سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه اند،' به 'ه‌اند،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می رس' به ' می‌رس') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]- (علیه‌آلاف‌تحیت‌والسلام) - کتاب‌های فراوانی از سوی علمای اسلامی و غیر اسلامی نوشته شده است، اما هرقدر درباره‌ی آن حضرت نوشته و گفته شود باز کم است. شاهد این سخن کلام نورانی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که فرمود: «اگر تمامی باغ‌ها، قلم و دریاها مرکب، و همه اجنه حسابگر و تمام انسان‌ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب علیه‌السلام]] نخواهند بود». اما با این حال در روایت دیگر می‌فرمایند: «خداوند برای برادرم علی فضائل بی شماری قرار داده است که اگر کسی از روی اعتقاد، یکی از آن فضائل را بیان نماید، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می بخشد، اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بنویسد، تا هنگامی که آن نوشته باقی است، ملائکه برای او استغفار می‌کنند، و اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهانی را که از راه گوش انجام داده است می بخشد، و اگر کسی به نوشته‌ای درباره‌ی فضائل علی علیه‌السلام نگاه کند، خداوند از تمام گناهانی که از راه چشم کسب کرده است در می‌گذرد». | در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]- (علیه‌آلاف‌تحیت‌والسلام) - کتاب‌های فراوانی از سوی علمای اسلامی و غیر اسلامی نوشته شده است، اما هرقدر درباره‌ی آن حضرت نوشته و گفته شود باز کم است. شاهد این سخن کلام نورانی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که فرمود: «اگر تمامی باغ‌ها، قلم و دریاها مرکب، و همه اجنه حسابگر و تمام انسان‌ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب علیه‌السلام]] نخواهند بود». اما با این حال در روایت دیگر می‌فرمایند: «خداوند برای برادرم علی فضائل بی شماری قرار داده است که اگر کسی از روی اعتقاد، یکی از آن فضائل را بیان نماید، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می بخشد، اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بنویسد، تا هنگامی که آن نوشته باقی است، ملائکه برای او استغفار می‌کنند، و اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهانی را که از راه گوش انجام داده است می بخشد، و اگر کسی به نوشته‌ای درباره‌ی فضائل علی علیه‌السلام نگاه کند، خداوند از تمام گناهانی که از راه چشم کسب کرده است در می‌گذرد». | ||
باید اذعان کرد که با وجود این همه رشد علمی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان علی علیه‌السلام]] این قرآن ناطق همچون قرآن صامت همچنان ناشناخته است و بشر به عمق و ژرفای آن نرسیده است. علمای عالم با همه‌ی فضل و دانش والایشان آنچه در حجاب وجود خود و در آیینه محدود نفسانیت خویش از آن جلوه تام حق دریافت کرده‌اند، علی علیه‌السلام غیر از آن است. واقعا انسان نمی تواند با این سرمایه‌ای علمی و معرفتی به ظاهر رشده کرده و در واقع محدود خود درباره‌ی شخصیت و حقیقت ناشناخته‌ی [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام]] صحبت کند، شاید به همین جهت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیر مؤمنان فرمود:«ای [[امام علی علیه‌السلام|علی]] تو را نشناخت آن گونه که حق شناختن توست، جز خدا و من». چرا که روح [[امام علی علیه‌السلام|علی علیه‌السلام]] یک روح وسیع، همه جانبه، چند بعدی و متضاد است، ابعاد متضاد از عجایب منحصر به فرد او است، آنجا که فرمان الهی بر ان است که باید شجاع و دلیر باشد و جان در کف اخلاص نهد، سراپا شجاعت و دلیری است، از دم تیغش خون می‌چکد و در عین حال مهربان و رقیق القلب، ولی آنجا که در پیشگاه معبود خود | باید اذعان کرد که با وجود این همه رشد علمی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان علی علیه‌السلام]] این قرآن ناطق همچون قرآن صامت همچنان ناشناخته است و بشر به عمق و ژرفای آن نرسیده است. علمای عالم با همه‌ی فضل و دانش والایشان آنچه در حجاب وجود خود و در آیینه محدود نفسانیت خویش از آن جلوه تام حق دریافت کرده‌اند، علی علیه‌السلام غیر از آن است. واقعا انسان نمی تواند با این سرمایه‌ای علمی و معرفتی به ظاهر رشده کرده و در واقع محدود خود درباره‌ی شخصیت و حقیقت ناشناخته‌ی [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام]] صحبت کند، شاید به همین جهت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیر مؤمنان فرمود:«ای [[امام علی علیه‌السلام|علی]] تو را نشناخت آن گونه که حق شناختن توست، جز خدا و من». چرا که روح [[امام علی علیه‌السلام|علی علیه‌السلام]] یک روح وسیع، همه جانبه، چند بعدی و متضاد است، ابعاد متضاد از عجایب منحصر به فرد او است، آنجا که فرمان الهی بر ان است که باید شجاع و دلیر باشد و جان در کف اخلاص نهد، سراپا شجاعت و دلیری است، از دم تیغش خون می‌چکد و در عین حال مهربان و رقیق القلب، ولی آنجا که در پیشگاه معبود خود می‌رسد که جایگاه خضوع و خشوع است، سراپا انابه و ناله است، گویی این شخص جز عبادت و ذکر کاری ندارد، آنجا که با مال خودش می‌رسد تمام سخاوت است، اما آنگاه که به بیت المال می‌رسد و مامور است طبق عدالت رفتار کند، سراپا بخل و امساک است، و هنگامی که در مقام قضاوت قرار می‌گیرد با صلابت و قدرت کامل بدون در نظر گرفتن مناصب و خویشاوندی متهم قضاوت می‌کند، جز خدا کسی را نمی بیند. حضرت در عدالت قضائی و احقاق حقوق مظلومین و ستم دیدگان آن چنان حساس بود که حتی کوچکترین بی عدالتی را در قضاوت تأمل نمی‌کند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2397 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۴
| سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اسدعلیزاده، اکبر (گردآورنده) |
| ناشر | انتشارات ذکری |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۹۵ش |
| شابک | 1-71-6041-600-978 |
| موضوع | مقاله ها و خطا‌به ها علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق.,مقا‌له‌ها‌ی فا‌رسی - قرن ۱۴ |
| کد کنگره | BP۳۷/۷/الف۵س۹ |
سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام به کوشش اکبر اسدعلیزاده؛ آنچه در این کتاب شریف آورده شده در مجموع شصت و نه مقاله است که در دوازده فصل در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه‌السلام نوشته شده است.
