پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب دارای اهدائیه، سخن مرکز تحقیقات قرآن کریم المهدی، چکیده، تقدیریه، مقدمه و محتوای مطالب در چهار فصل است. نویسنده در نگارش این کتاب از 66 اثر از منابع شیعه و سنی به زبان فارسی و عربی بهره برده که برخی از آن‌ها عبارتند از: [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|الإرشاد]] [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، [[البرهان في علوم القرآن]] زرکشی، [[الكافي (ط. الاسلاميه)|الکافي]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالأنوار]]، تفسیرهای [[تفسير الصافي|صافی]]، [[الميزان في تفسير القرآن|المیزان]]، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع‌البیان]] [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]]، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|کشاف]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع‌البیان]] [[طبری، محمد بن جریر|طبری]]، [[روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني|روح المعانی]] [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]] و... و [[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب|التفسیر و المفسرون في ثوبة القشيب]] و [[التمهيد في علوم القرآن (معرفت، محمدهادی)|التمهيد في علوم القرآن]] [[معرفت، محمدهادی|محمدهادی معرفت]]، [[التفسير و المفسرون]] [[ذهبی، محمدحسین|ذهبی]]، [[التوحيد]] و [[ثواب الأعمال و عقاب الأعمال]] و [[الخصال]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21847/1/463 ر.ک، فهرست منابع، ص 463-467]</ref>

# روایات تفسیری صادقین(ع) از کتاب‌های کافی، بحارالأنوار، تفسیر قمی، مجمع‌البیان، البرهان، نورالثقلین، صافی، شواهد التنزیل، تأویل الآیات و... گردآوری شده است.

نویسنده در نقد و بررسی این روایت می‌گوید: فلق در لغت به معنای شکافتن، جدا ساختن و شکاف است. به صبح و روشنایی آن نیز فلق گفته‌اند؛ زیرا تاریکی شب را میشکافد و از دل آن بیرون می‌آید. ایشان در ادامه به ترجمه آن روایت و به تفسیر طبرسی و علامه طباطبایی درباره این آیه می‌پردازد؛ طبرسی فلق را به معنای سپیده‌دم یا به معنای چاهی در جهنم که مردم از شدت گرمای آن، به دنبال پناهگاه میگردند تعبیر کرده است. علامه طباطبایی علاوه بر تعابیر یاد شده، فلق را به دری در جهنم معنا می‌کند که هرگاه گشوده شود، آتش دوزخ زبانه می‌کشد. سپس می‌گوید: این تعابیر با روایت منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و نیز با معنای لغوی فلق یعنی شکاف و بریدگی همسو است، خواه این شکاف بر اثر روشنایی صبح در دل شب پدید آید یا در آتش جهنم باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21847/1/461 ر.ک، متن کتاب، ص461-462]</ref>.

<references/>