الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:


    <div class="boxTitle"><big>'''[[مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(عليه السلام)]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مراقبات ماه رمضان]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR11841J1.jpg|بندانگشتی|مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(عليه السلام)|175px]]
    [[پرونده:NUR18150J1.jpg|بندانگشتی|مراقبات ماه رمضان|175px]]


    '''مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(عليه السلام)''' تألیف ابى بكر عبدالله بن محمد بن عبيد بن سفيان معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌الدنیا]] (متوفى 182ق) به روايت حسين بن صفوان برذعىّ است. اين اثر به زبان عربى مشتمل بر رواياتى مربوط به فضائل و زندگانى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] از ولادت تا شهادت و مباحث پيرامون آن است.
    '''مراقبات ماه رمضان'''، نوشته‌ [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدى رى‌شهرى]]، با ترجمه‌ [[محدثی، جواد|جواد محدثى]] از عربى به فارسى مى‌باشد كه در مورد مراقبت‌ها و اعمال ماه مبارك رمضان نوشته شده است.


    كتاب با يك مقدمه از محقق، ابراهيم صالح، در شرح حال و سخنان بزرگان درباره [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]]  آغاز شده است. متن كتاب نيز در ده باب ارائه شده كه هر باب مشتمل بر تعدادى روايت است.
    اين كتاب، شامل پنج بخش و هر بخش داراى فصولى است. در هر فصل، يك يا چند موضوع با روايات مربوط به آن از پيامبر(ص) و معصومين(ع) به زبان عربى ذكر شده و سپس ترجمه آن مرقوم گرديده است. در هر بخش، يك صفحه احاديث به زبان عربى و در صفحه‌ى مقابل، ترجمه‌ى آن احاديث به زبان فارسى نوشته شده است.
    بخش اول، فضايل ماه خدا را در چهار فصل، با اين عناوين و ترتيب: «عظمت و احترام ماه رمضان»، «ويژگى‌هاى ماه رمضان»، «بركات ماه رمضان»، و «تاكيد بر بهره‌ورى از بركات ماه رمضان»، شرح داده است.


    نخستين روايت از وقت بيرون آمدن [[امام على(ع)]] پيش از اذان صبح به سوى مسجد است كه مرغان برابر وى درآمدند و آواز سردادند. همراهان آنان را دور كردند اما حضرت فرمودند: مرانيد كه نوحه‌گرند.
    عظمت اين ماه، در بركات موجود در آن و برترى آن نسبت به ساير ماه‌ها است.


    روايات مربوط به شهادت [[امام على(ع)]] در اين كتاب متفاوت نقل شده است در واقع، [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]]  جامع اين نقلهاست و درست همان‌طور كه در كتابى مانند [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاريخ طبرى]] ملاحظه مى‌كنيم، روايات متفاوت و متعارضى درباره يك واقعه آورده مى‌شود.
    ويژگى‌هاى اين ماه با اين عناوين شرح داده شده است: ماه خدا، ماه ميهمانى خدا (خداوند از بندگانش با دادن غذاى معنوى به روحشان، پذيرايى مى‌كند)، سرور ماه‌ها، آغاز سال (مقصود تجديد حيات معنوى و آغاز انسانيت است) و...


    در روايت 12 به نقل از امام باقر(ع) آمده است: «آنگاه كه خداوند اراده كرد كه كرامت شهادت با ضربت ابن ملجم نصيب [[امام على(ع)]] شود، ابن ملجم شب را در مسجد بنى اسد بود. وقتى هوا تاريك شد به خانه‌اى از خانه‌هاى كنديان رفت. يك جمعه پيش از آن امام روى منبر از زبان رسول خدا (ص)نقل كرد كه آن حضرت به من فرمود: لايبغضك مؤمن و لا يحبك كافر. و افزود:من در خواب ديدم كه شيطانى ضربتى بر من زده و ريش مرا به خون سرم تر كرده است، اما اين مرا ناراحت نكرد... اين بود تا شب معهود كه ابن ملجم در كنارى كمين كرد. وقتى امام براى نماز وارد مسجد شد، ابن ملجم ضربه خود را فرود آورد. محمد بن حنيفه نزديك آن حضرت ايستاده بود، او را گرفت. مردم نيز بر ابن ملجم يورش بردند تا او را بكشند. [[امام على(ع)]] فرمود: صبر كنيد. او را نكشيد. اگر ماندم او را قصاص خواهم كرد يا خواهم بخشيد. اگر نماندم، همان اصل نفس در برابر نفس.در روايت 97 آمده است: عبدالملك بن سليمان گويد: به عطاء گفتم: آيا احدى از اصحاب رسول الله فقيه‌تر از على بود؟ گفت: نه والله من كسى را نمى‌شناسم.
    از جمله بركات اين ماه، آمرزش گناهان و بسته بودن درهاى جهنم و در بند بودن شيطان است و بهره‌ورى از بركات آن تلاش بر بازگشت از گناه و توبه و پاك شدن است.
    در ادامه، آداب روزه‌دارى از نظر مراتب و از زاويه تاثير آن در تكامل انسان، به سه دسته (روزه عوام، روزه خواص و روزه خواص خواص) تقسيم‌بندى و در باره هركدام توضيح مختصرى داده شده است.


