صناعة الكتابة و تطورها في العصور الإسلامية

    از ویکی‌نور
    صناعة الكتابة و تطورها في العصور الإسلامية
    صناعة الكتابة و تطورها في العصور الإسلامية
    پدیدآوراندراج، احمد سید (نويسنده)
    ناشردنیای تصویر
    مکان نشرعربستان - مکه مکرمه
    سال نشرسده13
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    صناعة الكتابة و تطورها في العصور الإسلامية نوشته احمد سیددراج (معاصر)، بررسی تاریخ و تحولات و موظفین کتابت در اعصار و دولت‌های اسلامی است.

    مباحث در یک مقدمه و پنج باب ارائه شده است. در باب اول، تأسیس دیوان انشاء و تطورات آن در اعصار اسلامی از عهد رسول‌الله(ص) تا انتهای عصر عباسی بررسی شده است. بررسی کتابت و دیوان انشاء در مصر از عهد ولات تا انتهای عصر ایوبی و نیز بررسی این موضوع در اندلس و مغرب از دیگر مباحث این فصل کتاب است.[۱]

    «کاتب السر» که در باب دوم به آن پرداخته شده، یکی از القابی است که صاحب دیوان به آن شناخته می‌شد[۲]‏ و به تعبیر دیگر ناظر دواوین انشاء ممالک اسلامی بوده است.[۳]‏ و مقام وی تا بالاتر از وزراء ارتقاء پیدا کرد[۴]‏.

    چنين فردي‌ دست‌ خليفه‌ و مرکز اسرار او بود‌. اين شغل تا زمان عباسيان به نزديک‌ترين يا محرم‌ترين افراد نسبت به خليفه‌ واگذار‌ مي‌شد.[۵]

    در باب چهارم ویژگی‌های کاتب سر و کارمندان دیوان انشاء ذکر شده است. خالدی برای کاتب سر هشت وظیفه برشمرده که مشاهده نامه‌های پادشاه به ملوک شرق و غرب عالم و مراقب از کار چاپار از آن جمله است.[۶]

    البته در متولی کتابة السر شروطی واجب بوده که کفایت ادبی، امانت، صدق نصیحت و مشورت، رعایت آداب سخن گفتن در مجالس ملوک و پیشوایان از آن جمله است.[۷]‏ کتابت انشاء در عصر اول از دولت مملوکیه به درجه‌ای رسید که برای آن اصول و مصطلحات و نظمی مقرر شد؛ لذا مکاتبات و نامه‌ها با وجود اختلاف انواع، مطابق با قواعد و قالب‌های معینی نوشته می‌شد. هر کدام از جهت افتتاح یا ذکر القاب مخاطب نامه یا نوع دعایی که در صدر نامه یا پایان آن نوشته می‌شد، یا نوع نشان سلطانی، اصطلاحات خاصی داشته است.[۸]

    شهاب‌الدین احمد بن محیی‌الدین بن فضل الله موسوعه علمی «مسالک الابصار فی ممالک الامصار» را در خدمت کتّاب الانشاء نوشت. همچنین «التعریف بالمصطلح الشریف» را نیز به عنوان راهنمایی موجزی برای کتّاب دیوان انشاء نوشت تا راهنمای هر فردی باشد که در دیوان به‌کار گرفته می‌شود.[۹]

    فهرست محتوا و کتابنامه در پایان کتاب آمده است.


    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص50-9
    2. ر.ک: همان، ص56
    3. ر.ک: همان، ص65
    4. ر.ک: همان، ص111-110
    5. ر.ک: سپهری، محمد؛ ص110-109
    6. ر.ک: متن کتاب، ص117
    7. ر.ک: همان، ص163
    8. ر.ک: همان، ص166
    9. ر.ک: همان، ص167

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. سپهری، محمد؛ «دیوان در اسلام: از پیدایش تا تحول»، دانشنامه (واحد علوم و تحقیقات)، پاییز 1387، شماره 3، ص 103 تا 115.


    وابسته‌ها