ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)

    از ویکی‌نور
    نهج‌البلاغة
    ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)
    پدیدآورانعلی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول (نویسنده)

    شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده)

    آیتی، عبدالمحمد (مترجم)
    عنوان‌های دیگرنهج‌البلاغة. فارسی - عربی
    ناشردفتر نشر فرهنگ اسلامی
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1378 ش
    چاپ3
    شابک964-430-598-1
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf



    ترجمه نهج‌البلاغه از آقاى عبدالمحمد آیتی از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است.

    وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند.

    هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى

    چون به دست آمدى اى لقمه از حوصله بيش

    از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند.

    و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغة» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغة» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم.

    اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم.

    مترجم اين ترجمه را در هفدهم اسفند سال هزار و سيصد و هفتاد و سه هجرى شمسى برابر با ششم شوّال سال هزار و چهار صد و پانزده هجرى قمرى به پايان رسانيده است.

    منابع مقاله

    1. متن و مقدمه كتاب.
    2. آدرس مقاله در پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله كتاب ماه ادبيات و فلسفه، دى 1377 - شماره 15 با عنوان مقاله آيتى از زبان آيتى.





    وابسته‌ها