الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امدادهای غیبی از نگاه قرآن]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[إيمان ابي‌طالب]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR05026J1.jpg|بندانگشتی|امدادهای غیبی از نگاه قرآن|175px]]
    [[پرونده:NUR01429J1.jpg|بندانگشتی|إيمان ابي‌طالب|175px]]


    '''امدادهاى غيبى از نگاه قرآن''' اثر [[ناصحی، محمدحسن|محمدحسن ناصحى]]، بررسى كمك‌ها و امدادهاى ويژه الهى از منظر آيات قرآن كريم مى‌باشد كه به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است.
    '''إيمان أبي‌طالب''' اثر [[موسوی، فخار بن معد|سيد‌ ‎شمس‌الدين،فخار بن معدّ موسوى]] از علماى قرن ششم و هفتم هجرى است. همچنان كه از نامش پيداست در اثبات ايمان ابوطالب،پدر بزرگوار [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] تألیف شده است.


    در بخش اول كتاب كه به كليات اختصاص يافته است، ابتدا به واژه‌شناسى امدادهاى غيبى پرداخته شده و سپس امدادهاى غيبى در قرآن و تفاوت آن با معجزه و قطعى بودن آن، بررسى شده است.
    شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نام «حجة الذاهب إلى إيمان أبي‌طالب» و «الرد على الذاهب إلى كفر أبي‌طالب» را نيز برای كتاب آورده است.


    نویسنده پس از بررسى واژه‌هاى «امداد» و «غيب»، چنين نتيجه‌گيرى كرده است كه امدادهاى غيبى، كمك‌هاى ناشى از غيب مى‌باشد؛ هرچند با توجه به معناى لغوى واژه مزبور مى‌توان جهان و نظم، حيات و نشاط و تمام نعمت‌هاى موجود در آن را مدد گرفته از عالم غيب و از مصاديق امداهاى غيبى دانست- چنانكه قرآن كريم، اموال و فرزندان را از امدادهاى الهى دانسته است- اما اين تركيب در اصطلاح، به معناى كمك‌هاى ويژه است كه در زندگى بشر وجود دارد و به شرايط خاص و زمينه‌هاى مساعد نيازمند است.
    در نتيجه «إيمان أبي‌طالب» نام اصلى كتاب نيست و این نام را «[[بحرالعلوم،محمد|سيد‌ ‎محمد بحر العلوم]]» كه كار تحقيق كتاب را به عهده داشته برای كتاب انتخاب كرده تا بنا بر آنچه در مقدمه آمده،نام كتاب كوتاه و زيبا باشد و در اولین نظر بيننده را جلب نمايد.


    همچنين به اين نكته اشاره شده است كه در هيچ آيه‌اى، تعبير «امداد غيبى»- چه به‌صورت مضاف و مضاف‌اليه و چه به شكل اسم و صفت- نيامده است، ولى آيات متعددى به امدادهاى غيبى الهى اشاره دارد، مانند: «يارى با فرشتگان»، «ايجاد آرامش در قلب‌هاى مؤمنان»، «برهم زدن نقشه‌هاى دشمنان».
    مؤلف استدلالهاى متقن و قوى در طول كتاب طورى ايمان ابوطالب را اثبات كرده كه جاى هيچ شك و شبهه‌اى باقى نماند و نه تنها اجماع مسلّم علماى شيعه را بر این مطلب اثبات مى‌كند،بلكه بسيارى از اهل سنت را هم كه قائل به این مطلب بوده‌اند به عنوان مؤيد شيعه ذكر مى‌نمايد.


