الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[تاریخ فتح اندلس]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR02223J1.jpg|بندانگشتی|تاریخ فتح اندلس|175px]] | ||
''' | '''تاریخ فتح اندلس''' ترجمه فارسی «[[تاريخ افتتاح الاندلس|تاریخ افتتاح الاندلس]]»، اثر [[ابن قوطیه، محمد بن عمر|محمد بن عمر ابن قوطیّه]]، مورخ، محدث، لغوى و شاعر اندلسى سده سوم و چهارم هجرى است. | ||
این اثر، كه تاریخ اندلس را از فتح آن به دست مسلمانان در 93ق712/م. تا زمان فرمانروایى امیر عبدالرحمن در 299ق912/م. به اختصار در برگرفته، از اهمیت ویژه‌اى برخوردار بوده و همواره مورد استفاده محققان غربى و پژوهشگران مسلمان قرار گرفته است. | |||
[[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت]] در «[[ارشاد الأریب]]» و [[بغدادی، اسماعیل|اسماعیل بغدادى]] در «[[هدية العارفين، أسماء المؤلفين و آثار المصنفين|هدیة العارفین]]»، از كتاب حاضر به نام «تاریخ الأندلس» یاد كرده‌اند. | |||
در | این متن كهن تاریخى، بیشتر بدان سبب ارزشمند است كه اولاً: مؤلف، خود، اندلسى است و طبیعاً به اوضاع و احوال تاریخى و جغرافیایى این سرزمین آشناتر و آگاهتر است. ثانیاً: معاصر با امویان اندلس است و این خود، بر اعتبار گفته‌هاى تاریخى او مى‌افزاید. ثالثاً: در این كتاب، گاه و بیگاه مطالبى به چشم مى‌خورد كه به ندرت مى‌توان آنها را در دیگر آثار تاریخى یافت. تنها كتابى كه ممكن است از این لحاظ با آن برابرى كند، شاید «اخبار مجموعه» باشد.نویسنده در ابتداى كتاب، به بیان انگیزه‌هاى اولیه حمله و فتح اندلس پرداخته و سپس، چگونگى پیشروى مسلمان‌ها در اروپا و توقف ناگهانى فتوحات كه ظاهراً بدلیل اختلاف نظر موجود در مركز خلافت اسلامى بوده را به اختصار شرح داده است.نیروهایى كه براى فتح بخش غربى اروپا بسیج شده بودند، از ملل و عواملى تشكیل شده بودند كه عمدتاًً شامل اعراب مركز خلافت- كه به شمال آفریقا مهاجرت كرده بودند- و بربرهاى آفریقا مى‌شدند. <div class="mw-ui-button">[[تاریخ فتح اندلس|'''ادامه''']]</div> | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۳۶
تاریخ فتح اندلس ترجمه فارسی «تاریخ افتتاح الاندلس»، اثر محمد بن عمر ابن قوطیّه، مورخ، محدث، لغوى و شاعر اندلسى سده سوم و چهارم هجرى است.
این اثر، كه تاریخ اندلس را از فتح آن به دست مسلمانان در 93ق712/م. تا زمان فرمانروایى امیر عبدالرحمن در 299ق912/م. به اختصار در برگرفته، از اهمیت ویژه‌اى برخوردار بوده و همواره مورد استفاده محققان غربى و پژوهشگران مسلمان قرار گرفته است.
یاقوت در «ارشاد الأریب» و اسماعیل بغدادى در «هدیة العارفین»، از كتاب حاضر به نام «تاریخ الأندلس» یاد كرده‌اند.
این متن كهن تاریخى، بیشتر بدان سبب ارزشمند است كه اولاً: مؤلف، خود، اندلسى است و طبیعاً به اوضاع و احوال تاریخى و جغرافیایى این سرزمین آشناتر و آگاهتر است. ثانیاً: معاصر با امویان اندلس است و این خود، بر اعتبار گفته‌هاى تاریخى او مى‌افزاید. ثالثاً: در این كتاب، گاه و بیگاه مطالبى به چشم مى‌خورد كه به ندرت مى‌توان آنها را در دیگر آثار تاریخى یافت. تنها كتابى كه ممكن است از این لحاظ با آن برابرى كند، شاید «اخبار مجموعه» باشد.نویسنده در ابتداى كتاب، به بیان انگیزه‌هاى اولیه حمله و فتح اندلس پرداخته و سپس، چگونگى پیشروى مسلمان‌ها در اروپا و توقف ناگهانى فتوحات كه ظاهراً بدلیل اختلاف نظر موجود در مركز خلافت اسلامى بوده را به اختصار شرح داده است.نیروهایى كه براى فتح بخش غربى اروپا بسیج شده بودند، از ملل و عواملى تشكیل شده بودند كه عمدتاًً شامل اعراب مركز خلافت- كه به شمال آفریقا مهاجرت كرده بودند- و بربرهاى آفریقا مى‌شدند.