الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR10225.jpg|بی‌قاب|چپ|نمازی، عبدالنبی|175px]]
    [[پرونده:NUR00153.jpg|بی‌قاب|چپ|امام رضا علیه‌السلام|175px]]


    '''عبدالنبی نمازی''' (1327- 1402شنماینده مجلس خبرگان رهبری در دوره دوم و سوم از استان بوشهر، دادستان کل کشور در سال‌های 80 تا 83، نماینده [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبری]] و امام جمعه کاشان از سال 85، نماینده مجلس خبرگان رهبری از استان تهران دوره چهارم، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رئیس حوزه علمیه کاشان
    '''ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳قملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر  علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم  علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.


    شیخ عبدالنبی نمازی از مدافعان قیام [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] بوده؛ لذا در آن ایام برای روشنگری در مناطقی از ایران سخنرانی کرده است.
    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.


    وی در سال 1352ش، در ایام دهه محرم، پس از سخنرانی، دستگیر و در کلانتری بازداشت شد و فردا به سازمان امنیت منتقل و پس از بازجویی‌های طولانی و متعدد به زندان عادل‌آباد در شیراز انتقال یافت. پس از چندی به دلیل حمایت بعضی از علمای بزرگ شیراز از او، از زندان آزاد گردید.
    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.


    پس از مدتی به دلیل ناامن شدن شیراز برای ایشان، در سال ‌1355ش، به شهر بندرعباس سفر کرده و به تبلیغ و روشنگری مشغول گشت. در آنجا نیز جلسه سخنرانی او تعطیل شد و به قم بازگشت و مدتی بعد در دهه محرم روانه تهران و مسجد پامنار گشت. در آنجا نیز به علت مشکلاتی که دستگاه امنیتی برایش فراهم کرد، تصمیم گرفت تعطیلات حوزه را در قم بماند و کارهای علمی را دنبال کند؛ تا اینکه در سال 1357ش، انقلاب اسلامی پیروز شد و نظام سلطنتی شاه سقوط کرد.
    مشهور است كه به هنگام ورود حضرت رضا علیه‌السلام به نیشابور طالبان علم و محدثان دور محفۀ آن حضرت كه بر استرى نهاده شده بود جمع شدند و از ایشان خواستند كه حدیثى بر آنها املا فرماید.


    در سال 1368، از سوی نماینده [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام خمینی(ره)]]، سمت مشاوره نمایندگی حضرت امام به ایشان واگذار گردید و پس از رحلت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[خامنه‌ای، سید علی|حضرت آیت‌الله خامنه‌ای]]، ایشان را به سمت آموزش‌های عقیدتی سیاسی سپاه منصوب نمودند.
    حضرت حدیثى بطور مسلسل از آباء طاهرین خود از رسول‌اللّه صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم و جبرئیل از قول خداوند روایت كرد كه «كلمة لا إله إلا اللّه حصنی و من دخل حصنی أمن من عذابی» یعنى كلمۀ توحید یا لا إله إلا اللّه حصار و باروى مستحكم من است و هر كه به درون حصار من رفت از عذاب من در امان ماند. این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمۀ اطهار  علیهم‌السلام تا حضرت رسول صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم به حدیث «سلسلة الذهب» معروف شده است.<span id="mp-more">[[امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>
     
    سرانجام ایشان در روز یکشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۲ش برابر با 16 رجب 1445ق درگذشت.<span id="mp-more">[[نمازی، عبدالنبی|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۹

    امام رضا علیه‌السلام

    ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.

    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.

    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.

    مشهور است كه به هنگام ورود حضرت رضا علیه‌السلام به نیشابور طالبان علم و محدثان دور محفۀ آن حضرت كه بر استرى نهاده شده بود جمع شدند و از ایشان خواستند كه حدیثى بر آنها املا فرماید.

    حضرت حدیثى بطور مسلسل از آباء طاهرین خود از رسول‌اللّه صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم و جبرئیل از قول خداوند روایت كرد كه «كلمة لا إله إلا اللّه حصنی و من دخل حصنی أمن من عذابی» یعنى كلمۀ توحید یا لا إله إلا اللّه حصار و باروى مستحكم من است و هر كه به درون حصار من رفت از عذاب من در امان ماند. این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمۀ اطهار علیهم‌السلام تا حضرت رسول صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم به حدیث «سلسلة الذهب» معروف شده است.ادامه ...