الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۲

سید محمدحسین شهریار

شهریار، سید محمدحسین

سید محمدحسین بهجت تبریزی (1285- 1367ش) متخلص به شهریار، شاعر ایران اهل آذربایجان بود که به زبان‌های فارسی و ترکی، شعر می‌سرود. مهم‎ترین اثر او، منظومه «حیدربابایه سلام» می‌باشد. وی در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی تبحر داشت اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‎های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.

شهریار شاعری است یکه‌تاز در میدان توحید و وادی عرفان که عمق اعتقادات او را در اشعاری همچون صدای خدا، قیام محمد، مناجات، علی و شب، علی ای همای رحمت، شریح قاضی، کاروان کربلا، هدیه عید غدیر، اسلام و خدمت اجتماع، جهاد و... می‌توان دریافت.

لطف سخن شهریار، به چیرگی بی‌نظیر او در سرودن شعر به دو زبان «دری و آذری» بود و این نکته او را در میان اقران و شاعران معاصر ایران، ممتاز کرده بود.

حمدحسین شهریار در نهم مرداد 1367ش به بیمارستان مهر تهران منتقل شد و در سحرگاه 27 شهریور 1367ش، چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش روز 28 شهریورماه، در میان انبوه جمعیت به تبریز منتقل و در مقبرةالشعراء تبریز به خاک سپرده شد.

27 شهریور روز درگذشت شهریار، «روز شعر و ادب فارسی» نام‎‎گذاری شده است.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[شریفی اشکوری، الیاس|آیت‌الله شریفی اشکوری]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[شهریار، سید محمدحسین|سید محمدحسین شهریار]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR19467.jpg|بندانگشتی|شریفی اشکوری، الیاس|175px]]
+[[پرونده:NUR14798.jpg|بندانگشتی|شهریار، سید محمدحسین|175px]]
-'''الیاس شریفی اشکوری''' (1315-1400ش)، فقیه، اصولی، از علمای اشکورات گیلان، از شاگردان [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]]، [[بجنوردی، سید حسن|سید میرزا حسن موسوی بجنوردی]]، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|آیت‌الله محمدرضا گلپایگانی]]
+'''سید محمدحسین بهجت تبریزی''' (1285- 1367ش) متخلص به شهریار، شاعر ایران اهل آذربایجان بود که به زبان‌های فارسی و ترکی، شعر می‌سرود. مهم‎ترین اثر او، منظومه «حیدربابایه سلام» می‌باشد. وی در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی تبحر داشت اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‎های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.
-ادبیات و برخی کتب سطح را نزد مرحوم [[مدرس افغانی، محمدعلی|مدرس افغانی]] و شیخ [[عبدالصمد محقق یزدی]] آموخت. علوم ریاضی و هیئت را از محضر شیخ [[مرتضی فقیهی]] و آیت‌الله شیخ [[شعبان‌علی دیوشلی]] و مرحوم [[جلیل]] بهره برد. کلام و حکمت را از محضر شیخ کاظم تبریزی و شیخ محمدصادق تنکابنی و شیخ محمدفاضل قاینی فراگرفت.
+شهریار شاعری است یکه‌تاز در میدان توحید و وادی عرفان که عمق اعتقادات او را در اشعاری همچون صدای خدا، قیام محمد، مناجات، علی و شب، علی ای همای رحمت، شریح قاضی، کاروان کربلا، هدیه عید غدیر، اسلام و خدمت اجتماع، جهاد و... می‌توان دریافت.
-برای یادگیری سطوح عالی فقه و اصول در درس‌های آیات عظام [[سید عبدالهادی شیرازی]]، [[سید ابراهیم اصطهباناتی]]، [[بجنوردی، سید حسن|سید میرزا حسن موسوی بجنوردی]] و [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] شرکت کرد.
+لطف سخن شهریار، به چیرگی بی‌نظیر او در سرودن شعر به دو زبان «دری و آذری» بود و این نکته او را در میان اقران و شاعران معاصر ایران، ممتاز کرده بود.
-وی پس از سال‌ها تحصیل در نجف به ایران و حوزۀ علمیه قم بازگشت و برای تکمیل درس‌های فقه و اصولش از محضر آیات عظام [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|آیت‌الله محمدرضا گلپایگانی]] و [[فانی اصفهانی، سید علی|آیت‌الله سیدعلی علاّمه فانی]] صاحب الإبتکارات بهره برد.
+حمدحسین شهریار در نهم مرداد 1367ش به بیمارستان مهر تهران منتقل شد و در سحرگاه 27 شهریور 1367ش، چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش روز 28 شهریورماه، در میان انبوه جمعیت به تبریز منتقل و در مقبرةالشعراء تبریز به خاک سپرده شد.
-سرانجام در روز سه شنبه 23 شهریور 1400ش برابر با 7 صفر سال 1443ق در سن 85 سالگی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت و پس از تشییع و اقامه نماز میت بر پیکر ایشان توسط [[سید محمدمهدی میرباقری]] در حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شد.<div class="mw-ui-button">[[شریفی اشکوری، الیاس|'''ادامه''']]</div>
+شهریور روز درگذشت شهریار، «روز شعر و ادب فارسی» نام‎‎گذاری شده است.<div class="mw-ui-button">[[شهریار، سید محمدحسین|'''ادامه''']]</div>