    قسمتى از آيات قرآن، به چگونگى كمك‌هاى ويژه الهى مى‌پردازد و اشكال گوناگون امدادها را بيان مى‌كند.
    كتاب داراى یک مقدمه و ده فصل و یک خاتمه است:


    بخشى از امدادهاى ويژه الهى، نه تنها در جنگ و جهاد، بلكه در طول زندگى انسان جريان دارد و از وى دست‌گيرى مى‌كند. اين كمك‌ها بيشتر معنوى است و برخى از آن‌ها نيز هويت مادى دارد. در بخش سوم، با عنوان «امدادهاى غيبى در غير جنگ» به اين گونه امدادها پرداخته شده كه از آن جمله است: هدايت‌بخشى، تعليم الهى، بازداشتن انسان از گناه، دل‌محكمى، افكندن محبت انسان در دل‌ها، بشارت‌هاى فرشتگان، تأييد به روح الهى.
    #مقدمه: شامل بيان انگيزه تأليف كتاب و مقام اجداد پيامبر و ابوطالب است.
    #فصل‌هاى كتاب:
    #:فصل اول: در معناى ايمان و اثبات ايمان ابوطالب از راههاى مختلف.
    #:فصل دوم: ادلۀ قائلين به كفر ابوطالب از جمله آيۀ '''«إنك لا تهدي من أحببت»''' و جواب از آنها.
    #:فصل سوم: اثبات محبت پيامبر نسبت به ابوطالب كه با توجه به حرمت دوستى كفار ايمان ابوطالب را اثبات مى‌كند.
    #:فصل چهارم: كلمات و اشعار ابوطالب كه دلالت بر ايمان او مى‌كند.
    #:فصل پنجم: جريان مفقود شدن پيامبر و على عليهما‌السلام و امر ابوطالب به فرزندش جعفر بر نماز با آنان.
    #:فصل ششم: وفات ابوطالب و امر پيامبر به غسل و دفن او.....


    <div class="mw-ui-button">[[امدادهای غیبی از نگاه قرآن|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[إيمان ابي‌طالب|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۱ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۴

    إيمان ابي‌طالب

    إيمان أبي‌طالب اثر سيد‌ ‎شمس‌الدين،فخار بن معدّ موسوى از علماى قرن ششم و هفتم هجرى است. همچنان كه از نامش پيداست در اثبات ايمان ابوطالب،پدر بزرگوار حضرت على(ع) تألیف شده است.

    شيخ آقا بزرگ تهرانى نام «حجة الذاهب إلى إيمان أبي‌طالب» و «الرد على الذاهب إلى كفر أبي‌طالب» را نيز برای كتاب آورده است.

    در نتيجه «إيمان أبي‌طالب» نام اصلى كتاب نيست و این نام را «سيد‌ ‎محمد بحر العلوم» كه كار تحقيق كتاب را به عهده داشته برای كتاب انتخاب كرده تا بنا بر آنچه در مقدمه آمده،نام كتاب كوتاه و زيبا باشد و در اولین نظر بيننده را جلب نمايد.

    مؤلف استدلالهاى متقن و قوى در طول كتاب طورى ايمان ابوطالب را اثبات كرده كه جاى هيچ شك و شبهه‌اى باقى نماند و نه تنها اجماع مسلّم علماى شيعه را بر این مطلب اثبات مى‌كند،بلكه بسيارى از اهل سنت را هم كه قائل به این مطلب بوده‌اند به عنوان مؤيد شيعه ذكر مى‌نمايد.

    كتاب داراى یک مقدمه و ده فصل و یک خاتمه است:

    1. مقدمه: شامل بيان انگيزه تأليف كتاب و مقام اجداد پيامبر و ابوطالب است.
    2. فصل‌هاى كتاب:
      فصل اول: در معناى ايمان و اثبات ايمان ابوطالب از راههاى مختلف.
      فصل دوم: ادلۀ قائلين به كفر ابوطالب از جمله آيۀ «إنك لا تهدي من أحببت» و جواب از آنها.
      فصل سوم: اثبات محبت پيامبر نسبت به ابوطالب كه با توجه به حرمت دوستى كفار ايمان ابوطالب را اثبات مى‌كند.
      فصل چهارم: كلمات و اشعار ابوطالب كه دلالت بر ايمان او مى‌كند.
      فصل پنجم: جريان مفقود شدن پيامبر و على عليهما‌السلام و امر ابوطالب به فرزندش جعفر بر نماز با آنان.
      فصل ششم: وفات ابوطالب و امر پيامبر به غسل و دفن او.....