موصل الطلاب إلی قواعد الإعراب

    از ویکی‌نور
    موصل الطلاب إلی قواعد الإعراب لإبن هشام الأنصاري المصري
    موصل الطلاب إلی قواعد الإعراب
    پدیدآورانابن هشام، عبدالله بن یوسف (نویسنده)

    ازهری، خالد بن عبدالله (نویسنده)

    زهران، البدراوی (مصحح)

    زهران، البدراوی (مقدمه‌نويس)
    عنوان‌های دیگرقواعد الاعراب. شرح
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    چاپ1
    موضوعابن هشام، عبدالله بن یوسف، 708 - 761ق. قواعد الاعراب - نقد و تفسیر زبان عربی - نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏PJ‎‏ ‎‏6121‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏ق‎‏9*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    موصل الطلاب إلی قواعد الإعراب، اثر شيخ خالد الازهرى (متوفى 905ق)، شرح مزجى «الإعراب عن قواعد الإعراب» ابن هشام انصارى مصرى (متوفى 761ق)، با تحقيق و تعليق دكتر البدراوى زهران، كتابى پيرامون اعراب كلمات و جمل و قواعد مربوط به آن مى‌باشد.

    كتاب به زبان عربى بوده و اصل آن كه در قرن هشتم تأليف گرديده، در اوايل قرن دهم هجرى، شرح شده است.

    ساختار

    اصل كتاب داراى چهار باب بوده و مطالب اثر حاضر نيز پس از مقدمه مفصلى از محقق در چهار باب، تنظيم شده است.

    شيوه شيخ الازهرى در شرح آثار نحويان و استناد به منابع نحوى، مبتنى بر اختصار و ايجاز است، به‌گونه‌اى كه برخى معتقدند اين ايجاز، خود گاه مخل معنى و مايه ابهام شده است. ازاين‌رو برخى از منتقدان، وى را شارحى ناموفق دانسته و شروح او را سست و پرخلل شمرده‌اند. به‌علاوه در شناخت او از لغت و ادب عرب نيز ترديد كرده‌اند[۱]

    شرح مطالب، به‌صورت مزجى مى‌باشد؛ به اين صورت كه شارح ابتدا قسمتى از مطلب مصنف را در داخل پرانتز آورده و سپس، به شرح آن پرداخته است، به‌گونه‌اى كه مطالب به‌هم‌پيوسته و ممزوج مى‌باشد.

    گزارش محتوا

    در مقدمه، ابتدا خصوصيات و ويژگى‌هاى مكتب لغوى مصر بيان و سپس، ضمن ارائه شرح حال مختصرى از نویسنده، شيوخ و تأليفات شيخ الازهرى و همچنين ابن هشام، مطالب زير عنوان گرديده است: ابنيه لغوى، جمله صغرى، جمله كبرى، كلمه، عبارت، تعريف جمله از ديدگاه «فرايز»، جمله موسعه، جملاتى كه محلى از اعراب ندارند و جملاتى كه داراى محلى از اعراب هستند و شبه جمله[۲]

    باب اول، به شرح جمل و ذكر اقسام و احكام آن اختصاص يافته است. از جمله مباحث مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: جمله اسميه و فعليه؛ جمله‌هاى وصفيه صغرى و كبرى[۳]

    در باب دوم، به احكام مربوط به جار و مجرور، حكم معرفه و نكره و متعلق جار و مجرور و حذف آن در مواضع مختلف پرداخته شده است[۴]

    در سومين باب، به تفسير كلمات و عوامل مختلفى پرداخته شده كه خواننده علم نحو و لغت عربى، به فهم و دانستن آن‌ها، احتياج دارد[۵]

    آخرين باب، به اشتباهات رايج در لسان مردم و تصحيح و تبيين خطاهاى مصطلح نحوى، اختصاص يافته است.

    وضعيت كتاب

    اين اثر بارها در استانبول (1285ق)، قاهره (1292، 1299 و 1325ق) و عمان (1985م، به كوشش عبدالكريم مجاهد و سعيد عبدالهادى با حاشيه‌اى از ابوبكر شنوانى) به چاپ رسيده است[۶]

    فهارس فنى شامل: فهرست آيات قرآنى‌اى كه در كتاب ذكر شده (بر حسب ورود آن‌ها در ابواب كتاب)؛ فهرست احاديث نبوى (بر حسب ورود در كتاب)؛ اقوال مأثوره؛ شواهد شعرى (بر حسب حروف الفبا به ترتيب حروف روى همراه با ذكر صفحه ورود در كتاب)؛ مصادر و منابع مورد استفاده محقق و فهرست محتويات، در انتهاى كتاب آمده است.

    پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و در آن‌ها، علاوه بر ذكر منابع، توضيحات جامع و مفصلى پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن داده شده است.

    پانويس

    1. دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 8، ص 78
    2. مقدمه، ص 1
    3. متن كتاب، ص 63
    4. همان، ص 95
    5. همان، ص 104
    6. دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 8، ص 78

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 8، ص 78.

    وابسته‌ها