۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أسباب النزول (ترجمه ذكاوتى قراگزلو): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عطار' به 'عطار '
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - 'عطار' به 'عطار ') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
مترجم علاوه بر ترجمه كتاب، به حذف اسانيد كتاب نيز اقدام كرده است؛ چنان‌كه خود مى‌گويد: «مشهورترين اثرى كه اختصاصا در موضوع اسباب النزول فراهم شده تأليف ابوالحسن على بن احمد واحدى است كه ترجمه آن در همين كتاب از نظر خوانندگان مى‌گذرد و طبق آنچه حاجى خليفه در «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]» نوشته، برهان‌الدين ابراهيم بن عمر جعبرى (متوفى 732ق) نيز با حذف اسانيد، آن را مختصر ساخته بوده است و اين كارى است كه ما نيز براى رعايت حال خواننده فارسى‌زبان كرده‌ايم» <ref>پيشگفتار، ص 9</ref>. | مترجم علاوه بر ترجمه كتاب، به حذف اسانيد كتاب نيز اقدام كرده است؛ چنان‌كه خود مى‌گويد: «مشهورترين اثرى كه اختصاصا در موضوع اسباب النزول فراهم شده تأليف ابوالحسن على بن احمد واحدى است كه ترجمه آن در همين كتاب از نظر خوانندگان مى‌گذرد و طبق آنچه حاجى خليفه در «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]» نوشته، برهان‌الدين ابراهيم بن عمر جعبرى (متوفى 732ق) نيز با حذف اسانيد، آن را مختصر ساخته بوده است و اين كارى است كه ما نيز براى رعايت حال خواننده فارسى‌زبان كرده‌ايم» <ref>پيشگفتار، ص 9</ref>. | ||
وى مى‌افزايد: «سلسله سند روايت را تلخيص كرديم؛ يعنى فقط نفر اول و نفر آخر را مى‌آوريم. ملاحظه مى‌شود كه روات مستقيم واحدى غالباً از شاغلان مناصب و مقامات شرعى و علمى بوده‌اند با عناوين استاد، فقيه، مقرى، حافظ، كاتب، نحوى... و يا پيشه‌ورانى چون صفار، بياع، فحّام، حارث، سرّاج، عطار، صيدلانى... بوده‌اند. واحدى گاه قيد مى‌كند كه «راوى براى من روايت كرد و شفاهاً اجازه روايت داد» و گاه مى‌نويسد: «اجازه كتبى داد» و گاه از كتابى نقل مى‌كند. در موارد زيادى روايات خود را با صحيحين و نيز صحيح ابوعبداللّه حاكم نيشابورى كه مقصود «المستدرك» حاكم است و يا با سيره محمد بن اسحاق تطبيق مى‌نمايد» <ref>همان، ص 10</ref>. | وى مى‌افزايد: «سلسله سند روايت را تلخيص كرديم؛ يعنى فقط نفر اول و نفر آخر را مى‌آوريم. ملاحظه مى‌شود كه روات مستقيم واحدى غالباً از شاغلان مناصب و مقامات شرعى و علمى بوده‌اند با عناوين استاد، فقيه، مقرى، حافظ، كاتب، نحوى... و يا پيشه‌ورانى چون صفار، بياع، فحّام، حارث، سرّاج، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] ، صيدلانى... بوده‌اند. واحدى گاه قيد مى‌كند كه «راوى براى من روايت كرد و شفاهاً اجازه روايت داد» و گاه مى‌نويسد: «اجازه كتبى داد» و گاه از كتابى نقل مى‌كند. در موارد زيادى روايات خود را با صحيحين و نيز صحيح ابوعبداللّه حاكم نيشابورى كه مقصود «المستدرك» حاكم است و يا با سيره محمد بن اسحاق تطبيق مى‌نمايد» <ref>همان، ص 10</ref>. | ||
در اين ترجمه شماره آيات بر اساس «معجم المفهرس» محمد فؤاد عبدالباقى ذكر شده و آن مقدار از آيه نقل و ترجمه شده كه با شأن نزول ذكرشده مربوط و مناسب است <ref>همان، ص 10</ref>. | در اين ترجمه شماره آيات بر اساس «معجم المفهرس» محمد فؤاد عبدالباقى ذكر شده و آن مقدار از آيه نقل و ترجمه شده كه با شأن نزول ذكرشده مربوط و مناسب است <ref>همان، ص 10</ref>. | ||