|
|
(۲۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیتالله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR18432J1.jpg|بیقاب|چپ|ویژگیهای معلم خوب|175px]] |
| [[پرونده:NUR00058.jpg|بندانگشتی|یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|175px]] | |
|
| |
|
| '''سيد محمدكاظم طباطبایی يزدى''' (۱۲۴۷-۱۳۳۷ق)، فقیه، مجتهد، مرجعیت عامه شیعه بعد از رحلت [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، نویسنده کتاب [[العروة الوثقی و بهامشها تعليقات أعلام العصر و مراجع الشيعة الإمامية|العروة الوثقی]] | | '''ويژگىهاى معلم خوب'''، اثر آيتالله [[مظاهری، حسین|حسين مظاهرى]]، مشتمل بر بيان، توضيح و تشريح صفات و ويژگىهايى است كه وجود آنها در يك معلم خوب و نمونه، لازم است. |
| | كتاب، به زبان فارسى و در سال 1370ش، تدوين شده است. |
|
| |
|
| در سال 1247ق، در روستای «كسنويه» يزد پا به عرصه گيتى نهاد. از همان زمان، بزرگى در چهره كوچكش نمايان بود و با تولدش، رشتههاى اميد را در قلب پدر و مادر خويش محكم ساخت. پدرش به تبرک نام رسول خدا(ص) و با ياد امام هفتم شیعیان، او را محمدكاظم نام نهاد. | | در درس اول، مقام و منزلت معلم بيان گرديده است. نویسنده در اين فصل، به دنبال يافتن پاسخ اين پرسش است كه چه بايد بكنيم تا معلم خوبى شويم؟ وى در پاسخ، به اين نكته اشاره مىكند كه براى تحقق اين امر، بايد شرايطى در انسان فراهم شود كه شرط اول آن، اين است كه معلم، قدر خود را دانسته و منزلت خويش را بشناسد؛ يعنى مواظب باشد تا اولا، خود را ارزان نفروشد؛ ثانيا، احساس مسئوليت كند؛ چون قدر و منزلت، هرچه بالاتر باشد، مسئوليت سنگينتر است. |
|
| |
|
| سيد محمد كاظم، ابتدا درس علامه [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقر نجفى]] فرزند [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|شيخ محمدتقى نجفى]]، نویسنده كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالمالدين|هداية المسترشدين]]» را بر درس ساير علما ترجيح داد. و از محضر اساتيدى چون آیتالله [[خوانساری، سید محمدباقر بن زینالعابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]] و برادرش آیتالله حاج ميرزا هاشم خوانسارى و آیتالله محمد جعفر آبادهاى استفادههاى فراوانى برد.
| | درس دوم، به بحث از والاترين عبادت، اختصاص يافته است. نویسنده، معتقد است در اسلام، خدمت به خلق خدا، برترين عبادات است و از آنجا كه معلمى، خدمت به جامعه مىباشد، از ارزش فراوانى برخوردار بوده و روايات بسيارى از ائمه(ع) رسيده است كه بر اساس آنها، خدمت به جامعه، خصوصاً خدمات معنوى، ارجمند تلقى شدهاند.<span id="mp-more">[[ویژگیهای معلم خوب|'''ادامه ...''']]</span> |
| | |
| سيد محمدكاظم در سال 1281ق، با اجازه و معرفى استادش آیتالله شيخ محمدباقرنجفى، به همراه چند تن از علما به نجف اشرف هجرت كرد و در آنجا از محضر بزرگانى همچون آیتالله [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|سيد محمدحسن شيرازى]] (ميرزاى بزرگ) فتوادار تحريم تنباكو، آیتالله شيخ راضى و آیتالله شيخ مهدى جعفرى و آیتالله شيخ مهدى آل كاشف الغطا استفادههاى علمى و توشه معنوى فراوانى كسب نمود.
| |
| | |
| استاد هيچگاه از تدريس غافل نبود. وى بعد از هجرت [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] به سامرا بهطور رسمى حوزه درس خود را در نجف تشكيل داد و به تدريس دروس خارج فقه و اصول كه مرحله نهايى تحصيلات حوزوى است، پرداخت. ديرى نپاييد كه شاگردان زيادى در درس ايشان حاضر شدند، بهطورى كه عدد آنان را تا دويست نفر ذكر كردهاند.
| |
| | |
| برخى از معروفترين شاگردان وى عبارتند از: آیتالله [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى(مؤسس حوزه علمیه قم)، [[بروجردی، حسین|آیتالله سيد حسين بروجردى]] (مرجع تقليد شیعیان جهان)، [[مدرس، سید حسن|آیتالله مجاهد سيد حسن مدرس]]، آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]]، آیتالله حاج آقا حسين قمى، [[شرفالدین، سید عبدالحسین|آیتالله سيد عبدالحسين شرفالدين عاملى]]، [[خوانساری، سید محمدتقی|آیتالله سيد محمدتقى خوانسارى]]، [[موسوی خوانساری، سید احمد|آیتالله سيد احمد خوانسارى]]، [[آل کاشفالغطاء، محمدحسین|آیتالله شيخ محمدحسین كاشف الغطا]]، [[کاشفالغطاء، احمد|آیتالله شيخ احمد كاشف الغطا]]، [[آیتالله شيخ محمدتقى بافقى]]، [[آشتیانی، مهدی|آیتالله ميرزا مهدى آشتيانى]] و.....<div class="mw-ui-button">[[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|'''ادامه''']]</div>
| |
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۶
ويژگىهاى معلم خوب، اثر آيتالله حسين مظاهرى، مشتمل بر بيان، توضيح و تشريح صفات و ويژگىهايى است كه وجود آنها در يك معلم خوب و نمونه، لازم است.
كتاب، به زبان فارسى و در سال 1370ش، تدوين شده است.
در درس اول، مقام و منزلت معلم بيان گرديده است. نویسنده در اين فصل، به دنبال يافتن پاسخ اين پرسش است كه چه بايد بكنيم تا معلم خوبى شويم؟ وى در پاسخ، به اين نكته اشاره مىكند كه براى تحقق اين امر، بايد شرايطى در انسان فراهم شود كه شرط اول آن، اين است كه معلم، قدر خود را دانسته و منزلت خويش را بشناسد؛ يعنى مواظب باشد تا اولا، خود را ارزان نفروشد؛ ثانيا، احساس مسئوليت كند؛ چون قدر و منزلت، هرچه بالاتر باشد، مسئوليت سنگينتر است.
درس دوم، به بحث از والاترين عبادت، اختصاص يافته است. نویسنده، معتقد است در اسلام، خدمت به خلق خدا، برترين عبادات است و از آنجا كه معلمى، خدمت به جامعه مىباشد، از ارزش فراوانى برخوردار بوده و روايات بسيارى از ائمه(ع) رسيده است كه بر اساس آنها، خدمت به جامعه، خصوصاً خدمات معنوى، ارجمند تلقى شدهاند.ادامه ...