|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[ زاد المعاد]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR11841J1.jpg|بندانگشتی|مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام|175px]] | | [[پرونده:NUR19262J1.jpg|بندانگشتی|زاد المعاد|175px]] |
|
| |
|
| '''مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام''' تألیف [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابى‌بكر عبدالله بن محمد بن عبيد بن سفيان]] معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌الدنیا]] (متوفى 182ق) به روايت حسين بن صفوان برذعىّ است. اين اثر به زبان عربى مشتمل بر رواياتى مربوط به فضائل و زندگانى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] از ولادت تا شهادت و مباحث پيرامون آن است. | | '''زاد المعاد'''، اثر علامه [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]]، با تحقيق سيد حسن موسوى، شامل متن نمازها، دعاها، زيارات، مناجات و تعقيبات نمازها است كه به زبان عربى و در قرن يازدهم هجرى، نوشته شده است. |
|
| |
|
| كتاب در مجموع داراى 119 روايت است كه نویسنده آنها را با سند و از مآخذ مختلف تاريخى نقل كرده است. هر روايت تاريخى داستانى را درباره بخشى از ماجراى شهادت [[امام على(ع)]]، همين‌طور پيش‌زمينه‌ها و نيز آثار و تبعات آن گزارش نموده است. تمامى اين روايات توسط شخصى به نام حافظ حسين بن صفوان برذعى متوفاى 340ق به نقل از [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] روايت شده و نام او در آغاز همه اسناد ديده می‌شود در واقع وى راوى آثار [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] ست. | | كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده باب و يك خاتمه تنظيم شده است. |
|
| |
|
| راوى يا راويان هر خبرى بين [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] تا اصل خبر در آغاز بيشتر نقلها آمده است. برخى از آنها مورخان شيعى و برخى نيز به اصطلاح از عامه مى‌باشند. براى مثل اين سند: «... از جابر بن عبدالله جعفى، از محمد بن على [امام باقر]...» سپس متن وصيت امام على را به امام مجتبى(ع) نقل كرده است.
| | باب سوم، در هشت فصل، به بيان گوشه‌اى از فضايل و اعمال ماه مبارک رمضان، اختصاص يافته است. |
|
| |
|
| نخستين روايت از وقت بيرون آمدن [[امام على(ع)]] پيش از اذان صبح به سوى مسجد است كه مرغان برابر وى درآمدند و آواز سردادند. همراهان آنان را دور كردند اما حضرت فرمودند: مرانيد كه نوحه‌گرند.
| | عنوان فصول اين باب، عبارتند از: بيان فضيلت ماه مبارک رمضان؛ اشاره به حقيقت روزه و آنچه در آن معتبر مى‌باشد؛ ذكر سنت‌ها و آداب معتبر در روزه؛ شرايط و آداب دخول ماه مبارک رمضان؛ بيان اعمال هر شب و هر روز ماه مبارک رمضان؛ ذكر اعمال مختصر شب‌ها و روزهاى مخصوص اين ماه؛ دعاهاى مخصوص دهه آخر ماه رمضان و بيان نمازهاى شب و دعاهاى روز كه در اين ماه مشهور است. |
|
| |
|
| روايات مربوط به شهادت [[امام على(ع)]] در اين كتاب متفاوت نقل شده است در واقع، [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] جامع اين نقلهاست و درست همان‌طور كه در كتابى مانند [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاريخ طبرى]] ملاحظه مى‌كنيم، روايات متفاوت و متعارضى درباره يك واقعه آورده مى‌شود.
| | اعمال ليالى و ايام متبرک ماه شوال و ماه ذى‌القعده، در باب چهارم گنجانده شده است. از جمله ايام متبرک ماه شوال، روز عيد فطر است و شبش از جمله شب‌هاى شريف مى‌باشد كه در فضيلت ثواب عبادت و احياى آن، احاديث بسيار است و از پيامبر(ص) منقول است كه هركه شب عيد را احيا كند، در روزى كه دل‌ها از ترس مى‌ميرد، دل او نخواهد مرد. |
|
| |
|
| در روايت 12 به نقل از امام باقر(ع) آمده است: «آنگاه كه خداوند اراده كرد كه كرامت شهادت با ضربت ابن ملجم نصيب [[امام على(ع)]] شود، ابن ملجم شب را در مسجد بنى اسد بود. وقتى هوا تاريك شد به خانه‌اى از خانه‌هاى كنديان رفت. يك جمعه پيش از آن امام روى منبر از زبان رسول خدا(ص) نقل كرد كه آن حضرت به من فرمود: لايبغضك مؤمن و لا يحبك كافر. و افزود:من در خواب ديدم كه شيطانى ضربتى بر من زده و ريش مرا به خون سرم تر كرده است، اما اين مرا ناراحت نكرد... اين بود تا شب معهود كه ابن ملجم در كنارى كمين كرد. وقتى امام براى نماز وارد مسجد شد، ابن ملجم ضربه خود را فرود آورد. محمد بن حنيفه نزديك آن حضرت ايستاده بود، او را گرفت. مردم نيز بر ابن ملجم يورش بردند تا او را بكشند. [[امام على(ع)]] فرمود: صبر كنيد. او را نكشيد. اگر ماندم او را قصاص خواهم كرد يا خواهم بخشيد. اگر نماندم، همان اصل نفس در برابر نفس.در روايت 97 آمده است: عبدالملك بن سليمان گويد: به عطاء گفتم: آيا احدى از اصحاب رسول‌الله فقيه‌تر از على بود؟ گفت: نه والله من كسى را نمى‌شناسم.
| | <div class="mw-ui-button">[[زاد المعاد|'''ادامه''']]</div> |
| | |
| <div class="mw-ui-button">[[مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام|'''ادامه''']]</div> | |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۸
زاد المعاد، اثر علامه محمدباقر مجلسى، با تحقيق سيد حسن موسوى، شامل متن نمازها، دعاها، زيارات، مناجات و تعقيبات نمازها است كه به زبان عربى و در قرن يازدهم هجرى، نوشته شده است.
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده باب و يك خاتمه تنظيم شده است.
باب سوم، در هشت فصل، به بيان گوشه‌اى از فضايل و اعمال ماه مبارک رمضان، اختصاص يافته است.
عنوان فصول اين باب، عبارتند از: بيان فضيلت ماه مبارک رمضان؛ اشاره به حقيقت روزه و آنچه در آن معتبر مى‌باشد؛ ذكر سنت‌ها و آداب معتبر در روزه؛ شرايط و آداب دخول ماه مبارک رمضان؛ بيان اعمال هر شب و هر روز ماه مبارک رمضان؛ ذكر اعمال مختصر شب‌ها و روزهاى مخصوص اين ماه؛ دعاهاى مخصوص دهه آخر ماه رمضان و بيان نمازهاى شب و دعاهاى روز كه در اين ماه مشهور است.
اعمال ليالى و ايام متبرک ماه شوال و ماه ذى‌القعده، در باب چهارم گنجانده شده است. از جمله ايام متبرک ماه شوال، روز عيد فطر است و شبش از جمله شب‌هاى شريف مى‌باشد كه در فضيلت ثواب عبادت و احياى آن، احاديث بسيار است و از پيامبر(ص) منقول است كه هركه شب عيد را احيا كند، در روزى كه دل‌ها از ترس مى‌ميرد، دل او نخواهد مرد.
