الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوعة الإمام الهادي عليه‌السلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[فضائل الأشهر الثلاثة]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR01027J1.jpg|بندانگشتی|موسوعة الإمام الهادي عليه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR01514J1.jpg|بندانگشتی|فضائل الأشهر الثلاثة|175px]]


    '''موسوعة الإمام الهادي عليه‌السلام''' توسط گروه علمى مؤسسه ولى عصر(عج) شامل آقايان [[موسوی، محمد|سيد محمد موسوى]]، [[صالحی نجف‌آبادی، عبدالله|عبدالله صالحى]]، [[مهدى اسماعيلى]] و [[سيد ابوالفضل طباطبايى]]، تحت اشراف [[حسينی قزوينی، محمد|سيد محمد حسینى قزوينى]]، تأليف و در سال 1424ق منتشر شده است.
    '''فضائل الأشهر الثلاثة'''، از جمله آثار گران‌بهاى محدث جليل‌القدر، [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه قمى]]، معروف به [[شيخ صدوق]]، با تصحيح [[عرفانیان یزدی، غلامرضا|غلامرضا عرفانيان يزدى]] مى‌باشد كه در قرن چهارم و به زبان عربى نگاشته شده و به بيان فضايل سه ماه پربركت رجب، شعبان و رمضان، اختصاص يافته است.


    از جمله اهداف نگارندگان در اين دايرةالمعارف، بررسى موضوعات كلامى، فقهى، تاريخى و غير آن بر حسب كلام امام(ع) بوده است. بر اين اساس، هر حديث به‌طور كامل در باب مخصوص به آن گردآورى و در پاورقى به منابع آن اشاره شده است.
    چنان‌كه صاحب «[[الذریعة إلی تصانیف الشیعة|الذريعة]]» می‌گوید: «هركدام از فصل‌هاى اين كتاب، خود كتاب مستقلى است كه به دليل شباهت ابواب، هر سه در يك مجلد گرد آورده شده است».


    باب اول، داراى شش فصل بوده و در آن، احاديث مربوط به نسب و احوال امام هادى(ع)، از جمله تاريخ ولادت، اسامى، شمايل، مادر، همسران، فرزندان، اقوام، سن و مدت امامت و شهادت ايشان ذكر شده است.
    بخش اول این کتاب در فضيلت ماه رجب مى‌باشد. در روايتى از [[امام رضا(ع)]] به نقل از حسن بن فضال، چنين آمده است كه هركس روز اول ماه رجب را به طمع ثواب الهى روزه بگيرد، بهشت بر او لازم مى‌شود.


    امام هادى(ع) در سال 212 يا 213 يا 214ق در دومين يا سومين يا سيزدهمين روز ماه رجب، ولادت يافت و برخى نيمه يا 27 يا آخرين روز ذيحجه را روز ولادت آن حضرت دانسته‌اند. ولادت ايشان در محلى به نام «صربا» يا «صريا» در سه مايلى مدينه بوده است. اين محل، به دست شريف حضرت موسى بن جعفر(ع) احداث شده بود. آن حضرت در سال 220ق در حالى كه فقط شش سال و چند ماه داشت، مسئوليت خطیر امامت را عهده‌ار شد. مدت امامت ايشان، حدود 33 سال بود.
    در روايت ديگرى از پيامبر(ص) در اشاره به فضيلت ماه رجب، به نقل از انس بن مالك، چنين آمده است كه هركس يك روز از ماه رجب را از روى اعتقاد و ايمان و اميد به ثواب، روزه بدارد، خداوند بين او و آتش جهنم، هفتاد گودال فاصله قرار دهد كه عرض هر گودال، بين آسمان و زمين باشد.<div class="mw-ui-button">[[فضائل الأشهر الثلاثة|'''ادامه''']]</div>
     
    <div class="mw-ui-button">[[موسوعة الإمام الهادي عليه‌السلام|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۱۲

    فضائل الأشهر الثلاثة

    فضائل الأشهر الثلاثة، از جمله آثار گران‌بهاى محدث جليل‌القدر، ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه قمى، معروف به شيخ صدوق، با تصحيح غلامرضا عرفانيان يزدى مى‌باشد كه در قرن چهارم و به زبان عربى نگاشته شده و به بيان فضايل سه ماه پربركت رجب، شعبان و رمضان، اختصاص يافته است.

    چنان‌كه صاحب «الذريعة» می‌گوید: «هركدام از فصل‌هاى اين كتاب، خود كتاب مستقلى است كه به دليل شباهت ابواب، هر سه در يك مجلد گرد آورده شده است».

    بخش اول این کتاب در فضيلت ماه رجب مى‌باشد. در روايتى از امام رضا(ع) به نقل از حسن بن فضال، چنين آمده است كه هركس روز اول ماه رجب را به طمع ثواب الهى روزه بگيرد، بهشت بر او لازم مى‌شود.

    در روايت ديگرى از پيامبر(ص) در اشاره به فضيلت ماه رجب، به نقل از انس بن مالك، چنين آمده است كه هركس يك روز از ماه رجب را از روى اعتقاد و ايمان و اميد به ثواب، روزه بدارد، خداوند بين او و آتش جهنم، هفتاد گودال فاصله قرار دهد كه عرض هر گودال، بين آسمان و زمين باشد.