الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم

    از ویکی‌نور
    < الگو:صفحهٔ اصلی
    مطهری، مرتضی

    مرتضى مطهرى (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان آیت‌الله بروجردى، امام خمینی و علامه سید محمدحسین طباطبایی

    در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر آیت‌الله ‌العظمى بروجردى (در فقه و اصول) و امام خمینی(ره) (به مدت دوازده سال در فلسفه ملا صدرا و عرفان و اخلاق و اصول) و علامه سید محمدحسین طباطبائى (در فلسفه بوعلى و فلسفه تطبیقى) بهره گرفت. استاد شهید مدتى نیز از محضر آیت‌الله حاج میرزا على‌آقا شیرازى در اخلاق و عرفان بهره‌هاى معنوى فراوان برد. از اساتید دیگر استاد مطهرى مى‌توان از مرحوم آیت‌الله سید محمد حجت (در اصول) و مرحوم آیت‌الله سید محمد محقق داماد (در فقه) نام برد. وى در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعى و سیاسى نیز مشارکت فعال داشت.

    از سال 1341 که نهضت امام خمینى(ره) آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود؛ به‌طورى‌که مى‌توان سازماندهى قیام پانزده خرداد در تهران و هماهنگى آن با رهبرى امام را مرهون تلاش‌هاى او و یارانش دانست. در ساعت 1 بعد از نیمه شب روز چهارشنبه پانزده خرداد 1342، به دنبال یک سخنرانى مهیج علیه شخص محمدرضا شاه به‌وسیله پلیس دستگیر شده و به‌همراه تعدادى از روحانیون تهران زندانى گردید. پس از 43 روز به دنبال مهاجرت علماى شهرستان‌ها به تهران و فشار مردم، به‌همراه سایر روحانیون از زندان آزاد شد.

    پس از تبعید امام خمینى به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد. به‌طور کلى استاد شهید که به یک نهضت اسلامى معتقد بود، نه به هر نهضتى، براى اسلامى کردن محتواى نهضت، تلاش‌هاى ایدئولوژیک بسیارى نمود و با کج‌روى‌ها و انحرافات مبارزه سرسختانه کرد.....