وحید قزوینی، محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۸۳: خط ۸۳:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:شاعران]]
    [[رده:آذر(1400)]]
    [[رده:آذر(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۸

    وحید قزوینی، محمدطاهر بن حسین
    نام وحید قزوینی، محمدطاهر بن حسین
    نام‌های دیگر ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍م‍ادال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍دطاه‍ر ب‍ن‌ ح‍س‍ی‍ن‌ خ‍ان‌

    ق‍زوی‍ن‍ی‌، وح‍ی‍د

    م‍ح‍م‍دطاه‍ر ع‍م‍ادال‍دی‍ن‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن‌

    م‍ی‍رزا م‍ح‍م‍دطاه‍ر وق‍ای‍ع‌‌ن‍وی‍س‌

    وح‍ی‍د ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍م‍ادال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍دطاه‍ر ب‍ن‌ ح‍س‍ی‍ن‌

    وق‍ای‍ع‌ن‍وی‍س‌، م‍ح‍م‍دطاه‍ر ب‍ن‌ ح‍س‍ی‍ن‌

    وح‍ی‍دال‍زم‍ان‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، م‍ح‍م‍دطاه‍ر

    قزوینی، اعتمادالدوله محمدطاهر

    نام پدر محمدحسين
    متولد 1015ق
    محل تولد قزوین
    رحلت 1112ق
    اساتید
    برخی آثار تاریخ جهان آرای عباسی
    کد مؤلف AUTHORCODE03565AUTHORCODE

    محمدطاهر قزوينى (1015-1112ق)، متخلص به وحید، شاعر، تاریخ نگار، دبیر، وزیر ادیب، از استادان علم استيفاء(معرفت به قوانين امور مالى و ضبط دخل و خرج و شيوه محاسبات)، صدراعظم شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفوی

    ولادت

    او فرزند محمدحسين در سال 1015ق در قزوين متولد شد. وى علم را با هنر درآميخته و در انشاء، حسن تحرير و شعر سرآمد هم عصران خود بود.

    تحصیلات

    قزوينى دوران تحصيل مقدماتى را در همان شهر، در رشته‌هاى علمى آغاز نمود و پس از چندى وارد مشاغل ديوانى گرديد. وى هنر خوشنويسى را از شاگردان ميرعماد فراگرفته، او در فراگیری علوم از کسی بهره نبرد و هیچ‌گاه فرصت آن را نیز نداشت، اما بنا به هوشی که داشت از جمیع علوم بهرۀ وافی ‌برد و آثارى نيز در اين زمينه از خود به يادگار گذاشت.

    فعالیتها

    پس از اين كه ساروتقى، وزير شاه صفى، كار او را در امر ديوان پسنديد، در امور وزارت دستيار و مشاور او شد.

    پس از قتل ساروتقى، در دوران شاه عباس دوم به خدمت وزيراعظم سيدعلاءالدين خليفه سلطان درآمد و منصب مجلس‌نويسى(وقايع‌نگارى) در سال 1055ق به او داده شد.

    محمدطاهر در ابتداى دوران سلطنت شاه سليمان، همچنان شغل وقايع‌نگارى را برعهده داشت؛ اما پس از مدتى با وساطت و سعايت شيخ عليخان زنگنه، در سال 1085ق از آن شغل عزل و خانه‌نشين شد.

    پس از مرگ شيخ عليخان در 1101ق، منصب وزارت به او تفويض و به اعتمادالدوله ملقب گرديد.

    وى چهارسال در زمان شاه سليمان و پس از او شش سال نيز در زمان شاه سلطان حسين بر مسند وزارت بود و چون سال‌هاى عمرش از نود گذشت، از كار كناره گرفت.

    وفات

    او درسال 1112ق درگذشت.

    آثار

    از جمله آثار او مى‌توان به موارد زير اشاره كرد:

    1. آثار منظوم: كليات وى شامل مثنوى‌هاى خلوت راز، ناز و نياز، فتح نامه و...، ديوان ميرزا محمد طاهر دربر دارند قصائد، غزليات و رباعيات وى.
    2. آثار منثور: رساله‌اى در حساب، مرآت الاعجاز، اصول خمسه، منشآت و حاشيه‌اى بر تلخيص مقالات ارسطو از ابن راشد.

    منابع مقاله

    1. پيشگفتار كتاب.
    2. روحبخشان، على محمد(تازه‌هاى چاپ)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله آينه ميراث، پاييز و زمستان 1384- شماره 30 و 31، صفحه 407 تا 408

    وابسته‌ها