شرح صحیفه سجادیه

    از ویکی‌نور
    شرح صحیفه سجادیه
    شرح صحیفه سجادیه
    پدیدآورانخراسانی سبزواری، ابراهیم (نويسنده)

    علی بن حسین(ع)، امام چهارم (نويسنده)

    ناجی اصفهانی، حامد (مصحح)
    عنوان‌های دیگرصحیفه سجادیه. شرح
    ناشرمرکز تحقيقات رايانه‌ای حوزه علميه اصفهان
    مکان نشرایران - اصفهان
    سال نشر1391ش
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ع8 ص3023 267/1 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح صحیفه سجادیه اثر حاج میرزا محمدابراهیم سبزواری «وثوق الحکماء»، ترجمه فارسی و شرحی است بر صحیفه سجادیه که با تصحیح و تحقیق حامد ناجی اصفهانی به چاپ رسیده است.

    صحيفه سجاديه از ديرباز مورد توجه علما شيعه قرار گرفته و تاکنون بيش از هفتاد شرح و تفسير بر آن نگاشته شده که بسیاری به زبان عربى است؛ بخش عمده‌اى از اين شروح به ترجمه و تفسير واژه‌هاى صحيفه سجاديه پراخته و متأسفانه تعداد اندکى از آن‌ها به معارف ژرف صحيفه پرداخته‌اند. در ميان شروح فارسى این کتاب، شرح ميرزا ابراهيم سبزوارى- معروف به وثوق الحکماء- به سوداى کاويدن معانى حکمى صحيفه به رشته تحرير درآمده[۱] که برخی از ویژگی‌های آن، به شرح ذیل می‌باشد:

    1. اين شرح آخرين نگاشت موجود، وثوق الحکماء است و ازاين‌رو، در بردارنده، آراء نهايى وى مى‌باشد.
    2. اگر چه اين نگاشته بنا به ديباچه شرح به سوداى شرح بندهاى پيچيده صحيفه سجاديه به رشته تحرير درآمده، ولى دربردارنده شرح منظم و کامل شش دعاء از صحيفه است، يعنى به ترتيب دعاى اول، نوزدهم، ششم، پنجاه و دوم، هفتم و سوم و بنابراين ترتيب، گويى مؤلّف پس از شرح دعاى اول، تصميم به شرح منظم ادعيه صحيفه سجاديه نداشته و به مرور ايام، ادعيه ديگرى از آن را گزينش کرده است.

    تحرير فارسى شرح صحيفه سبزوارى برخلاف شرح گلشن راز او، تا حدى پيچيده و مشحون از عبارات عربى است، تا بدان‌جا که در ساختار يک جمله، دستورزبان فارسى با نحو عربى، در هم پيچيده و گاه عباراتى تقريباً نامفهوم را پيش روى خواننده قرار داده است؛ از اين رو فهم عبارات اين کتاب مستلزم آشنايى با نحو عربى و ساختار آن است.

    1. مؤلف در شرح عبارات صحيفه، پس از توضيح و تفسير واژگان، کوشيده است تا شرحى حکمى با بهره از آيات و روايات عرضه دارد؛ که در اين راستا بهره‌ورى وى از آيات و روايات و اشعار حکمى درخور توجه است.
    2. به ظاهر گاه مؤلف در نقل آيه و روايت، بر اساس محفوظات خود به نقل پرداخته که در برخى موارد چنان که در حواشى تحقيق آمده، اشتباهات مختصرى در نقل به وجود آمده و يا نقل به مضمون شده است.
    3. وی در نقل اشعار، نظر ويژه‌اى به مثنوى مولانا، ديوان حافظ و گلشن راز شبسترى و ديگران داشته که گاه در نقل بيت شاعر، سهوهاى مختصرى به‌چشم مى‌خورد.
    4. بنياد شرح سبزوارى، براساس آموزه‌هاى حکمت متعاليه صدرايى به قرائت حکيم سبزوارى است[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه سی و شش
    2. ر.ک: همان، صفحه چهل و سه- چهل و چهار

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها