اعوانی، غلامرضا

    از ویکی‌نور
    (تغییرمسیر از غلامرضا اعوانی)
    اعوانی، غلامرضا
    نام اعوانی، غلامرضا
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1321ش
    محل تولد سمنان
    رحلت
    اساتید محمدرضا قمشه‌اى

    مرحوم جلوه،

    هانرى كوربن

    پروفسور ايزوتسو

    برخی آثار ‏حکمت و هنر معنوی (مجموعه مقالات)
    کد مؤلف AUTHORCODE01331AUTHORCODE

    غلامرضا اعوانى (متولد 1321ش)، فیلسوف، استاد سابق گروه فلسفهٔ دانشگاه شهید بهشتی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و چهره ماندگار فلسفه کشور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، رئیس سابق مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران

    ولادت

    در 5 اسفندماه سال 1321 در سمنان به دنيا آمد.

    تحصیلات

    وى در كودكى راهى مكتب‌خانه شد تا خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و آداب را بياموزد.

    سپس به مدرسه علاء‌الدوله رفت و دوران ابتدايى به سبک جديد را پشت سر گذاشت. اعوانى در دبيرستان به تحصيل در رشته ادبى پرداخت و در عين حال از مطالعه دروس دينى نيز غافل نبود.

    در سال 1340 با اخذ مدرک ديپلم دبيرستان، به دليل كسب رتبه ممتازى از دانشگاه آمریکايى بيروت بورس دريافت كرد و به آن دانشگاه رفت و در دوران تحصيل به فلسفه اسلامى علاقه‌مند شد.

    اعوانى پس از بازگشت به ایران در آزمون فوق ليسانس دانشگاه تهران پذيرفته شد و تز خود را با عنوان «وجودشناسى از ديدگاه كانت و ملا صدرا» نوشت.

    پس از خاتمه در سال 1347 در آزمون دكتراى همين دانشگاه شركت كرد و در سال 1355 از رساله خود با عنوان «عقل و نفس در فلسفه افلوطين و تأثير آن در فيلسوفان مسلمان و خاصه حكمت اشراق» دفاع كرد.

    دكتر اعوانى در تهران، علاوه بر تحصيلات رسمى و دانشگاهى، نزد علمايى چون آقاى محمدى، آقاى محمدرضا قمشه‌اى و مرحوم جلوه، درس‌هایى را به سبک قديم، آموخت. همچنين در «انجمن فلسفه ایران» كه هم‌اكنون «مؤسسه پژوهشى حكمت و فلسفه ایران» نام دارد، در محضر پروفسور ايزوتسو و پروفسور هانرى كوربن، شاگردى كرد.

    وى در سال 1349 در دانشگاه شهيد بهشتى به تدريس فلسفه مشغول شد و از سال 1363 رياست انجمن حكمت و فلسفه را بر عهده گرفت. دكتر غلامرضا اعوانى بر زبان‌هاى انگليسى، عربى، فرانسوى مسلط است و با زبان‌هاى يونانى، لاتين قديم و آلمانى آشنايى دارد.


    برخى از افتخارات دكتر غلامرضا اعوانى

    1. استاد ممتاز دانشگاه شهيد بهشتى (1372)؛
    2. استاد برگزيده همايش نخست چهره ماندگار در عرصه علم و فرهنگ (1380)؛
    3. استاد افتخارى دانشگاه جديدالتأسيس بين‌المللى چين از سال 1383؛
    4. استاد و پژوهشگر منتخب دانشگاه هواژونگ چين (به مدت سه سال) از 1383.

    آثار

    پاره‌اى از آثار وى، اعم از تأليف و ترجمه و تحقيق عبارت است از:

    1. بررسى آرا و آثار افلوطين؛
    2. ترجمه تاريخ فلسفه غرب؛
    3. اعلام النبوة ابوحاتم رازى، به عربى؛
    4. حكمت و هنر معنوى؛
    5. مجموعه مقالات در سه بخش؛
    6. اسفار اربعه ملا صدرا.

    وابسته‌ها