الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ضوابط الأصول]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[رسائل حجابيه]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR14066J1.jpg|بندانگشتی|ضوابط الأصول|175px]]
    [[پرونده:NUR11194J1.jpg|بندانگشتی|رسائل حجابيه|175px]]


    '''ضوابط الأصول''' اثر [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|آیت‌الله سيدابراهيم موسوى قزوينى]]، تقريرات درس اصول [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء]] است كه به چاپ سنگى منتشر شده است.
    '''رسائل حجابيه (شصت سال تلاش علمى در برابر بدعت كشف حجاب)''' مجموعه 33 رساله و كتاب است كه از سال 1290 تا 1348ش درباره حجاب نوشته شده و توسط جناب آقاى [[جعفریان، رسول|رسول جعفريان]] و به زبان فارسى گرد آمده است.


    مؤلف در مقدمه كتاب به بررسى تعاريف علم اصول و فقه پرداخته و علم اصول فقه را مقدمه فقه معرفى كرده است. اينك به برخى از مباحث اصولى كه در قالب ضابطه به رشته تحرير درآمده است، به اختصار اشاره مى‌شود:
    به دليل طرح كشف حجاب كه پس از مشروطيت اوج گرفت، بسيارى از علما و دانشمندان اسلامى به دفاع از حجاب پرداختند و آثار زيادى در اين باب تدوين شد. مؤلف، اين آثار را از منابع مختلف گردآورى و ضمن تحقيق و تصحيح، آنها را به چاپ رسانده است.


    # وضع: براساس نظر مشهور، وضع تعيين لفظ به ازاء شى براى دلالت بر آنست. وضع به اعتبار موضوع به شخصى و نوعى تقسيم مى‌شود.
    رساله‌ها و كتاب‌هاى اين مجموعه دو جلدى مختلف است. برخى رساله‌ها به جنبه‌هاى اجتماعى حجاب پرداخته‌اند و تعدادى از آنها نيز به مباحث علمى و فقهى اختصاص دارند.
    # بعد از ثبوت استعمال الفاظ شرعى در ماهيات مخترعه آيا از باب حقيقت است يا مجاز؟ اقوال مختلفى در اين‌باره وجود دارد كه نظر مؤلف به تفصيل بين الفاظ وارده در كتاب و سنت است.
     
    # متبادر از امر، طلب عالى از دانى است لكن تبادر اطلاقى كاشف از عدم صحت سلب امر از دانى به عالى است.
    مؤلف، در مقدمه مفصلى كه بر اين رساله‌ها نگاشته است به نخستين برخوردها با پديده بى‌حجابى اشاره مى‌كند.
    # نهى مولوى تحريمى به عبادت بما هى عبادة، مقتضى فساد آن است چون نهى دلالت بر حرمت ذاتى دارد و با صحت جمع نمى‌شود. نهى در معاملات اقتضاى فساد و بطلان آن را ندارد چون معاملات از اسباب شرعى و احكام وصفى هستند و صحت آنها عبارت از ترتب اثر است و منافاتى بين صحت به اين معنى همراه حرمت نيست. پس اگر كسى بگويد: نكاح اخت حرام است و فساد از آن فهم مى‌شود در جواب گفته مى‌شود كه فهم فساد اينجا به سبب قرينه است و آن غلبه فساد محرمات نسبيه و رضاعيه است.
     
    # اجماع سكوتى در نزد اماميه و محققان عامه حجت نيست چون اجماع معتبر در نزد اماميه همان اتفاق كاشف از قول معصوم است ولى سكوت اعم از اتفاق است. <div class="mw-ui-button">[[ضوابط الأصول|'''ادامه''']]</div>
    وى معتقد است رساله ناصريه، رساله ميزان الملل و رساله اتحاد اسلام از جمله اولين آثارى است كه در زمينه مبارزه با بى‌حجابى به نگارش درآمده است.
     
    هم‌چنين به روش بحث و استدلالى كه در اين رساله‌ها آمده است اشاره مى‌كند. به اعتقاد وى در نگارش اين رساله‌ها نوعى از عقل‌گرايى در قضاياى كلامى و فقهى و تاريخى مشهود است و اين روى‌كرد به دليل ورود تجدد به ايران بوده.
     
    علماى اين دوره براى پاسخ گويى به اشكالات نسل جديد متأثر از تجدد، جهت گيرى استدلال‌هاى فقهى خود را متناسب با اين فضا تغيير دادند و در كنار استدلال به قرآن و حديث، از تفهيم عقلايى و بيان فلسفه حجاب نيز بهره گرفتند. <div class="mw-ui-button">[[رسائل حجابيه|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۸

    رسائل حجابيه

    رسائل حجابيه (شصت سال تلاش علمى در برابر بدعت كشف حجاب) مجموعه 33 رساله و كتاب است كه از سال 1290 تا 1348ش درباره حجاب نوشته شده و توسط جناب آقاى رسول جعفريان و به زبان فارسى گرد آمده است.

    به دليل طرح كشف حجاب كه پس از مشروطيت اوج گرفت، بسيارى از علما و دانشمندان اسلامى به دفاع از حجاب پرداختند و آثار زيادى در اين باب تدوين شد. مؤلف، اين آثار را از منابع مختلف گردآورى و ضمن تحقيق و تصحيح، آنها را به چاپ رسانده است.

    رساله‌ها و كتاب‌هاى اين مجموعه دو جلدى مختلف است. برخى رساله‌ها به جنبه‌هاى اجتماعى حجاب پرداخته‌اند و تعدادى از آنها نيز به مباحث علمى و فقهى اختصاص دارند.

    مؤلف، در مقدمه مفصلى كه بر اين رساله‌ها نگاشته است به نخستين برخوردها با پديده بى‌حجابى اشاره مى‌كند.

    وى معتقد است رساله ناصريه، رساله ميزان الملل و رساله اتحاد اسلام از جمله اولين آثارى است كه در زمينه مبارزه با بى‌حجابى به نگارش درآمده است.

    هم‌چنين به روش بحث و استدلالى كه در اين رساله‌ها آمده است اشاره مى‌كند. به اعتقاد وى در نگارش اين رساله‌ها نوعى از عقل‌گرايى در قضاياى كلامى و فقهى و تاريخى مشهود است و اين روى‌كرد به دليل ورود تجدد به ايران بوده.

    علماى اين دوره براى پاسخ گويى به اشكالات نسل جديد متأثر از تجدد، جهت گيرى استدلال‌هاى فقهى خود را متناسب با اين فضا تغيير دادند و در كنار استدلال به قرآن و حديث، از تفهيم عقلايى و بيان فلسفه حجاب نيز بهره گرفتند.