ساختار
کتاب از دو جلد و دوازده فصل تشکیل شده است.
عناوین فصل‌های جلد اول:
فصل اول: زندگی نامه
فصل دوم: سیره‌ی معنوی و اجتماعی امیرالمؤمنین علیه‌السلام
فصل سوم: فضائل و مناقب
فصل چهارم: امامت و ولایت امیرمؤمنان علی علیه‌السلام
فصل پنجم: رهنمودهای امیرمؤمنان علی علیه‌السلام درباره‌ی قرآن و اهل بیت
فصل ششم: واقعه‌ی غدیر
عناوین فصول جلد دوم:
فصل هفتم: استدلال ائمه علیهم‌السلام به حدیث غدیر بر اثبات حقانیتشان
فصل هشتم: مناظرات امام امیرمؤمنان علیه‌السلام
فصل نهم: سیره حکومتی و سیاسی
فصل دهم: کلام امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در امور تربیتی، تبلیغی، اخلاقی و اجتماعی
فصل یازدهم: درس هایی از نهج‌البلاغه
فصل دوازدهم: شهادت امیر المؤمنین علی علیه‌السلام
گزارش کتاب
در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب- (علیه‌آلاف‌تحیت‌والسلام) - کتاب‌های فراوانی از سوی علمای اسلامی و غیر اسلامی نوشته شده است، اما هرقدر درباره‌ی آن حضرت نوشته و گفته شود باز کم است. شاهد این سخن کلام نورانی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که فرمود: «اگر تمامی باغ‌ها، قلم و دریاها مرکب، و همه اجنه حسابگر و تمام انسان‌ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل علی بن ابیطالب علیه‌السلام نخواهند بود». اما با این حال در روایت دیگر می‌فرمایند: «خداوند برای برادرم علی فضائل بی شماری قرار داده است که اگر کسی از روی اعتقاد، یکی از آن فضائل را بیان نماید، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می بخشد، اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بنویسد، تا هنگامی که آن نوشته باقی است، ملائکه برای او استغفار می‌کنند، و اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهانی را که از راه گوش انجام داده است می بخشد، و اگر کسی به نوشته‌ای درباره‌ی فضائل علی علیه‌السلام نگاه کند، خداوند از تمام گناهانی که از راه چشم کسب کرده است در می‌گذرد».
باید اذعان کرد که با وجود این همه رشد علمی امیر مؤمنان علی علیه‌السلام این قرآن ناطق همچون قرآن صامت همچنان ناشناخته است و بشر به عمق و ژرفای آن نرسیده است. علمای عالم با همه‌ی فضل و دانش والایشان آنچه در حجاب وجود خود و در آیینه محدود نفسانیت خویش از آن جلوه تام حق دریافت کرده‌اند، علی علیه‌السلام غیر از آن است. واقعا انسان نمی تواند با این سرمایه‌ای علمی و معرفتی به ظاهر رشده کرده و در واقع محدود خود درباره‌ی شخصیت و حقیقت ناشناخته‌ی مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام صحبت کند، شاید به همین جهت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیر مؤمنان فرمود:«ای علی تو را نشناخت آن گونه که حق شناختن توست، جز خدا و من». چرا که روح علی علیه‌السلام یک روح وسیع، همه جانبه، چند بعدی و متضاد است، ابعاد متضاد از عجایب منحصر به فرد او است، آنجا که فرمان الهی بر ان است که باید شجاع و دلیر باشد و جان در کف اخلاص نهد، سراپا شجاعت و دلیری است، از دم تیغش خون می‌چکد و در عین حال مهربان و رقیق القلب، ولی آنجا که در پیشگاه معبود خود می‌رسد که جایگاه خضوع و خشوع است، سراپا انابه و ناله است، گویی این شخص جز عبادت و ذکر کاری ندارد، آنجا که با مال خودش می‌رسد تمام سخاوت است، اما آنگاه که به بیت المال می‌رسد و مامور است طبق عدالت رفتار کند، سراپا بخل و امساک است، و هنگامی که در مقام قضاوت قرار می‌گیرد با صلابت و قدرت کامل بدون در نظر گرفتن مناصب و خویشاوندی متهم قضاوت می‌کند، جز خدا کسی را نمی بیند. حضرت در عدالت قضائی و احقاق حقوق مظلومین و ستم دیدگان آن چنان حساس بود که حتی کوچکترین بی عدالتی را در قضاوت تأمل نمی‌کند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران