[پرونده:NUR00073.jpg|بندانگشتی|موسوی خوانساری، احمد|175px]]


    '''آيت‌الله محمد مفتح''' (۱۳۰۷ – ۱۳۵۸شمعروف به شهید مفتح، از مبارزین دوران ستم‌شاهی، عضو شورای انقلاب، سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه تهران، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، که در سال ۱۳۵۸ش به دست گروهک فرقان به شهادت رسید.  
    '''سید احمد موسوی خوانساری''' (1309-1405قفقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] به مرجعیت شیعیان رسید. او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر عليه‌السلام مى‌رسد.  


    محمد از كودكى در محضر پدر به فراگيرى ادبيات پرداخت و پس از گذراندن دوره ابتدايى، جهت فراگيرى معارف اسلامى، به مدرسه «آخوند ملاعلى» وارد شد و پس از مدتى جهت استفاده از محضر اساتيد بزرگ، به حوزه علميه قم مهاجرت كرد و در مدرسه «دارالشفاء» با جديت فراوان به كسب علوم معارف پرداخت و از محضر بزرگانى چون آيات عظام: [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه كمره‌اى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[محقق داماد، سید محمد|سيد محمد محقق (داماد)]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علاّمه طباطبايى]] صاحب [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) استفاده نمود و خود مدرسى بزرگ در حوزه گرديد.
    آيت‌الله خوانسارى در 18 ماه محرم 1309 در شهر خوانسار در يك خانواده روحانى‌ ديده به جهان گشود.
    پدرش سید یوسف امام جمعه خوانسار، جدش سید محمد مهدی، رجالی معروف و برادرش محمدحسن خوانساری (م 1337 ه. ق) از عالمان کامل عصر خود بودند.


    در دورانى كه تبليغات استثمارگران، دانشگاه را در نظر علما كفرستان كرده بود و «تحصيل علوم جديد» را اعراض از دين و رفتن به دانشگاه را براى عالِم ننگ مى‌دانستند، وى در حالى كه در قم استادى بزرگ بود، پا به عرصه دانشگاه گذاشت. وى كه در حوزه علميه به درجه اجتهاد رسيده بود، در دانشگاه نيز موفق به اخذ درجه «دكترى» گرديد. رساله دكتراى وى «تحقيقى درباره نهج‌البلاغه» است كه با درجه بسيار خوب، مورد قبول دانشگاه قرار گرفت. وى پس از گذراندن دوره دانشگاه، علاوه بر تدريس در حوزه، به تدريس در دبيرستان‌هاى قم پرداخت.
    ایشان از آغاز نهضت اسلامى به رهبرى روحانیت، سهم ارزنده و مؤثرى داشته‌اند و حق بزرگى نسبت به شكل‌گيرى پايه‌هاى انقلاب اسلامى دارند.  


    سرانجام ايشان پس از عمرى تلاش و جهاد مستمر و خستگى‌ناپذير در راه تبليغ دين، در ساعت 9 صبح روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشكده الهيات، توسط عناصر منحرف گروهك فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نايل آمد. پيكر مطهر آن عالم ربانى پس از برپايى مراسم با شكوه تشييع، در صحن مطهر حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد و اين روز به مناسبت فعالیت‌های چشمگير اين شهيد والامقام در راه تحقق وحدت بين حوزه و دانشگاه، «روز وحدت روحانى و دانشجو» نامگذارى شد.
    در آن روزهاى نخستين كه همراه ديگر علما در بازار تهران به حالت اعتراض نسبت به اعمال دستگاه حركت مى‌نمودند، مورد هجوم پليس و ماموران امنيتى قرار گرفتند و مقدارى از ناحيه پا جراحت برداشتند. از ايشان اعلاميه‌هاى متعددى درباره‌انقلاب صادر شده است.  


    <div class="mw-ui-button">[[مفتح، محمد|'''ادامه''']]</div>
    پس از پيروزى انقلاب نيز تذكرات و خير انديشی‌هايى نسبت به اولياى امور جمهورى اسلامى داشته‌اند، و اين امور همه نشانگر آن مى‌باشد كه ايشان در تمام‌موارد، از مولى و پيشوا و حجت الله في الارضين الهام مى‌گرفتند و كوچك‌ترين پيروى از هواى نفس و انانيت و خوش‌آيند مردم نداشته‌اند.
     
    سرانجام اين عالم بزرگوار، پس از 94 سال عمر پر بركت، در اثر كسالت در نخستين ساعات بامداد روز شنبه مورخ سوم دی ماه 1363ش، مطابق27 ربيع الثانى 1405 ه‍.ق دار فانى را وداع، و به ديار جاودان شتافت، و جهان اسلام و حوزه‌هاى علميه را عزادار ساخت.
     
    <div class="mw-ui-button">[[موسوی خوانساری، احمد|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۳

    موسوی خوانساری، احمد

    سید احمد موسوی خوانساری (1309-1405ق)، فقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی به مرجعیت شیعیان رسید. او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر عليه‌السلام مى‌رسد.

    آيت‌الله خوانسارى در 18 ماه محرم 1309 در شهر خوانسار در يك خانواده روحانى‌ ديده به جهان گشود. پدرش سید یوسف امام جمعه خوانسار، جدش سید محمد مهدی، رجالی معروف و برادرش محمدحسن خوانساری (م 1337 ه. ق) از عالمان کامل عصر خود بودند.

    ایشان از آغاز نهضت اسلامى به رهبرى روحانیت، سهم ارزنده و مؤثرى داشته‌اند و حق بزرگى نسبت به شكل‌گيرى پايه‌هاى انقلاب اسلامى دارند.

    در آن روزهاى نخستين كه همراه ديگر علما در بازار تهران به حالت اعتراض نسبت به اعمال دستگاه حركت مى‌نمودند، مورد هجوم پليس و ماموران امنيتى قرار گرفتند و مقدارى از ناحيه پا جراحت برداشتند. از ايشان اعلاميه‌هاى متعددى درباره‌انقلاب صادر شده است.

    پس از پيروزى انقلاب نيز تذكرات و خير انديشی‌هايى نسبت به اولياى امور جمهورى اسلامى داشته‌اند، و اين امور همه نشانگر آن مى‌باشد كه ايشان در تمام‌موارد، از مولى و پيشوا و حجت الله في الارضين الهام مى‌گرفتند و كوچك‌ترين پيروى از هواى نفس و انانيت و خوش‌آيند مردم نداشته‌اند. 
    

    سرانجام اين عالم بزرگوار، پس از 94 سال عمر پر بركت، در اثر كسالت در نخستين ساعات بامداد روز شنبه مورخ سوم دی ماه 1363ش، مطابق27 ربيع الثانى 1405 ه‍.ق دار فانى را وداع، و به ديار جاودان شتافت، و جهان اسلام و حوزه‌هاى علميه را عزادار ساخت.