نمایش مبدأ برای حاشية المختصر النافع

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR00111J1.jpg
| عنوان =حاشیة المختصر النافع
| عنوان‌های دیگر =الـمختصر النافع. شرح
| پدیدآوران = 
[[پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامی(دفتر تبلیغات اسلامی)]] (محقق)

[[شهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏182‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏3‎‏ ‎‏م‎‏3035
| موضوع =
فقه جعفری - قرن 7ق.

حلی، جعفر بن حسن، 602 - 676ق. مختصر النافع فی فقه الامامیه - نقد و تفسیر
| ناشر = 
[[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1380 ش یا 1422 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00111AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| شابک =964-424-891-0
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =492
| کتابخوان همراه نور =00111
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''حاشية المختصر النافع'''، شرح کتاب «المختصر النافع» [[حلی، جعفر بن حسن|جعفر بن حسن حلی]](602-676ق) معروف به [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است. این شرح توسط [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|زین‌الدین بن علی عاملی]](911-966ق) معروف به شهید ثانی صورت گرفته و پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی آن را مورد تحقیق قرار داده و منتشر نموده است.


[[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (602 - 676 ق) پس از نگارش كتاب [[شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام|شرائع الإسلام]]، تلخيص آن را با نام «[[المختصر النافع في فقه الإمامية|المختصر النافع]]» يا «النافع في مختصر الشرائع» به رشته‌ى تحرير درآورد. المختصر النافع با وجود حجم اندك از مهم‌ترين كتب فقهى اماميه شمرده مى‌شود و به همين سبب شروح و حواشى متعددى بر آن نوشته شده است که حاشیة المختصر النافع یکی از آنهاست.

==روش شارح==
حاشيه‌ [[شهيد ثانى]] از كوتاه‌ترين حواشى كتاب المختصر النافع است كه محشى به توضیح نكات مبهم كتاب پرداخته است. شهيد در اين حاشيه قسمت‌هايى را از عبارات محقق كه نياز به توضيح داشته‌اند مورد توجه قرار داده و توضيحاتى از قبيل بيان معناى لغات، شرح مطلقات، مبهمات و مجملات؛ و توضیح ادله‌ برخى احكام ارائه نموده و در مواردى نظر ماتن را تأييد يا رد كرده است.<ref>مقدمه تحقیق، ص7</ref>.



روش شهید ثانی در این کتاب چنین است او ذیل هر عنوان، ابتدا بخشی از متن کتاب مختصر النافع را در گیومه با لفظ قوله آورده سپس توضیحات یا فتوای خود را ارائه می‌کند.

ایشان در ذیل عنوان احکام احتضار می‌نویسد:

قوله: «استقبال الميت بالقبلة علی الأحوط قولین» الوجوب قوی.

قوله: «و باطن رجلیه اليها» بحیث لو جلس کان وجهه اليها<ref>متن کتاب، ص19</ref>.

شارح در متن اول، نظر فتوایی خود را در مورد محتضر بیان نموده و گفته است که واجب است میت را روبه‌قبله بخوابانند. در این مورد، هرچند محقق حلی دو نظریه را مطرح نموده، ولی شارح نظریه وجوب را انتخاب و در قالب فتوا ارائه داده است.

شارح در متن دوم، کیفیت خوابیدن محتضر را بعد از «و باطن رجلیه اليها» توضیح داده است.

==وضعیت کتاب==
اين كتاب توسط مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه‌ى علميه‌ى قم در سال 1380 هجرى شمسى به چاپ رسيده است. اساس اين چاپ نسخه‌ى خطى موجود در كتابخانه‌ى دانشگاه تهران بوده و در مواردى كه اين نسخه اشكالى داشته از نسخه‌هاى خطى موجود در كتابخانه‌ى آيت‌الله گلپايگانى و كتابخانه‌ى مدرسه‌ى فيضيه استفاده شده است.<ref>همان، ص7-8</ref>.


==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب



[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده: فقه و اصول]]
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه شیعه]]