۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الكلمة الغراء في تفضيل الزهراء عليهاالسلام و عقيلة الوحي: تفاوت میان نسخه‌ها
الكلمة الغراء في تفضيل الزهراء عليهاالسلام و عقيلة الوحي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۴۰
، ۱۶ اوت ۲۰۱۷بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''الكلمة الغراء في تفضيل الزهراء عليهاالسلام و عقيلة الوحي''' یا '''الكلمة الغراء في تفضيل فاطمة الزهراء و عقيلة الوحى زينب بنت اميرالمؤمنين'''نوشته عبدالحسين | '''الكلمة الغراء في تفضيل الزهراء عليهاالسلام و عقيلة الوحي''' یا '''الكلمة الغراء في تفضيل فاطمة الزهراء و عقيلة الوحى زينب بنت اميرالمؤمنين'''نوشته عبدالحسين شرف‌الدين در برتری فاطمه‌زهراس بر دیگران | ||
==انگيزه تأليف== | ==انگيزه تأليف== | ||
عالم مشهور شيعه عبدالحسين | عالم مشهور شيعه عبدالحسين شرف‌الدين، كتاب حاضر را در پاسخ به شخصى نوشته است كه از وى سؤال كرده كه آيا شيعه دليل قانع كننده‌اى براى مخالفان خود درباره برترى حضرت فاطمه(س) بر ساير افراد دارد؟ مؤلف به چهار آيه: مباهله، تطهير، مودت و آياتى ازسوره هل اتى استدلال كرده و سپس احاديثى از رسول خدا درباره فضايل صديقه طاهره آورده است. | ||
از آنجا كه سوال كننده از مؤلف خواسته است دلايلى خصم پسند ارائه كند وى تنها از منابع سنت بهره برده و به آنها استدلال كرده است. | از آنجا كه سوال كننده از مؤلف خواسته است دلايلى خصم پسند ارائه كند وى تنها از منابع سنت بهره برده و به آنها استدلال كرده است. | ||
در پايان كتاب، مقاله‌اى از سيد عبدالحسين درباره حضرت زينب(س) درج شده كه آن هم در پاسخ عده‌اى از ايرانيان است. در سال 1334ق كه ايرانيان ضريح حضرت زينب(س) را ساخته و خواستند آن را نصب كنند از اين عالم بزرگ در خواست كردند به مناسبت اين مراسم تاريخى، مقاله‌اى درباره حضرت زينب بنگارد و او چنين كرد. البته اين نوشته، شبيه يك خطابه است و از شكل يك مقاله علمى و استدلالى خارج است. | در پايان كتاب، مقاله‌اى از [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين]] درباره حضرت زينب(س) درج شده كه آن هم در پاسخ عده‌اى از ايرانيان است. در سال 1334ق كه ايرانيان ضريح حضرت زينب(س) را ساخته و خواستند آن را نصب كنند از اين عالم بزرگ در خواست كردند به مناسبت اين مراسم تاريخى، مقاله‌اى درباره حضرت زينب بنگارد و او چنين كرد. البته اين نوشته، شبيه يك خطابه است و از شكل يك مقاله علمى و استدلالى خارج است. | ||