    <div class="mw-ui-button">[[مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(عليه السلام)|'''ادامه''']]</div>
    بخش دوم، در باره‌ى آمادگى براى مهمانى خداست كه شامل چهار فصل شناخت مهمانى، آمادگى، اسباب آمادگى و دعاهاى آمادگى براى مهمانى است و شامل خطبه‌هاى پيامبر(ص) و [[امام على(ع)]] و امام هشتم(ع) در هنگام فرارسيدن ماه رمضان و تمجيد از اين ماه والامقام مى‌باشد.
     
    يكى از اسباب آمادگى اين ماه، توبه كردن و خالص شدن براى خدا و دعا كردن پيش از فرارسيدن اين ماه است و ديگرى، سه روز روزه‌دارى در آخر شعبان و اصلاح غذا. در ادامه دعاهاى پيامبر(ص)، [[امام سجاد(ع)]]، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام كاظم(ع) و نيز امام جواد(ع) كه در باب وارد شدن اين ماه است، همراه با معانى آنها شرح داده شده است.
    <div class="mw-ui-button">[[مراقبات ماه رمضان|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۴۲

    مراقبات ماه رمضان

    مراقبات ماه رمضان، نوشته‌ محمد محمدى رى‌شهرى، با ترجمه‌ جواد محدثى از عربى به فارسى مى‌باشد كه در مورد مراقبت‌ها و اعمال ماه مبارك رمضان نوشته شده است.

    اين كتاب، شامل پنج بخش و هر بخش داراى فصولى است. در هر فصل، يك يا چند موضوع با روايات مربوط به آن از پيامبر(ص) و معصومين(ع) به زبان عربى ذكر شده و سپس ترجمه آن مرقوم گرديده است. در هر بخش، يك صفحه احاديث به زبان عربى و در صفحه‌ى مقابل، ترجمه‌ى آن احاديث به زبان فارسى نوشته شده است. بخش اول، فضايل ماه خدا را در چهار فصل، با اين عناوين و ترتيب: «عظمت و احترام ماه رمضان»، «ويژگى‌هاى ماه رمضان»، «بركات ماه رمضان»، و «تاكيد بر بهره‌ورى از بركات ماه رمضان»، شرح داده است.

    عظمت اين ماه، در بركات موجود در آن و برترى آن نسبت به ساير ماه‌ها است.

    ويژگى‌هاى اين ماه با اين عناوين شرح داده شده است: ماه خدا، ماه ميهمانى خدا (خداوند از بندگانش با دادن غذاى معنوى به روحشان، پذيرايى مى‌كند)، سرور ماه‌ها، آغاز سال (مقصود تجديد حيات معنوى و آغاز انسانيت است) و...

    از جمله بركات اين ماه، آمرزش گناهان و بسته بودن درهاى جهنم و در بند بودن شيطان است و بهره‌ورى از بركات آن تلاش بر بازگشت از گناه و توبه و پاك شدن است. در ادامه، آداب روزه‌دارى از نظر مراتب و از زاويه تاثير آن در تكامل انسان، به سه دسته (روزه عوام، روزه خواص و روزه خواص خواص) تقسيم‌بندى و در باره هركدام توضيح مختصرى داده شده است.

    بخش دوم، در باره‌ى آمادگى براى مهمانى خداست كه شامل چهار فصل شناخت مهمانى، آمادگى، اسباب آمادگى و دعاهاى آمادگى براى مهمانى است و شامل خطبه‌هاى پيامبر(ص) و امام على(ع) و امام هشتم(ع) در هنگام فرارسيدن ماه رمضان و تمجيد از اين ماه والامقام مى‌باشد.

    يكى از اسباب آمادگى اين ماه، توبه كردن و خالص شدن براى خدا و دعا كردن پيش از فرارسيدن اين ماه است و ديگرى، سه روز روزه‌دارى در آخر شعبان و اصلاح غذا. در ادامه دعاهاى پيامبر(ص)، امام سجاد(ع)، امام صادق(ع)، امام كاظم(ع) و نيز امام جواد(ع) كه در باب وارد شدن اين ماه است، همراه با معانى آنها شرح داده شده است.