۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الغيبة (للطوسی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام زمان (عج) ' به 'امام زمان(عج) '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام زمان (عج) ' به 'امام زمان(عج) ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''كتاب الغيبة''' كه نام ديگر آن، «إثبات الغيبة» است، اثر شيخ الطائفة، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|ابوجعفر محمد بن حسن طوسى]] از برجسته‌ترين چهره‌هاى علمى جهان تشيع و شخصيت مورد اعتماد شيعه در قرن پنجم هجرى است(385 - 460ق). | '''كتاب الغيبة''' كه نام ديگر آن، «إثبات الغيبة» است، اثر شيخ الطائفة، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|ابوجعفر محمد بن حسن طوسى]] از برجسته‌ترين چهره‌هاى علمى جهان تشيع و شخصيت مورد اعتماد شيعه در قرن پنجم هجرى است(385 - 460ق). | ||
اين كتاب، به زبان عربى و درباره غيبت امام زمان (عج) و مسائل مربوط به آن است. | اين كتاب، به زبان عربى و درباره غيبت امام زمان(عج) و مسائل مربوط به آن است. | ||
اين كتاب، از بهترين كتاب‌هايى است كه توسط علماى شيعه، درباره امام زمان (عج)، نگاشته شده و شامل بهترين دلايل عقلى و شرعى بر وجود امام زمان و غيبت و ظهور آن حضرت در آخر الزمان است. | اين كتاب، از بهترين كتاب‌هايى است كه توسط علماى شيعه، درباره امام زمان (عج)، نگاشته شده و شامل بهترين دلايل عقلى و شرعى بر وجود امام زمان و غيبت و ظهور آن حضرت در آخر الزمان است. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
كتاب الغيبة، از بهترين و مهم‌ترين و كامل‌ترين منابع شيعه در مورد مسئله غيبت امام زمان (عج) است. در اين كتاب، به علت و انگيزه غيبت امام زمان و حكمت الهى كه موجب آن گرديده اشاره شده است. | كتاب الغيبة، از بهترين و مهم‌ترين و كامل‌ترين منابع شيعه در مورد مسئله غيبت امام زمان(عج) است. در اين كتاب، به علت و انگيزه غيبت امام زمان و حكمت الهى كه موجب آن گرديده اشاره شده است. | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، در نگارش اين اثر ارزش‌مند و گران‌بها شيوه‌هايى نو و ابتكارى به كار گرفته و به تمام جوانب غيبت امام زمان اشاره نموده و با استدلال به قرآن و روايات پيامبر و ائمه معصومين(ع) و حكم عقل، به پاسخ‌گويى شبهات و اشكالات مخالفين پرداخته است. | [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، در نگارش اين اثر ارزش‌مند و گران‌بها شيوه‌هايى نو و ابتكارى به كار گرفته و به تمام جوانب غيبت امام زمان اشاره نموده و با استدلال به قرآن و روايات پيامبر و ائمه معصومين(ع) و حكم عقل، به پاسخ‌گويى شبهات و اشكالات مخالفين پرداخته است. | ||