فالی، میر ابوالحسن

    از ویکی‌نور
    فالی، میر ابوالحسن
    نام فالی، میر ابوالحسن
    نام‌های دیگر آي‍ت‌ال‍ل‍ه‌ س‍ي‍د م‍ي‍راب‍وال‍ح‍س‍ن‌ بن مير محمدصادق رض‍وي‌ م‍وس‍وي‌ م‍ع‍روف‌ ب‍ه‌ آق‍ا م‍ي‍ر ف‍ال‍ي‌، م‍وس‍وي‌ ف‍ال‍ي

    آق‍ا م‍ي‍ر ف‍ال‍ي‌

    ف‍ال‍ي‌، آق‍ا م‍ي‍ر

    م‍وس‍وي‌ ف‍ال‍ي‌، م‍ي‍ر اب‍وال‍ح‍س‍ن‌

    رض‍وي‌ م‍وس‍وي‌، م‍ي‍ر اب‍وال‍ح‍س‍ن‌

    نام پدر میر محمدصادق
    متولد 1262ق
    محل تولد فال لارستان فارس
    رحلت 1338ق
    اساتید آیت‌الله آخوند ملا محمدرضا فالى

    آیت‌الله محقق شیخ‌الاسلامي

    برخی آثار خلاصة الأفكار یا استصحاب منظوم
    کد مؤلف AUTHORCODE21538AUTHORCODE

    میر ابوالحسن رضوی موسوی (1262-1338ق) معروف به آقا میر فالى، فقیه، ادیب، شاعر و از عالمان خطه فال لارستان فارس بوده است.

    نسب‌نامه

    سلسله نسب وى برحسب شجره‌نامه‌اى که اکنون موجود است و بنا بر سوابق روشن نزد مردم منطقه به این شرح است: سید میر ابوالحسن بن میر محمدصادق بن میر ابوالخیر بن میر محمدصادق بن میر ابوالخیر بن میر علاء بن میر نجم‌الدین بن میر علاء بن میر مظاهر بن میر ماجد بن میر محمد بن ابوالخیر بن ابوالبدر بن میر مبارک بن میر عفیف‌الدین بن سید ابراهیم بن میر کرامت بن سید جلال‌الدین بن میر سید ابراهیم بن جمال‌الدین بن سید ابراهیم بن الحسین بن ابوجعفر بن الامام الهادى علیه‌السلام.[۱]

    ولادت

    آقا میر فالى سال 1262ق در فال فارس به دنیا آمد.

    اساتید

    در فال، تحصیلات مقدماتى را در محضر پدر خود فراگرفت و پس از رحلت پدرش در محضر آیت‌الله آخوند ملا محمدرضا فالى که یکى از علماى بنام آنجا بود به کسب علم پرداخت. فارسنامه ناصرى و دیگر کتاب‌ها از شخصیت وی تجلیل کرده‌اند. میر ابوالحسن فالی سپس براى ادامه کسب علم به شیراز رفت و مدارج علمى را در محضر استادانی چون آیت‌الله محقق شیخ‌الاسلامي طی کرد و اجتهاد گرفت. او در سال 1338ق با خانواده و فرزند سید میر فضل‌الله به عتبات عالیات عزیمت کرد و در محرم همان سال در کربلاى معلا از دنیا رفت. مرجع وقت آیت‌الله شریعت جنازه وى را تشییع و در جوار مرقد امام حسین(ع) جنب مقبره آیت‌الله آقا میرزا محمدتقی شیرازى برحسب وصیت دفن نمود. حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد شفیع جمى جهت وصیت را علاقه و رابطه مرحوم آقا میر با آیت‌الله شیرازى نقل نموده است.[۲]

    فرزندان

    از شخصیت‎های بنام معاصر وى آیت‌الله‌العظمی سید عبدالحسین لارى است. مرحوم آقا میر فالى با حاج سید عباس و حاج سید على فرزندان حاج سید اسماعیل که از سلسله سادات فال مى‌باشند مصاهرتى داشته که ثمره آن چهار فرزند بوده که همگى آن‌ها از دانشوران و عالمان بوده‌اند؛ حجةالاسلام میر محمدصادق که بعد از پدرش زعامت علمى و اجتماعى منطقه را بر عهده داشته و در سال 1349ق از دنیا رفت. آیت‌الله آقا میر فضل‌الله میرزاده عالم در فقه و اصول و ادبیات و تفسیر که دیوان شعرى دارد به نام «تلخ و شیرین» که در رد عارف‎نامه ایرج میرزا درباره حجاب سروده است و قصیده‌ای در کتاب دانشمندان و سخنوران فارس دارد و یک منظومه در علم نحو از باب کلام تا حال داشته که مفقود شده. او در سال 1409 قمرى در میمند فارس از دنیا رفت. سومین فرزند آقا میر، حجةالاسلام سید میر عبدالوهاب کراماتى است که در سال 1404 ق. مطابق با 17 رمضان المبارک از دنیا رفت. فرزند چهارمش حجةالاسلام میر ضیاء‎الدین کراماتى بود و در سال 1394 رحلت کرد.[۳]

    فعالیت‎های اجتماعی

    آقا میر فالى زعامت و رهبرى مذهبى مردم منطقه لارستان را عموماً و فال و اسیر و گله‌دار و جم و قسمتى از دشتى و بنادر همجوار را بر عهده داشته در نظام امور شرعى و عرفى مردم دخالت داشته و پناهگاه مردم بوده است. آقا میر در بنا و ساخت حسینیه فال نقش اساسى داشت و دارائى و املاک شخصی‌اش را وقف ائمه معصومین(ع) خاصه امام حسین(ع) نمود. از دیگر خدمات آقامیر در منطقه، نقش اساسى در تفاهم میان مردم منطقه و همزیستى مسالمت‌آمیز آنان است؛ ایجاد روحیه برادرى و همبستگى و پیوند اسلامى و اتحاد میان اهل سنت و شیعیان از فعالیت‎های او بوده است.[۴]

    وفات

    او در سال 1338ق از دنیا رفت.

    برخی آثار علمی

    1. حاشیه بر رسائل شیخ انصارى که اکثراً از بین رفته؛
    2. قصیده در منقبت ثامن‌الائمه(ع)؛
    3. اشعارى درباره خنثى مشکل در پاسخ به یک سؤال؛
    4. مطالبى راجع به کر و مطالبى در ارث استدلالى؛
    5. دیوان 216 بیتى درباره استصحاب با عنوان دیوان خلاصه الافکار که سال‎ها مفقود بوده و در مجموعه آثار در سال 1408 در لابه‌لای کتب به دست آمده است. کتابت این مجموعه در 1309ق به دستخط سید هاشم موسوى فالى انجام گرفته است....[۵]

    پانویس

    منابع مقاله

    رضوی موسوی، سید میر ابوالحسن، معروف به آقا میر فالی، خلاصة الافکار یا استصحاب منظوم، شارح شیخ محمود محسنی اقلیدی، چاپخانه دانش، 1371 ش.

    وابسته‌ها